Ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος των Automaton, το συγκλονιστικό “TALOS”, έκανε πολλά αυτάκια να στρέψουν τη προσοχή τους προς το πενταμελές συγκρότημα και δικαίως μάλιστα. Την Παρασκευή ήταν η επίσημη παρουσίασή του, ή αλλιώς το release του, και φυσικά η underground κοινότητα δε θα μπορούσε να λείψει από το Temple, προφανώς και μπορούσαμε και καλύτερα, αλλά ας όψεται!
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Δημήτρης Κοκκινογένης (περισσότερες εδώ)
Τη βραδιά άνοιξαν οι doom/sludge metallers με το ‘περίεργο’ όνομα Okwaho. Από τα πρώτα κιόλας λεπτά της εμφάνισης τους καταλάβαμε τι θα ακούσουμε από αυτή τριάδα. Τέρμα μπασαδούρα (εύγε), φουλ heavy riffing και solos, δυνατό drumming και φυσικά αρκετό γρέζι στα φωνητικά. Εκτελεστικά τα πήγαν πολύ καλά, μιας και ο ήχος τους βοήθησε αρκετά. Οι κοινωνικοπολιτικοί τους στίχοι δένουν άψογα με τη μουσική τους και κομμάτια όπως τα “Fuck Your Gods”, “Kill All Them Fascists”, “Gold Of Gold”, σου τραβάνε τη προσοχή και κάνουν το κεφάλι πηγαίνει πάνω κάτω. Γενικότερα τη ‘δουλειά’ τους την έκαναν και πολύ καλά μάλιστα!
Οι Automaton έδωσαν το καλύτερο τους show, από όσες φορές τους έχω δει και το “TALOS” ακούγεται ακόμα πιο heavy και ψυχεδελικό από ό,τι στο δίσκο. Η αεικίνητη πεντάδα των Automaton ανέβηκε στη σκηνή και η ιστορία του Τάλου πήρε σάρκα και οστά και μας αφηγήθηκε την ιστορία του. Οι Automaton ήταν επιβλητικοί και χωρίς πολλά πολλά εκτόξευσαν τα heavy riffs τους προς το κοινό. Ο δίσκος παίχτηκε ολόκληρος, χωρίς το συγκρότημα να αφήσει εκτός ούτε ένα δευτερόλεπτο που συμπεριλαμβάνεται σε αυτό. Προφανώς και στο “Talos Awakens” η πλειοψηφία να περίμενε το συγκρότημα να είχε στη σκηνή τον τεράστιο Ψαραντώνη, κάτι που δεν έγινε, αλλά η παθιασμένη ερμηνεία του Γιώργου (κιθάρα) σε αυτό το κομμάτι προσωπικά με έκανε να το ξεχάσω, αφού ο τύπος διαθέτει μια εξαιρετική φωνή η οποία σε διαπερνά. Το προσωπικά αγαπημένο “The Punisher” ήταν το απόλυτα χαοτικό κομμάτι της βραδιάς με τα γρήγορα σημεία του ακόμα πιο γρήγορα και με αργά του ακόμα πιο αργά.
Καθώς η παράσταση που έδινε το συγκρότημα πήγαινε προς το τέλος της και ακούστηκε ο ακουστικός επίλογος του, το “Epilogue” νιώσαμε αγαλλίαση και εξαγνισμό.
Οι Automaton, με τον τελευταίο τους δίσκο και με αυτή τους εμφάνιση, θεωρώ πως έκλεισαν πολλά στόματα από όσα τους αμφισβήτησαν. Η εμφάνιση των Automaton τη βραδιά της Παρασκευής από εδώ και πέρα θα αποτελεί μέτρο σύγκρισης για κάθε άλλη του συγκροτήματος!