Οι Earthless είναι μια από τις κορυφαίες μπάντες των ημερών μας, ακόμα και όσοι εθελοτυφλούν σίγουρα αν ακούσουν κάποιο από τα κομμάτια τους θα τους παραδεχτούν και θα τους βγάλουν το καπέλο! Στη χώρα μας, παρατηρείται το γνωστό πλέον φαινόμενο της μη έγκυρης αναγνώρισης συγκροτημάτων τον καιρό που αυτά μεγαλουργούν στο μουσικό στερέωμα! Οι Καλιφορνέζοι όμως Earthless, έχουν εδώ και αρκετό καιρό δώσει τα διαπιστευτήρια τους στους μουσικόφιλους και αυτοί με τη σειρά τους βγάζουν το ‘καπέλο’ και περιμένουν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και προσμονή την κάθε τους κίνηση.
Το ‘From The Ages’, είναι ο τρίτος τους δίσκος μετά από περίπου έξι χρόνια, μη γελιέστε όμως, οι Earthless δεν είναι από τους μουσικούς οι οποίοι κάθονται, απλά σε αυτά τα έξι χρόνια γύρισαν και ξαναγύρισαν αρκετές φορές την υφήλιο μεταδίνοντας το μουσικό τους μήνυμα!
Ίσως όμως αυτή η καθυστέρηση, να τους έκανε κακό! Μην έχετε αυταπάτες ότι ο δίσκος είναι κακός ή έστω μέτριος, απλά δεν είναι το αριστούργημα που περιμέναμε από αυτούς, γενικά είναι ένας καλός δίσκος με πλούσιες ενορχηστρώσεις, με τα μεγάλης διάρκειας κομμάτια που τόσο χαρακτηρίζουν το συγκρότημα!
Συγκεκριμένα το ομότιτλο κομμάτι που κλείνει και το δίσκο κρατάει περίπου τριάντα λεπτά και που στα σπλάχνα του θα βρεις από ψυχεδελικό rock μέχρι και ανατολίτικα στοιχεία που δίνουν μια πνοή ζωής στο κομμάτι, βλέπετε τριάντα λεπτά είναι αυτά και πρέπει να κρατήσουν το αυτί του ακροατή σε εγρήγορση. Το ‘Violence Of The Red Sea’ που ανοίγει το δίσκο με solos from outer space και μπόλικο groove και είναι το κατάλληλο για την έναρξη του δίσκου. Ρυθμοί αλλάζουν με μαεστρία, αλλά λείπει κάτι το οποίο θα απογειώσει το κομμάτι, καλό απλά από αυτούς περιμένεις το καλύτερο!
‘Uluru Rock’ για τη συνέχεια και το κομμάτι κινείται σε mid–tempo ρυθμούς με έξοχο χρωματισμό από την κιθάρα και το μπάσο πραγματικά να κλέβει τις εντυπώσεις με τα έξοχα θέματα που κρατάνε το ενδιαφέρον. Το ‘Equus October’ καλά θα έκανε το συγκρότημα να μη το συμπεριελάμβανε καθόλου στο δίσκο μιας και δεν προσθέτει κάτι στο όλο άκουσμα!
Εν ολίγοις, καλός δίσκος, απλά μάλλον περίμενα πάλι ένα αριστούργημα, πάντως όσοι αφεθείτε στο δίσκο να είστε σίγουροι ότι δεν θα το μετανιώσετε ούτε μια στιγμή.
[stextbox id=”black”]
Συνοψίζοντας…!
The Good : Ωραία θέματα από μπάσο, το ομώνυμο τριαντάλεπτο έπος!
The Bad : Αυτό το ‘Equus October’ τι το θέλανε – Κάποιες μικρές στιγμές επανάληψης που αν έλειπαν όλα θα ήταν διαφορετικά!
Βαθμολογία: 3,5 / 5
[/stextbox]