Αν αναζητάς αυτόν τον καιρό ένα φιλόδοξο badass υβριδικό album τύπου deathrock όπερα με darkwave στοιχεία και πινελιές shoegaze λυρισμού, τότε αυτό είναι το «Mutant Flesh» των DETH CRUX, που αποτελεί και το debut LP της μπάντας από το Los Angeles. Σαράντα λεπτά σκοτεινής goth punk όπερας εμποτισμένα με αίμα, βυθισμένα στο πηχτό σκοτάδι.
Δεσπόζει στο δίσκο η μεγαλεπήβολη μεγαλοπρέπεια των θρυλικών βρετανικών γοτθικών συγκροτημάτων, όπως είναι οι Fields of the Nephilim και οι Sister of Mercy παντρεμένη με τη βίαιη σφοδρότητα των Christian Death, που καταλήγει σε ένα θαυμαστό και σαγηνευτικό, αν μη τι άλλο «ανησυχητικό», αποτέλεσμα..
Το album ανοίγει με ένα γρήγορο πρωτόγονο deathrock ήχο με βαθιά βαμπιρικά φωνητικά, που φλερτάρει καθ’όλη τη διάρκεια του με την punk ατμόσφαιρα της δεκαετίας του ’80, θυμίζοντας έντονα Bauhaus. Όσο προχωρά ο δίσκος, αναδύεται στην επιφάνεια και μια περισσότερο αν όχι χορευτική, τότε σίγουρα πιο «σωματική» διάσταση (βλέπε «Black Abominable Lust»), ενώ μαζί με άλλα τεχνάσματα που δεν περνούν διόλου απαρατήρητα (όπως η προσθήκη σαξόφωνου στο “Chrome Lips») δίνεται μια ακόμη πιο αιθέρια διάσταση στο όλο αποτέλεσμα, ενώ ξεπροβάλλει διστακτικά και ένα πιο ρομαντικό shoegaze σκηνικό. Από τη μοναδική αυτή ατμόσφαιρα που δημιουργείται σαν μια υπέροχη ομίχλη από την ολότητα του δίσκου ξεχωρίζει μεταξύ άλλων και το “Xenophilia” που ανοίγει με μια άρρωστη αυθεντικά goth κιθάρα συνοδευόμενη από μαγευτικά φωνητικά.
Τελικώς έχοντας φτάσει στο τέλος του σκοτεινού αυτού ταξιδιού μένουμε με το πιο αργό, βαρύγδουπο και πειραματικό «Yellow Sky» να αντηχεί για ώρα στα αυτιά μας μετά το τέλος του album, ίσως το καλύτερο του δίσκου.