Χωρίς αμφιβολία, αυτό που βίωσαν όσοι βρέθηκαν στο club της Λιοσίων το βράδυ της Παρασκευής, δύσκολα θα το ξεπεράσουν. Το πέρα απο κάθε φαντασία live show των αμερικανών Wolves in the Throne Room, έκλεισε με τον πιο εντυπωσιακό τρόπο τη χρονιά που σε λίγες μέρες μας αφήνει. Χωρίς υπερβολές, το λές και συναυλία της χρονιάς.
Ανταπόκριση: Πάνος Παναγιωτόπουλος & Αναστασία Παπαδάκη / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Not exactly my cup of tea, αλλά ωραιότατοι και τίμιοι οι Order of the Ebon Hand. Ναι καλέ, αυτοί οι παλιοί. Για όσους ωστόσο δε γνωρίζουν, οι κύριοι (και η κυρία στα πλήκτρα) επιδίδονται σε ένα old school μεν, ατμοσφαιρικό δε, black metal που σίγουρα θα τραβήξει την προσοχή σου αν είσαι φίλος όχι μόνο του ήχου τους αλλά και της εγχώριας σκηνής. Με την θεατρική τους σκηνική παρουσία και τον εντυπωσιακό τους frontman με το corpse paint του και όλα τα συναφή, δεν άργησαν να κερδίσουν τη θερμή υποδοχή του κοινού που ολοένα και αυξανόταν. – (A.Π.)
Έχοντας ήδη κυκλοφορήσει ένα απο τα καλύτερα albums της χρονιάς (το συγκλονιστικό “Thrice Woven”) οι Wolves In The Throne Room έχουν ήδη αρχίσει να γίνονται “τεράστιοι” στο χώρο του ακραίου -και όχι μόνο- ήχου. Ευτυχώς για μάς, καταφέραμε να τους δούμε επι σκηνής στην καλύτερη στιγμή της μακρόχρονης καριέρας τους.
Χωρίς να γίνεται ιδιαίτερος συνωστισμός απο μεριάς κοινού (το μαγαζί γέμισε, αλλά την βόλτα σου την έκανες εύκολα), τα πάντα ήταν έτοιμα για να υποδεχτούμε το μυστικιστικό black metal των αμερικανών. Μετά απο ένα τελετουργικό κάψιμο αρωματικού ξύλου και διάφορα ματζούνια που έκαναν την εμφάνιση τους επι σκηνής, το χαρακτηριστικό εναρκτήριο άρπισμα του “Born from the Serpent’s Eye” λειτούργησε σχεδόν λυτρωτικά. Απο εκείνη τη στιγμή, έως και τα επόμενα 75 λεπτά, η εμπειρία δεν περιγράφεται έυκολα. Τρεις κιθάρες, πλήκτρα, τύμπανα, και εξαιρετικός ήχος. Απο μεριάς κοινού, πέρα απο μερικούς απροετοίμαστους, οι πάντες έδειχναν να απολαμβάνουν τη διαδικασία με το στόμα ανοιχτό. Με καλύτερες στιγμές τα “I Will Lay Down My Bones Among The Rocks And Roots” -με το οποίο μας χαιρέτισαν απλά και ωραία-, και το “The Old Ones Are With Us” η ζωντανή απόδοση του ξεπερνάει κατα πολύ αυτή του νέου τους album. Ολοκληρωτικό set , τεράστια μπάντα. Απ΄αυτές που κλείνεις τα μάτια και σε πάνε όπου ακριβώς εκείνες θέλουν. Και δε βρίσκεις έυκολα τέτοιες…
Μην αφήνοντας τίποτα στη τύχη, με ambient περάσματα να δένουν εξαιρετικά τα έξι κομμάτια που μας παρουσίασαν στο set τους, οι WITTR απέδειξαν χωρίς δεύτερη κουβέντα το λόγο που είναι μια απο της μεγαλύτερες μπάντες του είδους αυτή τη στιγμή. Και πραγματικά μαγκιά τους που έχουν ξεφύγει απ΄την αποκλειστικότητα της black metal κοινότητας, και έχουν καταφέρει να μπούκάρουν σε διαφορετικά μουσικά λημέρια και να κερδίσουν με ευκολία τις εντυπώσεις.