Καινούριες φάτσες οι Αθηναίοι Bacchus Priest, οι οποίοι με συνοπτικές διαδικασίες παρουσιάζουν το ντεμπούτο στο ευρύ κοινό. Ο χώρος που κινούνται είναι το heavy rock/doom με extra δόσεις fuzz-ίλας!
To “Bacchus Priest” έχει και καλά και άσχημα! Ευτυχώς τα καλά υπερισχύουν και έτσι αυτό που βγαίνει από τα ηχεία ακούγεται ευχάριστα και με πολύ ενδιαφέρον.
Πάμε στα άσχημα, που ξαναγράφω ότι δεν μειώνουν το τελικό αποτέλεσμα, αλλά σε μελλοντική δουλειά του συγκροτήματος καλό θα ήταν να μην ξαναγίνουν. Αυτό που γενικά χαλάει το τελικό αποτέλεσμα είναι η παραγωγή, καθώς ακούγεται πολύ επίπεδη και ο ήχος στα τύμπανα είναι αρκετά εκνευριστικός, δεν ξέρω το γιατί. Ίσως το budget; Ίσως το ότι είναι ηχογραφημένο ζωντανά με αποτέλεσμα να χάνουν αρκετά από τη δυναμική τους και να ακούγονται άψυχα; Κατ’ εμέ, καλό θα ήταν μελλοντικά να αποφευχθεί.
Ωραία τα είπα και ξεθύμανα και καιρός είναι να ασχοληθούμε με τα πραγματικά ενδιαφέροντα που υπάρχουν εδώ μέσα. Καταρχάς οι συνθέσεις είναι η μια καλύτερη από την άλλη με αποτέλεσμα εκεί που τελειώνει το ένα κομμάτι και σκέφτεσαι το πόσο ωραίο ήταν, ξεκινά το επόμενο και μένεις για λίγο σαστισμένος και θέλοντας να φωνάξεις ένα μεγαλοπρεπέστατο “Yeah!”. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το “Clockwork Thoughts” και το “41° Shot/Out of the Void” που ακολουθεί. Ο δίσκος κλείνει μεγαλοπρεπέστατα με το “Sacred Voodoo”, μια δεκάλεπτη σύνθεση που με μπόλικο θάρρος και θράσος το συγκρότημα μας την πετάει στη μούρη και αφήνει να φανούν και οι πιο παραδοσιακές heavy metal καταβολές τους και ειδικότερα αυτές των Mercyful Fate.
Πρώτο βήμα κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικό για τους Bacchus Priest που αν προσέξουν μερικά πραγματάκια στον τομέα της παραγωγής δεν έχουν να φοβηθούν τίποτα μιας και οι ιδέες και καλές είναι αλλά και σωστά εκτελεσμένες.