Χρειάστηκε να περάσουν μερικές μέρες και να γίνουν πολλές ακροάσεις ώστε ο νέος δίσκος των Last Drive να καταλαγιάσει μέσα μου και να βγει ένα ολοκληρωμένο συμπέρασμα. Τα 9 χρόνια αναμονής ήταν αρκετά και το EP “New From Nowhere” δεν ήταν αρκετό για να ικανοποιήσει τη δίψα των οπαδών για νέο υλικό, οπότε είναι απολύτως λογικό να υπάρχουν και πιο αυξημένες απαιτήσεις.
Ευτυχώς για εμάς οι Last Drive στον νέο τους ομώνυμο δίσκο δείχνουν ότι έχουν ακόμη μέσα τους την έμπνευση και ότι ο χρόνος μόνο φιλικά τους φέρεται. Το απάνθισμα μιας πορείας 35 χρόνων όπου ακόμη και η 12-χρονη αποχή έδειχνε να ήταν ανανεωτική για την μπάντα. Το Garage παρελθόν των 80’s με πολλές δόσεις ψυχεδέλειας και εξαιρετική δουλειά στις κιθάρες (σε αυτό φαίνεται πως βοήθησε το διάλειμμα του Καρανικόλα στους Omegaray και BLML) δημιουργούν 7 τραγούδια (+1 intro) που σίγουρα θα τ’ακούσεις μονορούφι. Από τα “Radio”, “The Wave” που αποκλείεται να μην σου κολλήσουν στο μυαλό από την πρώτη ακρόαση στον κιθαριστικό ορυμαγδό των ορχηστρικών “Yιagos” και “White Knuckles”, αλλά και μεγαλειώδεις συνθέσεις σαν το “Always The Sun” που σε αφήνουν άφωνο, το “Snakecharmer” με το κολλητικό refrain. Όσο για το “Angel” που είναι κατ’ εμέ η καλύτερη σύνθεση του δίσκου, σε καλοπιάνει μ’ένα αργό ξεκίνημα μέχρι να ξεσπάσει η κιθαριστική καταιγίδα με την παραμορφωμένη κιθάρα που μοιάζει βγαλμένη από Neil Young εποχής Crazy Horse.
Το τελικό ερώτημα είναι.. Άξιζε η αναμονή;; Η απάντηση είναι ΝΑΙ! Την άξιζε σε σημείο να μιλάμε για μια από τις καλύτερες νέες κυκλοφορίες που μπορείς ν’ακούσεις στην Ελληνική σκηνή. Τα υπόλοιπα στις 19/5 αλλά και στις υπόλοιπες συναυλίες που αναμένεται να δώσει η μπάντα μέσα στο καλοκαίρι.