Όταν ένας blues guitar legend εξιστορεί, γίνεται κάδρο και covers his old time’s favorite blues… From the roots σημαίνει πως συμπεριλαμβάνει και υποτονικά tracks.
Το reconnection με τον παραγωγό Glyn Johns. Ένα album που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ένα tribute στα traditional blues-like-gospel αλλά και στον ίδιο. Σαν ύμνος ευχαριστήριος στις επιρροές του, στις επιλογές που εμπιστεύτηκε και στις μουσικές του πεποιθήσεις και εμπνεύσεις. Φόρος ευεργετικός και ενεργητικός που επισημοποιεί την τιμή του στο είδος παρά την συνέχεια μιας καριέρας που είναι ήδη λαμπρή.
Δεν τους αλλάζει τα φώτα, παραμένει slow, country, ρομαντικός και νοσταλγικός με έμφαση στις μπαλάντες. Τα πειράγματα κυρίως από τη μοναδική του slide guitar. Και καμιά φορά και από τα keyboards και το hammond. Με τις δεύτερες φωνές οργανώνει τη μπάντα του. A whisper of funk, μετρημένη η γυναικεία αισθητική και η προσθήκη μαντολίνου και ακορντεόν. Με τον J.J Cale σαν την πιο πρόσφατη επιρροή του, σε τόνο grooving το “Can’t Let You Do It”. Η φήμη Mysterioso, “I Will Be There” μετρονόμος (when times are hard and friends are few, ο Ed Sheeran ήταν αυτός που εμφανίστηκε μαζί του σε πρόσφατο live στο Τόκυο). Για το σφαιρικό όφελος ακούς τις επιπλέον κιθάρες και το μπάσο να κρατούν το tempo και τους ρόλους. Ημι-ηλεκτρικά. “Spiral” εκμυστηρεύεται, “Catch the Blues”. Στα 71 του χρόνια, αποδείξεις πέρα από το όνειρο. “Stones In My Passway”. Kαι εφόσον “Somebody’s Knockin”, θα σολάρει όμορφα. Χαλαρά και γνώριμα.
He still does it. Με όλο του και όλο μας το respect.