Στα πλαίσια μιας κοινωνίας παρανοϊκής, ορισμένες φορές, μοναδική διαφυγή αποτελούν τα όνειρα. Από μουσικής άποψης η psych ίσως και να αποτελεί την επιτομή της μετουσίωσης της έννοιας το ‘ονειρικού’ σε ήχο. Ένα μουσικό είδος που έχει αγαπήσει και υιοθετήσει σε μεγάλο βαθμό η underground ελληνική σκηνή, παρουσιάζοντας μια πληθώρα συγκροτημάτων που συνδυάζουν – άλλες φορές περίτεχνα ενώ άλλες φορές όχι και τόσο- ψυχεδελικές επιρροές με άλλα μουσικά είδη. Στα πλαίσια του Filament Fest, που πραγματοποιήθηκε με αφορμή την ανακοίνωση για την κυκλοφορία του Filament Zine σε έντυπη μορφή, παρακολουθήσαμε στις 2 του μήνα μια σειρά εγχώριων μουσικών σχημάτων που είχαν ως κοινό παρανομαστή μια πιο “ονειρική” προσέγγιση του ήχου.
Aνταπόκριση: Μαρίλη Κουλολιά / Φωτογραφίες: Έλενα Πατσουράκου (περισσότερες εδώ)
Ως συνήθως, η προσέλευση του κόσμου αρχικά ήταν χαμηλή, με αποτέλεσμα το live να ξεκινήσει πάνω από μια ώρα αργότερα από την προκαθορισμένη έναρξη του. Όταν ο χώρος ξεκίνησε να γεμίζει, ανέβηκαν στη σκηνή οι Nerrves, ένα αθηναϊκό συγκρότημα με γκαραζοπάνκ ήχο και ψυχεδελικές, κυρίως φωνητικές, αναφορές. Τους είχα παρακολουθήσει και προσφάτως, σε μια συναυλία που φάνταζαν αρκετά μουδιασμένοι. Αυτή τη φορά ωστόσο παρουσίασαν μια τελείως διαφορετική εικόνα. Έδειχναν δυναμικοί, κεφάτοι και ο ήχος τους ήταν φορτισμένος με πολύ περισσότερο νεύρο, έδειχναν να απολαμβάνουν πραγματικά την παρουσία τους επί της σκηνής! Προθέρμαναν τον κόσμο με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τη συνέχεια της μουσικής βραδιάς.
Έπειτα στη σκηνή ανέβηκαν οι Τhe Velvoids. Πιθανότατα κι ένα από τα πιο πολυαναμενόμενα συγκροτήματα της βραδιάς. Mε έναν ήχο που περιλαμβάνει πολλές μουσικές επιρροές που προέρχονται κυρίως από τις δεκαετίες των 60’s και 80’s, δίνοντας ένα πλούσιο μουσικό αποτέλεσμα και κατά την άποψη μου αποτελώντας ένα από τα πιο καταρτισμένα μουσικά σχήματα της χώρας μας! Έδειχναν να έχουν διάθεση -χωρίς φυσικά να λείπουν και οι τρολιές- σε κάποιο σημείο του set τους ξεκίνησαν να τζαμάρουν Beatles. Δυστυχώς το σετ τους δε διήρκεσε όσο θα ήθελα! Ο χρόνος που παρέμειναν στο stage ήταν λιγοστός συγκριτικά με τα υπόλοιπα συγκρτοτήματα. Ωστόσο άξιζε!
Εν συνεχεία τα ηνία ανέλαβαν οι Θεσσαλονικείς Alien Mustangs. Επίσης μια ιδιαίτερα θετική παρουσία της βραδιάς που κατόρθωσε να δημιουργήσει την κατάλληλη ατμόσφαιρα προκειμένου να ακολουθήσει ένα αργό χορευτικό-ψυχεδελικό λίκνισμα από μέρος του κοινού. Ο ήχος τους κειμένεται κάπου ανάμεσα σε ψυχεδέλεια, γκαραζ και stoner, με ολοφάνερες επιρροές από κλασικά psych συγκροτήματα όπως 13 Floor Elevators και Orange Alabaster Mushroom, ενώ δεν ήταν λίγες και οι μουσικές αναφορές σε σχήματα όπως οι Velvet Underground. Μάλιστα, η εισαγωγή ενός κομματιού θύμιζε σε ακραίο βαθμό το “Heroin”. To μόνο σίγουρο είναι πως κέρδισαν τις εντυπώσεις του κοινού, το οποίο έπειτα από τη λήξη του σετ τους ζήτησε “και άλλο”, γεγονός που τους οδήγησε σε ένα encore, που περιλάμβανε ένα τζαμάρισμα (αποκαλούμενο από τους ιδίους ως 3/4)!
Φυσικά, το Filament Zine είχε φροντίσει να υπάρξουν εκπλήξεις, ανακοινώνοντας και την φιλοξενία ενός ‘surprise act’, το οποίο ήταν Οι Χάροι. Ένα πενταμελές μουσικό σχήμα με punk, garage και psychobilly επιρροές που έκανε ολόκληρο το Αn να σείεται στους έντονους ρυθμούς του. Τα μέλη του συγκροτήματος είχαν μια εκρηκτική παρουσία επί της σκηνής. Ο κόσμος χόρευε συνεχώς και απολάμβανε κάθε λεπτό του set τους, γεγονός που υποδεικνύει ότι ήταν η κατάλληλη επιλογή για closing act της βραδιάς.