Πέρασαν σχεδόν τριάντα χρόνια από όταν οι Acid Death άρχισαν να κάνουν τα πρώτα τους δειλά βήματα. Μία μπάντα που άντεξε στον χρόνο, δεν τη λύγισε ούτε η σχεδόν δεκαετή της παραμονή στον πάγο, άλλα ούτε και οι καθημερινές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα σχήματα της σκηνής μας. Εκτιμώ ότι το 2019 θα αποτελέσει ένα έτος ορόσημο για τους Αθηναίους death metallers και αυτό γιατί η φόρα που θα τους δώσει ο 6ος τους δίσκος, θα τους οδηγήσει σε ένα ανεπανάληπτο μουσικό ταξίδι.
Μέχρι σήμερα τους ξέραμε και τους αγαπούσαμε για το τεχνικό progressive death metal που έπαιζαν, πλέον θα πρέπει να προσθέσουμε και την πολυφωνία ακραίων ήχων, εμπλουτισμένων με μελωδίες που τόσα χρόνια δεν μας είχαν συνηθίσει. Όχι απλά δεν χρειάζεται να ακούσει κανείς όλο τον δίσκο, αλλά ούτε καν το πρώτο κομμάτι, για να καταλάβει ότι οι Acid Death στο “Primal Energies” πάνε κάπου αλλού το πράγμα. Κάτι τέτοιες στροφές σε σχήματα που αγαπώ συνηθώς με φοβίζουν, αυτήν την φορά όμως με ενθουσίασε τόσο, που δύο εβδομάδες μετά, διαβάζοντας τις σημειώσεις που κράτησα, μου έρχεται ο ήχος των κομματιών στο μυαλό.
Όμως, ποια είναι αυτά τα νέα στοιχεία που προκάλεσαν τόσο αίσθηση; Το riffing είναι πιο έντονο από ό,τι σε προηγούμενες κυκλοφορίες, πράγμα που αποτέλεσε και επιδίωξη τους. Το αποτέλεσμα αυτού είναι ο δίσκος να ακούγεται πολύ πιο μελωδικός από τους προκατόχους και να τον «καταναλώνεις» πιο γρήγορα. Αυτό το δεύτερο σηκώνει λίγη κουβέντα, έχοντας λοιπόν ακούσει όλους τους δίσκους των Acid Death, λέω με σιγουριά ότι αυτός ακούγεται πιο εύκολα από όλους τους άλλους. Προσοχή όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι κάνανε «εκπτώσεις» στην μουσική τους για να ΄ναι πιο εύπεπτοι, άρα και πιο εμπορικοί, σε καμία περίπτωση δεν εννοώ κάτι τέτοιο. Τι εννοώ λοιπόν; Κατάφεραν να συνθέσουν έναν δίσκο που συνδυάζει κάθε στοιχείο που μας είχαν παρουσιάσει μέχρι τώρα, να το αναμείξουν με φρέσκες και καλοδουλεμένες ιδέες, ώστε εν τέλει να παρουσιάσουν ένα αποτέλεσμα μοναδικό και αξιοθαύμαστο.
Η τετράδα μας είχε συνηθίσει στον πειραματισμό, ή μάλλον ο πειραματισμός τους είχε συνηθίσει, αυτό το στοιχείο δεν απουσιάζει ούτε τώρα. Η μορφή βέβαια έχει αλλάξει, καθώς συναντούμε την προσθήκη νέων μουσικών οργάνων, όπως το σαξόφωνο και το σαντούρι. Συνθετικά έχουμε κάποιες ethnic μελωδίες να κάνουν guest εμφανίσεις διάσπαρτα στον δίσκο, ιδιαίτερα grooves και γενικά ένα πολύ συμπαγές δέσιμο ποικίλων θεμάτων.
Το συγκρότημα σπάει και την κατάρα που το ακολουθούσε σχετικά με τα labels, αφού και αυτός ο δίσκος τους θα κυκλοφορήσει από την γερμανική 7hard Records. Θα αποτελείται από δέκα κομμάτια συνολικής διάρκειας πενήντα λεπτών και θα βρεθεί στα ράφια των δισκοπωλείων στις 15 Μαρτίου. Δύο ακόμα στοιχεία που αξίζει να αναφέρω, είναι η στιχουργική δουλειά που έχει γίνει και το artwork του album. Τα lyrics είναι εξίσου προσεγμένα, αλλά και σύνθετα, αφού καταπιάνονται με επιστημονικά, κοινωνικά και ιστορικά θέματα. Το artwork φέρει την υπογραφή του Γιάννη Νάκου, Remedy Art Design, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει να επιδείξει πληθώρα εξαιρετικών δουλειών, ανεβάζοντας συνεχώς το επίπεδων των συνεργασιών του, αλλά και του αποτελέσματος της δουλειάς του.
Σύμφωνα με τον frontman του group, Σάββα Μπετίνη, πρόθεσή τους είναι το χτίσιμο πάνω στον ήχο του τελευταίου τους δίσκου. Αυτό από μόνο του δεν σημαίνει κάτι, οι Acid Death, όμως, είναι μία περίπτωση συγκροτήματος που ρίχνει ατελείωτη δουλειά και σε συνδυασμό με τις υψηλές εκτελεστικές τους ικανότητες, μας δίνει να καταλάβουμε ότι ανατέλλει μία νέα εποχή για το σχήμα. Μία εποχή που θα μεγαλώσει το status τους και θα τους δώσει ώθηση για να μας χαρίσουν και άλλες τέτοιες δισκάρες. Υπομονή λοιπόν, δύο εβδομάδες έμειναν…