Τα βράδια της Παρασκευής ενδείκνυνται για live, μιας και η εβδομάδα φτάνει στο τέλος. Tι το καλύτερο για να το ρίξεις έξω από ένα καλό live, λοιπόν;
Ανταπόκριση: Χρήστος Κατσίμπας / Φωτογραφίες: Δημήτρης Δαλακλής (περισσότερες εδώ)
Τη βραδιά άνοιξαν οι Chew Gravel, ένα νεανικό συγκρότημα, το οποίο δεν είχα την ευκαιρία ούτε να ακούσω αλλά ούτε και να δω ζωντανά στο παρελθόν. Στο προκείμενο λοιπόν, μιας και το πενταμελές σχήμα σε στιγμές στάθηκε αρκετά καλά στη σκηνή, αλλά δυστυχώς υπήρξαν και φορές που ήταν απλά κακοί και φάνηκε η έλλειψη εμπειρίας, παρουσιάζοντας μου ένα άνευρο και άγευστο show, δείχνοντας μου πως χρειάζονται ακόμα πολλή δουλειά…
Η τάξη αποκαταστάθηκε στη συνέχεια με την είσοδο των Superpuma στη σκηνή και το κεφάλι άρχισε σιγά σιγά να κινείται. Από τις καλύτερες φορές που έχω παρακολουθήσει τους εν λόγω κύριους ζωντανά ήταν η συγκεκριμένη, μιας και ο Βασίλης ήταν σε συνεχή κίνηση σιγοντάροντας και το υπόλοιπο συγκρότημα να παίζει ακόμα καλύτερα και πιο δασκεδαστικά (αν μπορώ να το θέσω έτσι). Ακούσαμε κομμάτια από σχεδόν όλη τη δισκογραφία τους, συν μερικά καινούρια από το επερχόμενο album τους. Οι Superpuma, έκαναν τη σκηνή κτήμα τους και σίγουρα έκαναν όσους τολμηρούς βρισκόταν εκείνη την ώρα στο Αn να περάσουν κάτι παραπάνω από καλά!
Τελευταίο act της βραδιάς ήταν οι Yellow Devil Sauce και το αθηναϊκό heavy rock τρίο ήταν χείμαρρος επί σκηνής με το πυραυλοκίνητο rock του, αφήνοντας κατά μέρους τα λόγια επιδοθήκαν σε αυτό που ξέρουν καλύτερα να κάνουν. Τι είναι αυτό; Να ξερνάνε riffs και να κατεδαφίζουν οικοδομικά τετράγωνα με το δεμένο rhythm section! Η βραδιά ασφαλώς είχε και το guest της, με τον κιθαρίστα των Black Hat Bones να ανεβαίνει στη σκηνή για δυο κομμάτια και να κάνει και αυτός ακόμα πιο fun το όλο σκηνικό. Αλλά επειδή είμαστε αχάριστοι και θέλαμε και άλλο, είχαμε και encore με ένα καινούριο κομμάτι από τους Yellow Devil Sauce και το οποίο μου έδειξε μια πιο doomy πλευρά του συγκροτήματος.
Λίγο μετά τη 01:00 τα φώτα άναψαν και ακόμα ένα live έφτασε στο τέλος του.