Οι Limiñanas είναι ένα σχετικά νεσύστατο γαλλικό μουσικό σχήμα, δεδομένου ότι μετράει στο ενεργητικό του μόλις 6 χρόνια ζωής. Ωστόσο, τόσο ο ιθύνων νους του συγκροτήματος Lionel Limiñana, όσο και η σύζυγός του Marie, είχαν διανύσει παρελθοντικά τις ξεχωριστές πολύχρονες πορείες τους στο χώρο της μουσικής, μέχρι που αποφάσισαν να συνεργαστούν συνδυάζοντας τις επιρροές τους και την κοινή αγάπη τους για τη vintage αισθητική και διαμορφώνοντας έναν νεό-γκαραζοψυχεδελικό pop ήχο με έντονα κινηματογραφικά στοιχεία. Στα πλαίσια της συναυλίας τους είχαμε την τιμή να απολαύσουμε δουλειές από τους τρεις τελευταίους δίσκους του συγκροτήματος σε μια ατμόσφαιρα γαλλικής (κι ενίοτε multilingual) μαγείας.
Aνταπόκριση: Μαρίλη Κουλολιά / Φωτογραφίες: Αθηνά Παπαγιάννη (περισσότερες εδώ)
H προσέλευση του κόσμου ήταν αρκετά χαμηλή με αποτέλεσμα η έναρξη της συναυλίας να επιβραδυνθεί αρκετά. Στη σκηνη πρώτοι ανέβηκαν οι ‘δικοί μας’ Drunken Gramophone, ένα συγκρότημα που κατόρθωσε να με εκπλήξει και να με ενθουσιάσει πέρα από κάθε προσδοκία. Η συνεργασία του συγκροτήματος δεν είναι μακρά, ωστόσο το δέσιμο τους σα μπάντα είναι εκπληκτικο, καθώς το κάθε μέλος με τον δικό του μοναδικό τρόπο συμβάλλει στη δόμηση ενός προσωπικού ήχου, προσφέροντας μελωδίες που χαράζονται στη μνήμη του ακροατή. Οι προσεγμένες μπασογραμμές της Estell αποτελούν σταθερό έδαφος για τα κιθαριστικά ξεσπάσματα του Θοδωρή και τα δυναμικά ντραμίσματα του Ορέστη. Τα rock n’ roll μονοπάτια διασταυρώνονται με blues επιρροές, απότοκος της βαθιάς φωνής του Θοδωρή, και μετατρέπονται σ’ένα σκοτεινό μουσικό υβρίδιο που δεν αποτυγχάνει να σε γοητεύσει. Οι Drunken Gramophone είναι ένα συγκρότημα που χρήζει της προσοχής σου.
Εν συνεχεία στη σκηνή ανέβηκαν οι The Limiñanas. O βασικός κορμός του μουσικού διδύμου ήταν πλαισιωμένος από τη Nika (φωνητικά), τον Martin (κιθάρα/keyboard/yekelele) και τον Mickey (μπάσο), επίσης αξιόλογων μουσικών που θα συνέβαλαν στην επιτυχή κι ευχάριστη έκβαση της συναυλιακής βραδίας. Το set τους ξεκίνησε με το ‘Migas 2000’ και ακαριαία σε μετέφερε στη μεσογειακή Ευρώπη του 1960, την περίοδο που άνθιζε η γαλλική pop σκηνή και τα soundtracks του νεο-ρεαλιστικού ιταλικού κινηματογράφου γνώριζαν την ακμή τους. Ωστόσο, η στυλιστική αναδρομή δεν λάμβανε τη μορφή μιας νοσταλγικής παρελθοντολαγνείας, ούτε αποτελούσε προσπάθεια αναβίωσης του παρελθόντος ως συνειδητή αντίδραση στην παροντική μουσική πραγματικότητα. Αντιθέτως, οι ρομαντικές μελωδίες του συγκροτήματος εξωτερικεύονταν με μια ανεπιτήδευτη φυσικότητα, επακόλουθη της ουσιαστικής αγάπης που τα μέλη του συγκροτήματος τρέφουν για τη συγκεκριμένη περίοδο.
Το συγκρότημα δεν περιοριζόταν μόνο στην αναπαραγωγη των vintage επιρροών του. Οι ολοφάνερες επιδράσεις από τον Geinsbourg λάμβαναν μια διαφορετική, πιο χορευτική, διάσταση με την προσθήκη pop fuzz beats και των garage/punk χρωματισμών που είχαν να προσφέρουν οι απλές αλλά άκρως δυναμικές και συστηματικές πινελιές των drums της Marie. Αν κάτι σε κέρδιζε στον ήχο των Limiñanas αυτό ήταν η κεφάτη ατμόσφαιρα που διαμόρφωναν με τον ήχο τους. Η διάθεση και η αφοσίωση των μελών του συγκροτήματος στο μουσικό λειτούργημα τους, εξωθούσε τον κόσμο σε χορευτικά ξεσπάσματα, που ως παραλήπτης των ευχάριστων και γεμάτων ενέργεια μελωδιών εντασσόταν στη ‘νεο-ρετρό’ κινηματογραφική διάθεση που η μπάντα με μαεστρία διαμόρφωνε. Οι στίχοι ως επί το πλείστον ήταν αφηγηματικοί, συνοδευτικοί στις μελωδίες, κι εκφέρονταν με στόμφο σε μια πληθώρα γλωσσών που κειμαίνονταν από γαλλικά εώς αγγλικά, ιταλικά και ισπανικά. Το συγκρότημα εκτέλεσε δουλειές που κάλυπταν την ευρύτερη γκάμα της δισκογραφίας του κι έκανε μια διασκευή του “Green Fuzz” των Randy Alvey & The Green Fuzz. Μετά τη λήξη του main set μας χάρισαν κι ένα encore προκειμένου να επεκτείνουν τη μουσική ευφορία που βιώναμε.
Σε γενικές γραμμές, η συναυλία των Limiñanas πρόκειται περί ενός ιδιαίτερα ευχάριστου live. Διασκεδαστικού ως επί το πλείστον, αλλά όχι τόσο αξιομνημόνευτου. Απογοητευτική ήταν εν μέρει η προσέλευση του κόσμου, που δεδομένου του ντόρου που λαμβάνει χώρα στο εξωτερικό γύρω από το όνομα του ανερχόμενου συγκροτήματος δεν ανταποκρίθηκε στον επιθυμητό βαθμό.