Οι εκ Αχαρνών (ως επί το πλείστον) ορμώμενοι The Mound, είναι ακόμα ένα νέο μέλος της ολοένα αυξανόμενης (ποιοτικά και ποσοτικά) Αθηναϊκής heavy/stoner rock σκηνής. 4 χρόνια ζωής μετρά η παρέα αυτή, την οποία είχα ακούσει για πρώτη φορά πριν από δύο χρόνια περίπου, σε ένα υπόγειο στα Άνω Πατήσια από ένα πολύ αγαπητό μου πρόσωπο. “Αφού σου αρέσουν αυτά τα stoner για άκου αυτούς…”. Από εκείνα τα δύο κομμάτια (“Walk” & “Scars”), μόνο το πρώτο συμπεριλαμβάνεται στο παρθενικό τους EP. Νομίζω πως το “Scars” θα μπορούσε να βρίσκεται κι αυτό εδώ…
Παρακάτω…το EP περιλαμβάνει τέσσερα κομμάτια. Η αρχή γίνεται με το “Eye For An Eye”. Βαρύ και ασήκωτο στα όρια του doom, με αξιοπρεπή για το είδος riffs και με πολύ θετική εντύπωση να προκαλούν τα γεμάτα γρέζι φωνητικά του Αργύρη Δρόκαλου. Συνεχίζουμε με το “Mound”, χαρακτηριστικό stoner mid-tempo κομμάτι, από αυτά που κάθε μπάντα που κινείται σε αυτόν τον ήχο, θα πρέπει να διαθέτει. Ξεκάθαρες Sabbath-ικές επιρροές στο επόμενο, “Snake In The Cradle”, το μεγαλύτερο σε διάρκεια κομμάτι του ΕP και ίσως και η καλύτερη στιγμή των The Mound μέχρι στιγμής. Το EP κλείνει με το “Walk”, ελάχιστα διαφοροποιημένο από τη προ διετίας demo εκδοχή του.
Σε γενικές γραμμές οι The Mound κερδίζουν τις εντυπώσεις. Πολύ καλή παραγωγή με πολύ βάρος να έχει δοθεί στα φωνητικά. Καλώς, διότι είναι από τα δυνατά σημεία της μπάντας. Οι The Mound χωρίς να πρωτοτυπούν, βαδίζουν σε γνώριμα ηχητικά μονοπάτια, καταθέτοντας τη δική τους άποψη, με το ομώνυμο, παρθενικό τους EP να κερδίζει μια περίοπτη θέση ανάμεσα στο καταιγισμό εγχώριων heavy rock/stoner κυκλοφοριών των τελευταίων ετών. Την Πρωταπριλιά μας το παρουσιάζουν κιόλας στη σκηνή του Six D.O.G.S., οπότε μπορείτε να αγνοήσετε τις βλακείες που γράφω και να δείτε και να ακούσετε τι έχει να πει η μπάντα!