Η είδηση για το live των Καλιφορνέζων Soft Moon στο Gagarin με ενθουσίασε για τους εξής λόγους:
1.Είναι πάνω στα ντουζένια τους.
2. Ήταν σε μεγάλο χώρο .
3. Είναι και γ@#ω τις μπάντες.
4. Είχα διαβάσει για ένα απίστευτο video projection show που είναι και βασικό μέρος του live τους.
Ανταπόκριση: Κώστας Βαχάρης / Φωτογραφίες: Χάρης Παππάς
Strawberry Pills
Στις 21:40 και μόλις είχα εισέλθει στο κτίριο της Λιοσίων με τον αριθμό 205, ανέβαιναν στην σκηνή οι Strawberry Pills που ήταν και το πρώτο support (με δυσκολία είχε γεμίσει το 1/3 του Gagarin εκείνη την ώρα). Mια αρκετά πρόσφατη εγχώρια μπάντα/ντουέτο με έναν τύπο στα samples και στις κιθάρες και μια τύπισσα στα φωνητικά. Καλή παρουσία, γενικά συμπαθητικά τραγούδια (ειδικά το τελευταίο τους τέλειο, τίτλους δεν θυμάμαι, συγγνώμη). Η μουσική τους προφανώς κατατάσσεται σε αυτό που λέμε new wave, gothic, post punk (όλα τα είδη με ένα revival απο δίπλα!) αλλά έχουν και άλλα στοιχειά. Μοναδική ίσως ένσταση, να βρουν λίγο πιο προσωπικό ύφος. Ειδικά η κυρία στην φωνή, έχει σκηνική παρουσία και δυναμική αλλα δεν έπαψε να μου θυμίζει την Siouxsie Sioux (σε ξανθό) και 4-5 κομμάτια που μας ερμήνευσε. Εκφράζω την συμπόνοια μου στον κιθαρίστα για την χορδή που του έσπασε κατά την διάρκεια ενός κομματιού, άλλα δεν πειράζει. Οι χορδές, τα ρεκόρ, ο μπαγλαμάς και τα νευρά ειναι για να σπάνε!
KU
Στις 22.30 ήταν η στιγμή για τους KU να γεμίσουν το σανίδι ,με μπάσο, ντραμς, 2 συνθεσάιζερ (μπορεί και τέσσερα) και μια γυναικεία φωνή (είχαν και αντρική φωνή που έπαιζε τα δύο απο τα μάλλον τέσσερα συνθεσάιζερ). Η δεύτερη support μπάντα λοιπόν ηταν επίσης ημεδαπή και επίσης σε παρεμφερές μουσικό γένος. Καλές συνθέσεις και ωραία ατμοσφαίρα για τα 25-30 λεπτά που έμειναν στην σκηνή, μόνο που κάτι τους έλειπε κατά την ταπεινή μου άποψη. Αν ελέγξουμε ξανά την λίστα των μουσικών οργάνων παραπάνω και συνειδητοποιήσουμε την έλλειψη κιθάρας θα πάρουμε την απάντηση.
The Soft Moon
Στις 23.35 και με μία καθυστέρηση 20 λεπτών λόγω τεχνικού προβλήματος στον ενισχυτή του μπάσου, πάτησαν στην σκηνή οι Soft Moon. Τα όργανα όλα στην θέση τους, οι μουσικοί το ίδιο. Τα φώτα και οι μηχανές καπνού επίσης εκεί που έπρεπε. Ξεκινάει ένα επιβλητικό industrial intro. Μέτρια ένταση του ήχου. Σχεδόν ξενέρα. Τελικά με το που μπήκαν όλα τα όργανα μαζί ανέβηκε η ένταση αισθητά και το μελαγχολικό πάρτι ξεκίνησε. Τα drums να βαράνε καλο-κοπιαρισμένες και άγριες Joy Divisiονιές και δίνουν το ρυθμό. Το μπάσο, επίσης δίνει και εκείνο το ρυθμό με πιο Cureιστικά τεχνάσματα. Απο εκεί και πέρα ο Άρχοντας τη μπάντας Luis Vasquez δίνει την όποια μελωδία, άλλοτε απο την κιθάρα του και την φωνή/κραυγή του, άλλοτε από τα σύνθια του και μερικές φόρες από τα bongos του(‘ντάξει εκεί γινόταν λίγο trancάδικο, άλλα πολύ ατμοσφαιρικό). Τα τραγούδια -μέσα απο τα τρία συνολικά LP τους- πάνω κάτω στην ίδια συνταγή το ένα με το άλλο, λίγα φωνητικά, επαναλαμβανόμενοι neo synthpunk/post-punk ρυθμοί και κραυγές (αυτά για οποιον δεν ξερει την μπάντα). Το καλό όμως με τους συγκεκριμένους τύπους ειναι οτι αν σου αρέσει αυτή η μουσική θα πας και ειναι εξασφαλισμένο οτι θα περάσεις καλά.
Και εδώ περνάμε σε έναν απο τους λόγους που ανέφερα στην αρχή του review και ποιο συγκεκριμένα στο λόγο #4…
4. Είχα διαβάσει για ένα απίστευτο video projection show που είναι και βασικό μέρος του live τους
Οσο μαγικό και να ήταν το live της Παρασκευής δεν παύει να είδαμε μισό show απο τους Soft Moon. Ο ίδιος ο Luis Vasquez σε συνέντευξή του έχει πει οτι εκτός απο μουσικός είναι και graphic designer και οτι το video projection του είναι σημαντικό για την συναυλία. Βέβαια τα φώτα και οι πυκνοί καπνοί (αλλά πολύ πυκνοί!) που κάλυπταν το φιλελεύθερο Gagarin δημιουργούσαν ενα όμορφο ομιχλώδες τοπίο που στο βασικό του φόντο ηταν τρεις φιγούρες, σχεδόν σαν σκιές λόγω τις θέσεις των φώτων. Βίντεο όμως δεν είδαμε. Το συγκρότημα έμεινε στην σκηνή για περίπου μια ωρα και είκοσι λεπτά με ένα encore συμπεριλαμβανομένου.
Όπως και να το κάνουμε ήταν μια πολύ ωραία συναυλία γενικά και σίγουρα στο μέλλον θα δούμε και μεγαλύτερα πράγματα απο αυτούς αν γίνουν και όντως συγκρότημα, γιατί απ’ότι έχω καταλάβει είναι ουσιαστικά project του Vasquez, που σημαίνει οτι του βγαίνουν λιγο ”ίδια” ακόμα τα κομμάτια. Αυτός τα γράφει και οι άλλοι απλά εκτελούν. Το σημαντικότερο όμως είναι αυτο που έγραφαν και στο δελτίο τύπου νομίζω και θα το κλέψω για να κλείσω, ότι η μπάντα ηρθε στην Αθήνα ακριβώς τη στιγμή που «συμβαίνει»!
Υ.Γ: Ντρέπομαι ειλικρινά για την μη αναγραφή του setlist στο παρόν κείμενο.