Μιας και ο όρος pop έχει παρεξηγηθεί στις μέρες μας και, άσκοπα, τον χρησιμοποιούμε για να χαρακτηρίσουμε από Justin Bieber μέχρι Beyoncé, θα πάρω την πρωτοβουλία να τον χρησιμοποιήσω με την πραγματική του έννοια, αναφέροντας ότι κάτι είναι απλά popular, χωρίς καμία προδιάθεση να τονίσω το γεγονός ότι, στην καλύτερη των περιπτώσεων, δεν ακούγεται!
Οι εν λόγω κύριοι από τη Φλόριντα, λοιπόν, επιστρέφουν τρία χρόνια μετά την τελευταία τους κυκλοφορία, με τον πιο pop punk δίσκο που έχουν στο ενεργητικό τους. Δεκατρείς ολοκαίνουριες συνθέσεις, οι οποίες προσέφεραν στα αυτιά μου ό,τι δεν προσφέρουν τόσα χρόνια συγκροτήματα τα οποία συνέβαλαν στην ανάδειξη και στην εξάπλωση του συγκεκριμένου ήχου. Τα metalcore σημεία, βασικό συστατικό των παλαιότερων δίσκων, έχουν μειωθεί, οριακά εξαλειφθεί. Τα βρίσκουμε μαζεμένα στο εισαγωγικό “Bad Vibrations”, στο Ηatebreed-ικό “Paranoia” και στο “Rsemblance”. Έκπληξη αποτελεί το “Exposed”, το οποίο συγκεντρώνει μία στοιχείων· από djent (σ.σ.: τόσο της μόδας που έχει γίνει το συγκεκριμένο είδος, θα το κατέτασσα και αυτό στα όρια της pop) με μία τζούρα σουηδικού, μελωδικού death metal και λίγο πατροπαράδοτο metalcore για να δέσει το γλυκό!
Ο υπόλοιπος δίσκος, αποτελεί ωδή στο pop punk των ’00, με μικρές πινελιές οι οποίες καθορίζουν το ύφος των A Day to Remember. Από τις μπαλάντες “Justified”, “We Got This” και “Forgive and Forget”, μέχρι τα mid tempo “Same About You”, “Turn Off the Radio” και “In Florida” -γιατί αν δεν παινέψεις το σπίτι σου, ξέρουμε όλοι τι θα κάνει- το album δεν κάνει κοιλιά ούτε δευτερόλεπτο! Καταλήγοντας στα hits “Naivety” και “Negative Space”, καθώς και στο ατού του συγκεκριμένου δίσκου που ακούει στο όνομα “Bullfight” (το “All I Want” της συγκεκριμένης κυκλοφορίας), μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι το “Bad Vibrations” αποτελεί μια αστείρευτη πηγή για όσους επιζητούν νοσταλγικές δόσεις από παλιό, καλό pop punk, το οποίο σιγά σιγά σβήνει και χάνεται στο παρελθόν, καθώς τα χρόνια περνάνε και τα trends μεταβάλλονται συνεχώς προς το χειρότερο.