Βράδυ Σαββάτου με ένα ακόμα ιδιαίτερο live των Ελβετών Schammasch να πραγματοποιείται στην χώρα μας – έχοντας κάνει μια εξαιρετική εμφάνιση την προηγούμενη ημέρα στο 8ball της Θεσσαλονίκης – παρ’όλο που ο κόσμος δεν φαίνεται να έχει ψάξει αρκετά την συγκεκριμένη μπάντα, κάτι που φάνηκε στον περιορισμένο αριθμό των ατόμων που ήρθαν.
Ανταπόκριση: Πολυχρόνης Διαμαντάκος / Φωτογραφίες: Γιώργος Αργυρόπουλος (περισσότερες εδώ)
Το live άνοιξαν οι Imperium Infernalis, μια μπάντα από το Ηράκλειο Κρήτης, που έδωσαν το στίγμα τους πιο έντονα με το πρόσφατο αλμπουμ τους “Imago Dei” που κυκλοφόρησε στις αρχές του έτους. Το black ύφος τους είναι αρκετά ατμοσφαιρικό, συνδυάζοντας το κλασικό ορθόδοξο black metal χωρίς να απουσιάζει η μελωδία. Τα φωνητικά μου έκαναν καλή εντύπωση όπου και ταίριαζαν πολύ καλά συνδιαστικά με το μπασο και τα τύμπανα που έδεναν μεταξύ τους και τις κιθάρες. Γενικότερα πρόκειται για μια μπάντα που σίγουρα θα ήθελα να ακούσω ξανά live.
Στην συνέχεια η σκηνή προετοιμάστηκε για να ανέβουν οι Devathorn από Αθήνα, που έχουν εδραιώσει την θέση τους στο black metal μέσα από το αλμπουμ “VRITRA” το 2015 αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις, και διαπιστώνοντάς το βλέποντάς τους σε προηγούμενο live με τους Saturnalia Temple. Αυτήν την φορά κάτι φαίνεται να χάλασε τα vibes της μπάντας, καθώς οι κιθάρες ήταν δεμένες μεταξύ τους σε πολύ καλό βαθμό, αλλά το μπασο να τις καλύπτει αρκετά στην αρχή, σε ορισμένα σημεία να ακούγεται ξεκούρδιστο και να μην συμβαδίζει με τα κομμάτια. Τα τύμπανα ήταν σε αρκετά χαμηλή ταχύτητα από την κανονική και υπήρξε αισθητή διαφορά στο παίξιμο χεριών – ποδιών σχετικά με το drumming, ενώ τα φωνητικά ήταν μέτρια, αρκετά καλά σε ορισμένα σημεία και αδύναμα ή ελλιπή σε άλλα. Γενικότερα περιμένω μια δυναμικότερη επανεμφάνιση τους μελλοντικά, και ειδικά γιατί ευχάριστη εντύπωση μου έκανε η παρουσίαση δύο νέων κομματιών τους από επερχόμενο split.
Οι Schammasch μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα γνωστοί στο ελληνικό κοινό ακόμα, αλλά και στα δύο live τους έδωσαν απίστευτη ενέργεια και διαμορφώνοντας μια έντονη ατμόσφαιρα σε καμία περίπτωση δεν πέρασαν απαρατήρητοι. Το τριπλό album τους “Triangle” και το πρόσφατο EP “The Maldoror Chants: Hermaphrodite” αποτέλεσαν δύο κυκλοφορίες – σταθμούς στην πορεία τους, ανεβάζοντάς τους στον χώρο της avant – garde/black metal μουσικής. Τα καθαρά σε ύφος ψαλμωδίας και harsh φωνητικά, τα δυναμικά και ογκώδη τύμπανα που είναι άκρως επιθετικά κι άλλοτε πιο ήρεμα ανάλογα με την ατμόσφαιρα κάθε σημείου στα κομμάτια τους, οι trance επαναλαμβανόμενες – αλλά καθόλου μονότονες – μελωδίες και «παράνοιες» στις κιθάρες καθώς και το άρτια προσαρμοσμένο μπασο με ιδιαίτερη ποικιλία σε rhythm – lead μέρη, είναι τα κύρια χαρακτηριστικά που πλαισιώνουν το ύφος τους και αυτό που θέλουν να περάσουν μέσα από την μουσική τους. Δεν πιστεύω πως άφησαν δυσαρεστημένο κάποιον ακροατή, καθώς υπήρξε έντονη ανταπόκριση από το κοινό εξίσου και στις δύο εμφανίσεις τους, αναδεικνύοντάς τες ως μια μοναδική εμπειρία.