Το Σάββατο 14 Νοέμβρη επέλεξαν οι Θεσσαλονικείς Bad Movies για την επιστροφή τους επί αθηναϊκού εδάφους και μετά την εμφάνισή τους στην Πάτρα, κατέφτασαν στη σκηνή του An Club παρέα με τους Beggar Belief και τους Dismissers για μια εμφάνιση που κατέληξε γιορτή με κοινό παρονομαστή όλων το punk και την καλή διάθεση.
Ανταπόκριση: Ελπίδα Πουρναρά / Φωτογραφίες: Έλενα Πατσουράκου (περισσότερες εδώ)
Η ώρα είχε περάσει από 22:00, ο χώρος όμως του An παρέμενε με ελάχιστο κόσμο, μέχρι τη στιγμή που οι Beggar Belief ανέβηκαν στη σκηνή κι ολοένα και περισσότεροι κατέβαιναν πλέον τα σκαλιά. Από τις πρώτες κιόλας νότες παρατηρήθηκαν προβλήματα στον ήχο, κάτι που φάνηκε να αμαυρώνει την εμφάνιση των παριανών punk rockers. Μας παρουσίασαν κατά κόρον υλικό από το ομώνυμο debut album τους και κομμάτια όπως τα “You know shit”, “Polite politely fuck off” και “Push it all away”, ενώ έκλεισαν το set τους με τις απαραίτητες ευχαριστίες στις άλλες δύο μπάντες.
Σειρά είχαν οι The Dismissers, με ήχο που θύμιζε σε σημεία τον Mike Ness και την παρέα του και μέλη που έχουν στο βιογραφικό τους μπάντες όπως οι Αδιέξοδο, Deus ex Machina, Shackle me not, Red Out κ.ά. Με τον ήχο να είναι λίγο καλύτερος και τον χώρο του An να έχει σχεδόν γεμίσει, τους ακούσαμε να διασκευάζουν Bob Marley και το “Redemption Song”, να προκαλούν χαμόγελα κι ανάγκη για χορό με τα “Razor” και “No message”, να εκτοξεύουν μικρόφωνα και να αφήνουν εν συνόψει την εικόνα μιας μπάντας δεμένης που κέρδισε το χειροκρότημα του κόσμου επάξια.
Ένα μικρό διάλειμμα, το logo των Bad Movies καλύπτει αυτό του An στο φόντο της σκηνής, κατευθυνόμαστε εν τάχει στο bar για ανεφοδιασμό, λίγες κουβέντες με γνωστούς και φίλους και οι Θεσσαλονικείς ξεκινούν με τα “Αρκετά”, “Η φωλιά του λύκου”, “Sometimes”. Ο κόσμος τραγουδά από τις πρώτες κιόλας συλλαβές, το stage diving και το crowd surfing έχουν για ακόμα μία φορά την τιμητική τους. Ακούμε κομμάτια από τον δίσκο που πρόκειται να κυκλοφορήσει τον επόμενο μήνα όπως το “Δε φοβάμαι”, καθώς κι από την μέχρι τώρα πορεία τους, διασκευές στα “I Fought the Law” και “All you fascists bound to lose”, ενώ συνθήματα αντιφασιστικού περιεχομένου ηχούν αμέσως μετά. “Όλα ή τίποτα”, “Δωσ’ μου αλητεία ή θάνατο”, το χιλιοτραγουδισμένο από όλους “Γράμμα” κι ο επίλογος γράφεται σιγά σιγά με το “Salin” και ένα “Να να να…” με τον κόσμο να βρίσκεται πάνω στη σκηνή και να μοιράζεται τα μικρόφωνα με την μπάντα.
Όλοι προς την έξοδο μιλούν για ένα πολύ καλό live που θα ήταν κρίμα να χάσεις και με βρίσκουν σύμφωνη, με το αθηναϊκο κοινό να τα καταφέρνει εξίσου καλά με αυτό των Πατρών, μιας και το προηγούμενο βράδυ η μπάντα βρισκόταν εκεί με αφορμή τις εμφανίσεις στις δύο πόλεις.