Το “Climax” των Beastmilk, στους underground μουσικούς κύκλους της Ευρώπης, είναι -κατά κοινή ομολογία- ένας από τους καλύτερους δίσκους της χρονιάς. Όχι τόσο λόγω του hype του frontman τους Kvohst (εμπλεκόμενος παλαιότερα με groups όπως οι Dødheimsgard και Code), αλλά κυρίως επειδή το εν λόγω άλμπουμ κατάφερε να ξεχωρίσει πανηγυρικά από τον post-punk παροξυσμό των τελευταίων ετών. Μετά από μια ατελείωτη και πλήρως επιτυχημένη περιοδεία που ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι (είτε με τους κολλητούς τους Doomriders, είτε μόνοι τους) και με την προσθήκη της Linnea Olsson από τους Oath στην δεύτερη κιθάρα, αποφάσισαν να περάσουν μια βόλτα και από τα μέρη μας. Το βράδυ της Κυριακής λοιπόν, αρκετοί “Γαλατάδες” (‘όπως οι ίδιοι αποκαλούν τους fans τους) και όχι μόνο, έδωσαν το παρών στο ιστορικό υπόγειο του An στα Εξάρχεια, με σκοπό να λύσουν την απορία τους ως προς το τι συμβαίνει ακριβώς με αυτό το group.
Ανταπόκριση: Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Την βραδιά άνοιξαν οι Anal Veritas, που παρά την σχεδόν δεκαετή πορεία τους στο χώρο, περισσότερα μπλουζάκια με το logo τους έβλεπες τριγύρω, παρά τους ίδιους live. Φέτος όμως, έχοντας ένα φοβερό και ολόφρεσκο ντεμπούτο στα χέρια τους (Project: T.V. Junkies), είναι μία καλή χρονιά να τους ανακαλύψεις, και η παρθενική τους εμφάνιση ως support σε “εισαγόμενη” μπάντα, ήταν μια καλή ευκαιρία. Ο ήχος τους είναι ένα εξαιρετικά μπερδεμένο μα καλοδουλεμένο μείγμα από stoner / sludge, που φλερτάρει οριακά με το post metal της σχολής των Storm of Light και του πρώιμου hardcore των Neurosis. Οι φοβερές εναλλαγές και μεταβάσεις από τα μελωδικά σημεία των συνθέσεων τους στον ακραίο ήχο, και τα δυνατά φωνητικά είναι ίσως τα δυνατότερα σημεία τους.
Οι Beastmilk, μετά από μερικές τελευταίες λεπτομέρειες στον ήχο και την τοποθέτηση αντιασφυξιογόνων μασκών στις βάσεις των μικροφώνων ήταν έτοιμοι να μας δώσουν τον δικό τους ορισμό περί αποκαλύψεως. Από το εναρκτήριο “The Wind Blows Through Their Skulls” έως το (εις διπλούν) “Death Reflect Us” του encore, οι Φινλανδοί δεν άφησαν κανέναν ασυγκίνητο, ξεκαθαρίζοντας και στον πιο επιφυλακτικό θεατή πως όντως πρόκειται για μία από τις καλύτερες μπάντες εκεί έξω αυτή την περίοδο. Φυσικά το set τους περιελάμβανε τα άπαντα από το “Climax”, καθώς και κομμάτια από το “Deluge” E.P τους. Οι καλύτερες στιγμές (σε σχέση και με την δυναμική αντίδραση του κόσμου) της βραδιάς ήταν τα “Genocidal Crush”, “You Are Now Under Our Control” και φυσικά το “Death Reflect Us”. Ο ευδιάθετος Kvohst, προλογίζοντας το “Surf The Apocalypse”, μας ρώτησε αστειευόμενος αν μας αρέσει το surf rock, προκαλώντας το κοινό να δείξει πως τα πάει και με το εν λόγω άθλημα. Λίγο αργότερα σειρά είχε το ζόρικο “Strange Attractions” για το οποίο μας αποκάλυψαν πως το επιχειρούν σπάνια στις εμφανίσεις τους. Τακτική τους για την συμπάθεια του κόσμου ή μη, σημασία έχει πως το ακούσαμε και αυτό. Μοναδικό παράδοξο, η αρχική… “στο Θεό” ένταση του μικροφώνου του Kvohst, που καθιστούσε αδύνατο σε αρκετά σημεία του χώρου να ακούσεις οτιδήποτε άλλο συνέβαινε στη σκηνή. Φυσικά λίγο αργότερα ο ήχος διορθώθηκε και όλα κύλισαν μια χαρά. Παρόλα αυτά, τα σχεδόν 300 άτομα που βρέθηκαν εκεί ο καταευχαριστήθηκαν, πέρασαν καλά και έχουν να λένε πως είδαν μία από τις σημαντικότερες νέες μπάντες, σε ένα από τα καλύτερα live της χρονιάς που φτάνει στο τέλος της.