Το Σάββατο (του Λαζάρου), “αναστηθήκαμε” από την καθημερινότητά μας ώστε να δούμε ένα ποιοτικό live στο Remedy Live Club στο Νέο Ηράκλειο, αποτελούμενο από τους απαλούς Tardive Dyskinesia σε ρόλο headliner και τους ιδιαίτερους Yellow Devil Sauce σε “στήριξη”.
Aνταπόκριση: Γιώργος Ρούβαλης / Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Με λίγη καθυστέρηση (φαντάζομαι για να μαζευτεί περισσότερος κόσμος λαμβάνοντας υπόψιν τη δυσπρόσιτη τοποθεσία του μαγαζιού), στις 22:15 ανέβηκαν στο “πεδίο μάχης” οι λεγόμενοι Yellow Devil Sauce. Όντας αρκετά χρόνια στα μουσικά δρώμενα ξερούν καλά τους “κανόνες του παιχνιδιού”. Παίξαν straight-forward κομμάτια με δυναμικές, βαρέων βαρών riffs και απρόσμενες παύσεις, ενώ παράλληλα περιείχαν μελωδικά heavy rock φωνητικά που μεταμορφώνονται σε μεμονωμένα σημεία και refrain σε “λεοντίσια”. Η setlist περιλάμβανε και κομμάτια απ’τον καινούριο δίσκο που θα κυκλοφορήσει λογικά φέτος. Αν και έπαιξαν λιγότερο απ’όσο περίμενα, το έκαναν καλά (όπως και κάθε φορά).
Λίγο μεγαλύτερη προετοιμασία είχαν ανάγκη οι Tardive Dyskinesia μιας και το group είχε περισσότερο πλήθος οργάνων και παικτών. Ιδιαίτερη σύσταση δε χρειάστηκε για τους progressive (επιτρέψτε μου να πω djent) metallers, αφού ο κόσμος άρχισε να ουρλιάζει από χαρά και όρεξη για χτύπημα σε περίεργα μουσικά ρυθμικά. Και έτσι έγινε.Πρόλογος δημιουργήθηκε με το “Insertion” και άρχισαν κανονικά με το κλασσικό πλέον “Prehistoric Man” ρίχνοντας μια γερή “μπουνιά” στα αυτιά για να ζεσταθούμε. Ο ήχος αρκετά καλός για το μέγεθος του μαγαζιού, αλλά όπως έχω παρατηρήσει και σε προηγούμενα live τους, αρχικά έχουν σε χαμηλή ένταση τα όργανα και τη φωνή και σταδιακά τα αυξάνουν (ίσως για να μη καεί κανένα ηχείο!). Όχι ότι έχω βαθιές ηχοληπτικές γνώσεις, απλώς επισημαίνω το σύνηθες γεγονός που δεν ακούγονται πλήρως στην αρχή.
Συνέχισαν με άλλα δύο-τρία κομμάτια απ’το “Static Apathy in Fast Forward”, και πέρασαν στο πιο φρέσκο “Harmonic Confusion”. Τα “Self-Destructive Haze” και “Electric Sun” ήταν άψογες εκτελέσεις, ενώ τα “Thread of Life” και “Savior Complex” ήταν οι κορυφαίες στιγμές της βραδιάς δεδομένου της δομής τους και των απίστευτων refrain τους. Επίσης, οι παλιότεροι fans των Tardive Dyskinesia σίγουρα δεν έμειναν ανικανοποίητοι επειδή έγιναν πολλαπλές αναφορές σε παλαιότερες κυκλοφορίες κατά τη διάρκεια όλου του set.
Η βραδιά κύλησε όπως έπρεπε να κυλήσει. Απίστευτα συγκροτήματα και τα δύο, ταλαντούχοι μουσικοί και performers, καλοσυνάτοι, καλοπερασάκηδες (με την καλή έννοια) και ξέρουν να προσφέρουν ευχαρίστηση στο κοινό με τον τρόπο που πρέπει. Πιθανότατα να μη τους βαρεθώ ποτέ.