Το ορχηστρικό cinematic rock των made by grey προσμειγνύει με ιδιαίτερη μαεστρία post rock επιρροές, alternative rock νοοτροπίες και κλασικίζουσες μουσικές δομές, ένα ηχητικό κράμα που δεν συναντάει κανείς συχνά σε σύγχρονες δισκογραφικές δουλειές της παγκόσμιας σκληρής και εναλλακτικής μουσικής σκηνής.
Ποιοι δίσκοι όμως επηρρέασαν τον άνθρωπο πίσω από τις συνθέσεις των made by grey, Αντώνη Χατζημιχάλη;
Nirvana – “In Utero”
High gain distortion, feedback, ωμά φωνητικά, pop συνθέσεις, χωρίς όμως την pop αισθητική του “Nevermind”. Ακόμη και σήμερα το ακούω με την ίδια εφηβική ικανοποίηση.
Porcupine Tree – “The Sky Moves Sideways”
Δεν υπήρξαν ποτέ αγαπημένο μου σχήμα, χαίρομαι όμως που τώρα, σε αυτή τη διαδικασία ενδοσκόπησης, γράφω αναπάντεχα για το album αυτό. Αμέτρητες ώρες πτήσης στο στερεοφωνικό μου σε κασέτα και αργότερα σε CD. Αποτέλεσε και έναν από τους βασικούς λόγους που άρχισα να ακούω ηλεκτρονική μουσική στο μέλλον και να ασχοληθώ με τη μουσική τεχνολογία.
Tindersticks – “Curtains”
Έγχορδα, πνευστά, λυρισμός, χαρμολύπη… Μου δάνεισε το CD ένας φίλος λίγο μεγαλύτερος, όταν πήγαινα Α’ λυκείου. Το αγόρασα την επόμενη εβδομάδα και το ακούω αυτή τη στιγμή.
Pink Floyd – “Atom Heart Mother”
Μόνο και μόνο για το ομώνυμο τραγούδι. Δεν νομίζω να έχω “ψαρώσει” με κάτι άλλο τόσο πολύ.
Nick Cave and the Bad Seeds – “No More Shall We Part”
Ίσως όχι από τους καλύτερους δίσκους του Cave (για μερικούς) σίγουρα όμως ο αγαπημένος μου. Κάποιος εν τω μεταξύ πρέπει να μου το επιστρέψει μετά από 10ετή δανεισμό… Λέω εγώ τώρα…
Godspeed you Black Emperor! – “Yanqui U.X.O”
Ποιος έχει ανάγκη τον στίχο; Αντικείμενο μελέτης. Νομίζω δεν έχω ακούσει κάτι πιο επιβλητικό και μεγαλειώδες στον χώρο αυτό.
Bohren & der Club of Gore – “Dolores”
Αν με ρωτούσε κάποιος αν πιστεύω πως υπάρχει ένας δίσκος που μπορεί να αρέσει σε όλους είναι αυτός. Ακόμη και πέντε albums να έπρεπε να γράψω αντί για δέκα, θα ήταν σίγουρα στην πεντάδα.
David Bowie – “Outside”
Αντικείμενο μελέτης επίσης. Πρώτη μου επαφή ήταν το “Derranged” καθώς έβλεπα για πρώτη φορά το “Lost Highway”. Ανατριχίλα… Πραγματικά άψογη δουλειά. Υποκλίνομαι τόσο στον εκλιπών, όσο και στον Brian Eno.
Radiohead – Discography
Διάλεξε όποιο album θες από το “OK Computer” ως και το “In Rainbows”. Θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω κάποιο. Είνια εξίσου αγαπημένα και εξίσου παιγμένα από τα ηχεία μου.
The Cure – “Pornography”
Θα έγραφα για το “17 Seconds” αρχικά, όμως στο “Pornography” βρίσκω την ιδιότητα να καλύπτει το ευρύτερο φάσμα των darkwave (και γύρω) ακουσμάτων μου, από Chameleons ως Joy Division.
Οι made by grey παρουσιάζουν το νέο τους album στη σκηνή του Death Disco την Παρασκευή, 23 Δεκεμβρίου. Περισσότερες λεπτομέρειες για το event θα βρείτε εδώ.