Για άλλη μιά φορά ο Neil Young νιώθει την ανάγκη να κάνει ένα διάλειμμα απο τις παραμορφωμένες κιθάρες,τα μεγάλα σε διάρκεια τραγούδια καθώς και τους συνεργάτες του τους Crazy Horse και αποφασίζει να μπεί μόνος του στο studio για έναν εντελώς προσωπικό δίσκο.
Εστω κι αν αποτελείται εξ ολοκλήρου απο διασκευές, το “A Letter Home” είναι ένας 100% προσωπικός δίσκος του Neil. Ξεκινώντας μ’ενα γράμμα στη μητέρα του για intro και συνεχίζοντας με μιά σειρά διασκευών σε τραγούδια γνωστά και μη που τον επηρέασαν όπως τα Girl From North Country (Bob Dylan), My Hometown (Bruce Springsteen), Changes (Phil Ochis), Crazy (Patsy Cline), On The Road Again (Willie Nelson), Early Morning Rain, If You Could Read My Mind (Gordon Lightfoot), I Wonder If I Care As much (Everly Brothers) ο Neil κάνει μια πραγματική κατάθεση ψυχής.Το χεράκι του στο “Α Letter Home” βάζει ένας από τους δημοφιλέστερους ‘μαιντανούς’ της rock μουσικής, ο Jack White (ο δίσκος κυκλοφορεί στο label του Jack τη Third Man records), ενώ ο μονοφωνικός ήχος δίνει μια ζωντάνια στο άκουσμα, καθώς και το επιθυμητό feeling, αλλά και πάλι υπάρχουν κάποιες ενστάσεις. Η πρώτη είναι ότι το εγχείρημα έχει επαναληφθεί στο όχι και τόσο μακρινό παρελθόν (“Americana”) οπότε άλλη μία απο τα ίδια καταντάει κουραστική και η δεύτερη είναι οτι εν έτει 2014 ελάχιστοι θα συγκινηθούν από τον αναλογικό ήχο που δεσπόζει στο δίσκο. Εγώ προσωπικά το άκουσα πολύ ευχάριστα (και δεν αποκλείεται να βρει θέση στη λίστα με τα καλύτερα της χρονιάς όταν αυτή τελειώσει) αλλά σε όσους τα πιο πάνω ονόματα δεν λένε κάτι (με εξαίρεση τους Dylan και Springsteen) τότε προσπεράστε και περιμένετε την επόμενη studio δουλειά του Καναδού γερόλυκου.
[stextbox id=”black”] Συνοψίζοντας…!
The Good: Η επιλογή των διασκευών και η ζεστασιά του μονοφωνικού ήχου.
The Bad: Μήπως έχει παραγίνει το κακό με τα cover albums;
Βαθμολογία: 3,5 /5 [/stextbox]