Ο νέος δίσκος των Αθηναίων The Noise Figures είναι η χαρά του local indie rocker και όχι μόνο. Νεοψυχεδέλια με χορευτικές διαθέσεις, που δεν πέφτει στην παγίδα της πειραματικής art-pop φλυαρίας που συνηθίζεται κατά κόρον στο εν λόγω είδος.
Στην παραγωγή έχει γίνει εξαιρετική δουλειά, καθώς ο δυναμικός fuzzy κιθαριστικός ήχος μπλέκει τις garage rock καταβολές του με τα -σχεδόν- βρετανικής σχολής φωνητικά. Τα τύμπανα με τη σειρά τους, έχουν όση αφιλτράριστη punk αισθητική χρειάζεται μια κυκλοφορία για να σε κουνήσει απ’ την θέση σου. Το γεγονός ότι το “Aphelion” ηχογραφήθηκε μέσα σε μόλις 5 μέρες -με την παραδοσιακή τεχνική της μπομπίνας παρακαλώ- του δίνει μια καθ’ όλα live αμεσότητα στον ήχο του, συνθήκη που δεν συναντάς ιδιαίτερα στις τοπικές παραγωγές.
Το “Aphelion” στο σύνολο του θα σου θυμίσει πολλά. Από την τσογλανιά των Royal Blood και των Black Rebel Motorcycle Club, καθώς και τις καλές στιγμές των νεώτερων ηχογραφήσεων των Black Angels. Στο ομότιτλο κομμάτι του δίσκου, το φάντασμα των Black Sabbath κάνει και αυτό την επιβλητική εμφάνιση του με τη μορφή ενός καθαρόαιμου 70’s υπνωτικού ρυθμού, αποτελώντας και την εξαίρεση μιας κατά τ’ άλλα γκαζιάρικης και πάνω απ’ όλα rock n’ roll διάθεσης κυκλοφορία, με αποκορύφωμα το “Holy One” το οποίο δείχνει ξεδιάντροπα τα δόντια του κοντράροντας στα ίσια αντίστοιχες μπάντες του εξωτερικού.
Από το κολοσσιαίο κολλητικό riff του εναρκτήριου “Shoot the Moon”, έως τα υπερ-cool ακόρντα και backing vocals του “Celebration Time” που κλείνει τον δίσκο, τo “Aphellion” δεν έχει ανάγκη από fillers κομμάτια, αφού και οι δέκα συνθέσεις του δίσκου έχουν αυτόν τον δυναμικό -και χορευτικό- χαρακτήρα που χρειάζεται για να μην περνούν απαρατήρητες. Παρ’ όλα αυτά, το “Feathers” (και αυτό είναι καθαρά προσωπική άποψη) παρά το γεγονός ότι θα ήθελες να τραβάει την παράνοια του λίγο παραπέρα, είναι από τα πιο καθηλωτικά τραγούδια που θα βρεις εδώ μέσα.
Τελικά, οι Noise Figures δείχνουν ότι πέρα από το εξαιρετικό προ διετίας ντεμπούτο τους έχουν αρκετό συνθετικό νεύρο μέσα τους, και η νέα τους δουλειά είναι μια από τις καλύτερες φετινές κυκλοφορίες.