Περίεργο το live της Κυριακης, καθώς βρέθηκα σχεδόν από σποντα στο six d.o.g.s. Στο στενό της Αβραμιώτου θα βλέπαμε τους Sediment Bruise, που θα έκαναν παρουσίαση του νέου τους δίσκου, “A New Disease”, τους Echo Basement και τους Holy Limbo.
Ανταπόκριση: Βασίλης Λύτρας / Φωτογραφίες: Μαρκέτος Δαμίγος (περισσότερες εδώ)
Ανυποψίαστος, μιας και γνώριζα μόνον τους τελευταίους, έφτασα νωρίς στο μαγαζί, με μία κρυφή ελπίδα πως το live θα “άνοιγε” τις πόρτες του νωρίς, ελέω ημέρας. Φευ! Σχεδόν μία ώρα καθυστέρηση για να μπούμε, σε ένα six d.o.g.s με αρκετό κόσμο για Κυριακή βράδυ!
Είχε έρθει όμως η ώρα να γνωριστούμε με τους Echo Basement. Μία πενταμελής μπάντα, με την συνοδεία φλάουτου παρακαλώ. Μελωδίες και συνθέσεις σε prog ύφος, με μία “ψυχεδελέ” και vintage προσέγγιση, λόγω των φωνητικών που είχαν βγει από άλλες δεκαετίες, αλλά και του φλάουτου. Κάποιες θεατρικές φράσεις και περάσματα, “χρωμάτισαν” ακόμη περισσότερο τα παραπάνω, κάνοντας την συνολική εμφάνιση των Echo Basement, κάτι παραπάνω από ικανοποιητική.
Η λογική “έλεγε” πως θα βλέπαμε τους Holy Limbo, όμως οι Sediment Bruise, ήταν αυτοί που πάτησαν τελικά σκηνή. Δεν θυμάμαι συγκρότημα από την συμπρωτεύουσα, που να μην μου κινήσει την περιέργεια. Οι Sediment Bruise, το κατάφεραν στον… ύψιστο βαθμό. Ψαρωτική και ταυτόχρονα πολύ δυνατή εμφάνιση, με indie καταβολές που συναντούν post στοιχεία. Το βιολί έρχεται να δέσει με το όλο ύφος, και να δώσει μία ακόμη πιο μελωδική ατμόσφαιρα. Τρία κομμάτια αρκούν για να σε “φτιάξουν”: “The Gift”, “Who”, “Airbourne” και έχεις βρεθεί να ακούς τον δίσκο τους στο repeat. Βέβαια, περίμενα πως το visual που τους συνόδεψε κατά την είσοδο τους, θα συνεχιστεί, αλλά εντάξει, δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα σε αυτήν τη ζωή.
Την βραδιά έμελλε να κλείσουν οι Holy Limbo, που βγήκαν μπροστά σε λίγο πλέον κόσμο, αφού άρχισε να “σπάει” μετα το πέρας της εμφάνισης των ‘Bruise. Τι παίζουν τώρα τούτοι εδώ οι τύποι; Δύσκολη η απάντηση. Το trip hop που είχα γράψει στην κριτική του EP τους, “First Circle”, νομίζω πως τους περιορίζει, καθώς η μουσική της μπάντας χαρακτηρίζεται από έντονη ποικιλομορφία. Η κάθε σύνθεση κατά την διάρκειά της αλλάζει συνεχώς.
Alternative, indie, post, trip hop, downtempo; Βάζεις ένα experimental, που έχει κάτι το αόριστο, και τέλος. Μία επίσης χορταστική εμφάνιση από τους Αθηναίους, που έκλεισαν ιδανικά την βραδιά.
Δεν είναι και τόσο άσχημα τελικά να πηγαίνεις σε live που δεν ξέρεις τι θα ακούσεις. Έτσι;