Kοίτα να δεις…που μερικά come back τελικά δεν είναι και τόσο άσχημα! Δεν ντρέπομαι καθόλου να παραδεχτώ ότι έχω να ασχοληθώ με τους Korn από το “Take a Look in the Mirror” (2003), με εξαίρεση μια μικρή ακρόαση στο “See You on the Other Side” (2005) το οποίο και με απογοήτευσε τα μάλα. Ήταν ο πρώτος δίσκος που κυκλοφόρησαν οι Korn, από τότε που ο γνωστός και μη εξαιρετέος Brian “Head” Welch, αποφάσισε πως η αλήθεια δεν κρύβεται στους Sex Pistols, αλλά στον Πέτρο Γαϊτάνο. Σε όλο το ενδιάμεσο της καριέρας τους, από τότε μέχρι τώρα, έχει τύχει να ακούσω τυχαία, διάσπαρτα κομμάτια σε μουσικές εκπομπές της τηλεόρασης ή του ραδιοφώνου ή σε κάποια αποτυχημένη επιλογή, κάποιου Dj, κάποιου μαγαζιού, σε κάποια περιοχή.
Από την στιγμή που το “κεφάλι” του συγκροτήματος επέστρεψε, λοιπόν, τι άλλαξε; Αρχικά τίποτα, διότι σκέφτεσαι ότι θα άδειασε το κουτί της ενορίας και προσφέρθηκε να το ξαναγεμίσει. Επίσης, όταν οι προσδοκίες σου για μία μπάντα έχουν μειωθεί και όχι μόνο δεν είσαι θετικά προκατειλημμένος όταν ακούς νέα δουλειά της, αλλά την κατακρίνεις πριν καν κυκλοφορήσει και δεν μπαίνεις καν στον κόπο να την ακούσεις, τότε κάτι έχει πάει λάθος και σίγουρα δεν είναι μόνο η κρίση σου, η αλλαγή γούστου στην μουσική και η ωρίμαση του αφτιού σου, το οποίο από At The Gates που ήθελε, όντας μικρό και “ανώριμο”, τώρα στα “γεράματα” θέλει Χατζιδάκη.
Και κάπου εκεί έρχεται η στιγμή που πρέπει να γράψεις μία κριτική για την εν λόγο κυκλοφορία, κάθεσαι να την ακούσεις με βαριά καρδιά και ακούγοντάς την συνειδητοποιείς ότι μετά από πολλά χρόνια, κάτι ακούγεται… σωστά! Κάτι έχει επιστρέψει! Κάτι που υπήρχε, αλλά χάθηκε, έχει ξαναμπεί στην θέση του!
Και επειδή πολύ μακρηγόρησα, το “The Paradigm Shift” πρόκειται για έναν δίσκο. Δεν βγάζει νόημα η προηγουμένη πρόταση; Κι όμως έτσι είναι. Οι Korn μετά από πολλά χρόνια κατάφεραν να κυκλοφορήσουν έναν “δίσκο”, με όλη την έννοια της λέξης. Ολοκληρωμένο και ώριμο! Μια κουταλιά της σούπας από “Issues”, ένα ποτήρι του κρασιού από “Follow the Leader” και μια πρέζα από την καφρίλα και την ωμότητα του “Life is Peachy”, το σιγοψήνουμε στους 180 °C για περίπου 8 χρόνια(!) κι έτοιμο το καινούριο Korn.
Αν εξαιρέσουμε ένα και μόνο κομμάτι, από τα 12, το οποίο δεν είναι καν τελευταίο, ώστε να το παραβλέψεις, και πραγματικά μου χάλασε την πάρα πολύ καλή ροή του υπόλοιπου δίσκου, όσες φορές τον άκουσα, το “The Paradigm Shift” είναι ο δίσκος που θα έπρεπε να έχουν κυκλοφορήσει οι Korn μετά το “Take a Look in the Mirror”!
Δεν ξέρω αν ευθύνεται ο Head για αυτή την στροφή των Korn στην ποιότητα του παρελθόντος ή αν υπάρχουν άλλοι παράγοντες. Αυτό που εγώ κρατάω είναι ότι επιτέλους η αναμονή έφτασε στο τέλος. Όσοι, μια φορά κι έναν καιρό, γουστάρανε την διαστροφή και το groove της εν λόγω παρέας, ας ρίξουν μια ακρόαση στο “The Paradigm Shift” και σίγουρα δεν θα μείνουν παραπονεμένοι. Όχι, απαιτητικοί μου ακροατές, δεν θα βρείτε ούτε “Falling Away From Me”, ούτε “Freak On A Leash”, ούτε “A.D.I.D.A.S.”, ούτε καν ένα “Y’All Want a Single”. Δυστυχώς η εποχή του εμπορικού nu-metal πέρασε, “Last Resort” δεν θα ξαναβγεί ποτέ και οι Linkin Park παίζουν πιο “εύθυμα” και από Coldplay. Οπότε απλά ακούστε, απολαύστε και μην γκρινιάζετε!
[stextbox id=”black”]
Συνοψίζοντας…!
The Good: Εδώ το καλό και φρέσκο come baaaaack!
The Bad: “Never Never”… Όντως; Τι σκεφτόντουσαν;!
Βαθμολογία: 3,5 /5
[/stextbox]