Ποια “οικογενειακά τραπέζια” και ποιοι “συγγενείς απ’ το χωριό”, όταν έχει καλό live δεν το χάνεις όποια μέρα του χρόνου και να είναι! Με τέτοια μυαλά λοιπόν βρεθήκαμε στο κέντρο της Αθήνας για μια βραδιά με πιο stoner διαθέσεις.
Ανταπόκριση: Ειρήνη Παππά / Φωτογραφίες: Χάρης Παππάς
Bombing the Avenue
Αν δεν έχετε δει τους Bombing the Avenue ακόμα σε live, τότε πιθανόν έχετε ακούσει για αυτούς ό,τι είχα ακούσει κι εγώ πριν τους δω: ότι είναι μικροί σε ηλικία. Πολύ. Λοιπόν εγώ μετά από αυτό το live έμαθα και κάτι ακόμα: ότι αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο. Για 40 λεπτά τα τρία αδέρφια μας ζεστάνανε για τα καλά και groove-άρανε με άνεση πάνω στη σκηνή. Τα κομμάτια τους κινούνται σε heavy rock ρυθμούς, με southern στοιχεία και συχνά breakdowns, με πολύ καλά, κυρίως καθαρά, φωνητικά, κιθάρα και μπάσο σε ωραία συνεργασία που δεν κουράζει, και drums που με κάνουν να υποθέτω ότι ο drummer ασχολείται περισσότερο με τις ασκήσεις του στη μουσική παρά με τα μαθήματα του σχολείου. Προσωπικά, αφού ξεπέρασα το σοκ της ηλικίας τους, του ταλέντου τους, και την αναδρομή του τι-έκανα-εγώ-σε-αυτή-την-ηλικία, ενθουσιάστηκα σε σημαντικό βαθμό με τη μουσική και τις ιδέες τους, και παρόμοια αντίδραση φάνηκε να έχει και το κοινό που καταχειροκρότησε τα παιδιά. Πολύ ωραία έναρξ
Dope Flood
Οι Brotherhood of Sleep είναι η ελληνική μπάντα που έχω κυνηγήσει περισσότερο να δω live, καθώς πάντα κάτι τύχαινε και τους έχανα. Τελικά η πολυπόθητη στιγμή ήρθε το Μάρτιο με τους Sungrazer, και χαίρομαι που πριν κλείσει ο χρόνος τους είδα και δεύτερη φορά. Οι BOS και αυτή τη φορά λοιπόν μας έλιωσαν τον εγκέφαλο με τους psychedelic doom ήχους τους για *κάποιον χρόνο που, για πρώτη φορά, δεν κατάφερα να συγκρατήσω*. Αν δεν απατώμαι ακούσαμε κομμάτια και από τα 2 full length albums τους, καθώς επίσης και καινούρια. Δεν είμαι σίγουρη αν στο σύνολό του το κοινό ήξερε τα κομμάτια, ή αν απλά του άρεσε η μουσική της μπάντας, πάντως η ανταπόκριση ήταν θερμότατη και κερδίσαμε και ένα encore. Φύγαμε όλοι με θετικές εικόνες και προσωπικά αναμένω και την επόμενή τους δουλειά.
Φινάλε της βραδιάς, φινάλε του έτους…άντε και από το 2013 να βλέπουμε το διπλάσιο αριθμό στο κοινό τέτοιων διοργανώσεων!