Σαββατόβραδο στο Six Dogs, μπύρα στο ένα χέρι, τσιγάρο στο άλλο και δυο μπάντες συντροφιά. Ο λόγος για τους 4LT και Desert Monks, οι οποίοι αποτέλεσαν ένα ταιριαστό δίδυμο, όπως τα δίδυμα πρέπει να ‘ναι. Δεν ήταν η ίδια φάση, αλλά ούτε αλλιώτικη τελείως.
Μπαίνοντας μέσα, η jazz πριν ξεκινήσει το live χάιδευε τα αυτιά και έφτιαχνε ατμόσφαιρα στον ελάχιστο κόσμο που ήταν εκεί πριν ξεκινήσει η φάση, κάτι το οποίο άρχισε να αλλάζει σιγά σιγά και ο χώρος να γεμίζει με παρέες και μικρά πηγαδάκια τριγύρω. Πηγαδάκια που ήταν κάπως ντροπαλά, διστάζοντας να ‘ναι κοντά στη σκηνή, αλλά και μακριά από αυτή.
Ανταπόκριση: Παύλος Λιάγκας
Oι 4LT με εντυπωσίασαν από τα πρώτα τραγούδια τους ξεκινώντας με το “Gas”, “Another Morning” και να προσπαθούν να γεμίσουν με αέριο και σπίθα τη βραδιά… Τα φωνητικά ήταν σα νυστέρι σε κορμί, καθαρά και με ακρίβεια να χαρακώνουν την ατμόσφαιρα και η μπάντα στιβαρή σα μπράβος μαφιόζου. Αυτό που μου έκανε έκπληξη όμως στον ήχο της μπάντας ήταν οι μελωδίες στη μουσική που μου θύμιζαν λάτιν αρμονίες σε καθαρό ροκ ρυθμό που μπλέκονταν με alternative και blues υφές. Ενδιαφέρον. Μου έλειψε μια ποικιλία στα τραγούδια, ωστόσο, ίσως στις δομές κάτι λίγο πιο θαρραλέο, ένα τριαντάφυλλο στο κοστούμι του μπράβου, ένα άγγιγμα από το χέρι του χειρούργου λίγο διαφορετικό στην πορεία και ξαφνικό. Πέρα από αυτό μια πολύ καλή μπάντα με αψεγάδιαστο ήχο που ζέσταναν τον κόσμο και άγγιξαν.
Έπειτα επανήλθε η jazz να πάρει την ένταση, μέχρι να ξεστήσουν οι 4LT και να στήσουν την έρημο τους οι μοναχοί στη σκηνή, σαν τσιγάρο μετά το σεξ… Δεν ήξερα τι να περιμένω, αλλά η φάση άλλαξε. Οι Monks ήταν πράοι και ευγενικοί παρουσιάζοντας τα τραγούδια από το album τους, το οποίο αναμένουμε τέλη με αρχές του χρόνου. Η μπάντα δεμένη σαν κρατούμενοι σε ανάκριση από τη CIA για τρομοκρατική επίθεση με ένα μήνυμα από πίσω που ο κόσμος πρέπει να μάθει… Εδώ η ζυγαριά έκλεινε στη blues με ακόμα περισσότερο groove. Κυριολεκτικά το πρώτο κομμάτι του set ονομάζονταν “Dark Grooves”! Ο τραγουδιστής ξεχώρισε για το πάθος του και πραγματικά ένιωθα ότι ήταν συνδεδεμένος με ό,τι έβγαινε από το στόμα του όσο τραγουδούσε. Εδώ όμως θα γίνω λίγο γραφικός ξανά και θα πω ότι μου έλειψε μια ποικιλία και κάτι λίγο πιο θαρραλέο μουσικά.
Συνολικά ένα καλό live με καθαρό ήχο, αψεγάδιαστες ερμηνείες και εκτελέσεις, που έδωσε ότι υποσχόταν. Δεν είχε εκπλήξεις και δεν έχω τίποτα κακό να πω, πέρα από το διαρκές ίσως προσωπικό παράπονο για κάτι που θα με πιάσει στον ύπνο και δε θα περιμένω μουσικά, αλλά αυτό είναι η δικιά μου παραξενιά. Πέρα από αυτό μόνο καλά πράγματα έχω να πω για δυο απίστευτα καλές μπάντες που θα ήθελα να ξαναδώ μαζί.