Δεν ξέρω ποιος σκέφτηκε ότι η εξίσωση “Cannibal Corpse + Kataklysm + καλοκαίρι + Δευτέρα = λογικό” μπορεί να λειτουργήσει, και ίσως να μην λειτούργησε όσον αφορά την αφόρητη ζέστη στο χώρο του Fuzz καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας, λειτούργησε όμως σίγουρα όσον αφορά την ανταπόκριση του κόσμου.
Aνταπόκριση: Δημήτρης Κοντορούσης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Περίπου είκοσι λεπτά καθυστερημένα από την προγραμματισμένη ώρα εμφάνισής τους, χαμήλωσαν τα φώτα και οι Καναδοί Kataklysm έσκασαν μύτη στη σκηνή, αεράτοι και ορεξάτοι. Με ένα πενηντάλεπτο setlist, κατάφεραν να ξεσηκώσουν τους παρευρισκόμενους στο Fuzz, οπαδούς και μη, με τα, απλά μεν, αλλά δεμένα groove σημεία τους, τα blast περάσματα και τα χέρια βοηθείας του Maurizio Iacono (vocals) προς όσους από το κοινό ήθελαν να ανέβουν στη σκηνή και να “πετάξουν” πίσω. Το γεγονός ότι από το δεύτερο κιόλας κομμάτι των Kataklysm, έτριβα τα μάτια μου κι έβλεπα κύκλους, ήταν καλό σημάδι για το ότι ο κόσμος είχε έρθει ορεξάτος! Για τη μουσική ιστορία, “To reign again”, “As I slither”, “At the edge of the world”, “Push the venom”, “Like animals”, “The seprent’s tongue”, “In shadows & dust” και “Crippled & broken”, ήταν μερικά από τα κομμάτια που ακούστηκαν, υπό μέτριο έως κακό ήχο, θα έλεγα. Είχαμε την τιμή να ακούσουμε και δύο νέα κομμάτια, εκ των οποίων το “The black sheep”, ο Iacono το αφιέρωσε σε όλους τους Έλληνες και στις δύσκολες στιγμές που περνάνε, συνοδευόμενο από ένα φιλοσοφικό λογύδριο. Κάπως έτσι τελείωσε το ορεκτικό και ξεκίνησε η αναμονή για το κυρίως πιάτο…
Περίπου 22:30 πρέπει να έδειχνε το ρολόι, όταν τα φώτα χαμήλωσαν για ακόμη μια φορά και χωρίς πολλές καθυστερήσεις, οι κανίβαλοι ανεβαίνουν επί σκηνής και ο κακός χαμός ξεκινάει με το “Scourge of iron”. Και ξανά αυτοί οι κύκλοι! Πιο μεγάλοι και επιθετικοί, έτοιμοι να κατατροπώσουν τον καθέναν που θα βρεθεί στο πέρασμά τους! Οι Cannibal Corpse, από την άλλη, όχι τόσο ομιλητικοί, παρόλα αυτά αρκετά ευχάριστοι, χαμογελαστοί και τρομερά επιβλητικοί! Να σημειώσω ότι δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από τον άνθρωπο αράχνη, Alex Webster, μη μπορώντας να πιστέψω ότι αυτά που έβλεπα (και όχι τόσο άκουγα) μπορεί να τα παίξει άνθρωπος! “Demented Aggression”, “Evisceration Plague”, “Stripped, raped and strangled”, “Disposal of the (fucking -έτσι για το cult) body”, “Sentenced to burn”, “Kill or become”, “Sadistic embodiment” και “Icepick lobotomy” για “αρχή”, έτσι για να μπούμε στο κλίμα, με τον George “Corpsegrinder” Fisher, να ζητάει επίμονα από τον κόσμο να χτυπηθεί σαν να μην υπάρχει αύριο. Όπως και έγινε, ανακοινώνοντας ότι θα ακουστεί ένα παλιό κομμάτι! Η υποδοχή του κόσμου δεν ικανοποίησε τον κύριο Fisher, με αποτέλεσμα να έχουμε δεύτερη ανακοίνωση, για να ακουστεί, τελικά, το “Addicted to vaginal skin”. “The wretched spawn” και “Dormant bodies bursting” για τη συνέχεια, και ιαχές για τον Alex Webster στο ενδιάμεσο των κομματιών, με τον ίδιο να ανταποδίδει και να ευχαριστεί το κοινό!
Το τέλος έμελε να είναι καταιγιστικό! “I cum blood”, “Unleashing the bloodthirsty”, “Make them suffer”, “A skull full of maggots” και η ανακοίνωση ότι έχει απομείνει ένα και μόνο κομμάτι για το τέλος! “Hammer smashed face” και στα καπάκια δωράκι το “Devoured by vermin”, στα οποία δεν νομίζω ότι είδα άνθρωπο να στέλνεται ατάραχος και να μην προσπαθεί εσκεμμένα να αποκτήσει πρόβλημα στο σβέρκο του!
Ως μοναδικά αρνητικά της βραδιάς, θα μπορούσα να αναφέρω (ξανά) την αφόρητη ζέστη που επικρατούσε στον χώρο του Fuzz, παρότι ο κόσμος δεν ήταν υπερβολικός (αριθμητικά), καθώς και ο πολύ κακός ήχος, ο οποίος παρά το γεγονός ότι έφτιαξε λίγο στην πορεία, δεν κατάφερε να συνδυαστεί με το μεγαλείο που παρακολουθούσαμε! Όπως και να έχει, δεν νομίζω ότι υπήρχε έστω και ένας που να πτοήθηκε από τα δύο αυτά μειονεκτήματα και να μην πέρασε ένα πολύ καλό βράδυ Δευτέρας.. (χα! ακούς εκεί βράδυ Δευτέρας live!)
Y.Γ. 1: Στην αρχική περιοδεία ήταν να συμμετέχουν και οι Γάλλοι Loudblast, αλλά, λόγο της παρούσας οικονομικής κατάστασης, έφαγαν ένα “κούρεμα” όλο δικό τους.
Y.Γ. 3: Παιδικό όνειρο να δω αυτόν τον έλικα live. Mission accomplished!
Y.Γ. 2: Φίλε Corpsegrinder, ο λαιμός σου, από κοντά, είναι εκτυφλωτικά τεράστιος!