Οι Βέλγοι, αλλά ουσιαστικά πολυεθνικοί, μιας και από την μπάντα έχουν περάσει τριανταεπτά μουσικοί συνολικά, από σχεδόν όλες τις μεριές του πλανήτη, επέστρεψαν με το Vault of Horrors. Με σχεδόν 30 χρόνια στη σκηνή, είναι από τα πλέον πιο αναγνωρισμένα ονόματα στο χώρο του death metal. Πού είναι οι καλές μέρες του live ‘Στον Αέρα’ (μαζί με Inveracity και Extreme Violence αν θυμάμαι σωστά) στην Πετρούπολη ε; Τότε ήταν που τους είχα γνωρίσει κι εγώ, όταν είχε κυκλοφορήσει το “Goremageddon”, προσωπικά ο αγαπημένος μου δίσκος τους. Αξεπέραστο.
21 χρόνια μετά ο θείος Sven και η παρέα του, έχοντας καλογυαλίσει την τέχνη τους, επιστρέφουν και ανοίγουν μία κρύπτη ξεθάβοντας όλες τις κλασσικές horror ταινίες και δημιουργούν ένα ξεχωριστό παζλ τρόμου, με κάθε τραγούδι στον δίσκο να είναι και ξεχωριστή αναφορά σε διαφορετική ταινία αλλά και με διαφορετικό guest τραγουδιστή. Ναι, το Vault of Horrors έχει 10 guest τραγουδιστές και το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό! Το μουσικό στυλ τους δεν έχει αλλάξει, εξωφρενικές ταχύτητες, εναλλαγές στις μελωδίες ακριβώς όπως ένα καλά σκηνοθετημένο tension and release, grooves παντού, και solo που στηρίζουν το σύνολο χωρίς να γίνονται αυτοσκοπός.
Προσωπικά βρίσκω τον δίσκο τον καλύτερο που έχει κυκλοφορήσει η μπάντα εδώ και πολλά χρόνια. Από το Archaic Abattoir και μετά, ενώ δεν μπορώ να πω ότι είχαν κακό δίσκο (άντε εκτός από το Strychnine.213 που το θεωρώ την χειρότερη κυκλοφορία τους) δεν είχαν κάτι που να σου μένει, μια μελωδία που θα ψιθυρίζεις στο δρόμο καθώς περπατάς. To Vault of Horrors έχει αρκετά τέτοια σημεία για παράδειγμα στο “Death Cult”, κομμάτι που μου έχει κολλήσει για τα καλά.
Όσον αφορά αυτό το περίεργο concept που έχει το Vault of Horrors, έχουμε και λέμε:
-DreadBringer: guest o Ben Duerr των Shadow of Intent και το τραγούδι είναι βασισμένο στη ταινία “The Thing”.
-Condemned to Rot: guest o Francesco Paoli των Fleshgod Apocalypse και το τραγούδι είναι βασισμένο στη ταινία “Return of the Living Dead”.
-Brotherhood of Sleep: guest o Johnny Ciardullo των AngelMaker και το τραγούδι είναι βασισμένο στη ταινία “Prince Of Darkness”.
-Death Cult: guest o Alex Erian των Despised Icon και το τραγούδι είναι βασισμένο στη ταινία “Texas Chainsaw Massacre”.
-HellBound: guest o Matt McGachy των Cryptopsy και το τραγούδι είναι βασισμένο στη ταινία “Hellraiser”.
-Insect Politics: guest o Jason Evans των Ingested και το τραγούδι είναι βασισμένο στη ταινία “The Fly”.
-The Golgothon: guest o Hal Microutsicos των Blasphemous και το τραγούδι είναι βασισμένο στη ταινία “Dogma”.
-The Shape of Hate: guest o Oliver Rae Aleron των Archspire και το τραγούδι είναι βασισμένο στη ταινία “Halloween”.
-Naturom Demento: guest o David Simonich των Signs of the Swarm και το τραγούδι είναι βασισμένο στη ταινία “Evil Dead”.
-Malevelont Haze: guest o Ricky Hoover των Ov Sulfur και το τραγούδι είναι βασισμένο στη ταινία “The Mist”.
Με λίγα λόγια, χαμός. Τέλος, το εξώφυλλο του Dan Goldsworthy μου έφερε στο μυαλό μια σκηνή από το βιβλίο “No cierres los ojos: antología de relatos de horror y terror” που και αυτό είναι συλλογή με 31 ιστορίες τρόμου.