Γνωρίσαμε τους Shame με ένα όμορφο ντεμπούτο (Songs of Praise) το 2018, και ένα ακόμα καλύτερο 2ο βήμα (Drunk Tank Pink) το 2021. To φετινό “Food for Worms” έρχεται να επιβεβαιώσει την εικασία πως η post punk μπάντα από το Λονδίνο όχι μόνο δεν ήταν απλά ένα πυροτέχνημα, αλλά μπορεί πλέον να υπερηφανεύεται πως αποτελεί έναν από τους στυλοβάτες του 10’s post punk revival ήχου, δίπλα σε ονόματα όπως οι Idles και οι Fontaines DC. Το “Food for Worms” κυκλοφόρησε στις 24 Φεβρουαρίου από την Dead Oceans σε format βινυλίου, CD και κασέτας, με την Limited edition του LP να συνοδεύεται από το 7αράκι “Adderall/Slimbo”, με το “Slimbo” να είναι ένα κομμάτι που προς το παρόν μπορεί κανείς να βρει μόνο εκεί.
Αρχίζοντας τον απολογισμό των πολλαπλών ακροάσεων που χρειάστηκαν για να εντρυφήσω στο υλικό, ιδιαίτερη μνεία θα ήθελα να κάνω για αρχή στο υπέροχο artwork, του οποίου η ψυχεδελική κατεύθυνση δίνει μια ιδέα για το τι πρόκειται να ακούσει κανείς εκεί μέσα. Το δισκάκι ξεκινάει με ένα από τα αγαπημένα μου κομμάτια, το “Fingers of Steel”, το οποίο –πολύ σωστά– ήταν και το single-video clip με το οποίο η μπάντα μας προϊδέασε. Το πιάνο της εισαγωγής υποδεικνύει μια mellow διάθεση, που, όπως αργότερα συνειδητοποίησα, είναι διάχυτη σε όλο το υλικό.
Τα πιο μπαλαντοειδή 6/8 θα δώσουν έναν άλλο αέρα σε συνθέσεις όπως τα “Six Pack” και “Orchid”, ενώ η μπάντα δεν θα διστάσει να εντείνει την πειραματική της διάθεση εντάσσοντας παραπάνω ψυχεδέλεια και Krautrock στοιχεία από ό,τι είχε κάνει στο παρελθόν. Κομμάτια όπως το “Different Person” με την παιχνιδιάρικη μπασογραμμή, αλλά και τα «Yankees” και “Fall Of Paul” με τα ευκολομνημόνευτα ρεφρέν, συνθέτουν ένα πολύ ενδιαφέρον μείγμα που προκαλεί τον ακροατή σε πολλαπλές νοηματικές αναγνώσεις με κάθε repeat. Ωστόσο, το κομμάτι που μου έμεινε περισσότερο από όλα, είναι το επιλογικό “All the people”. Μέσα στην, σχεδόν αφελή, indie alternative λογική του, συγκεντρώνει όλο το συναισθηματικό βάρος από ό,τι προηγήθηκε και το ξεσπά στον ακροατή. Σίγουρα ένα από τα καλύτερα που έγραψε ποτέ η μπάντα, αν όχι το καλύτερο μετά από το “Snow Day” (από το Drank Tank Pink).
Με το “Food for Worms”, οι Shame τοποθετούν τον πήχη ψηλά, εκεί ακριβώς που τον άφησαν με το «Drank Tank Pink». Δεν ξέρω αν είναι καλύτερο από τον προκάτοχό του, αλλά το άλμπουμ λειτούργησε πάνω μου με τον ίδιο τρόπο: αργά και σταθερά. Οφείλω να τους αναγνωρίσω τη διάθεση για περαιτέρω υφολογικές εξερευνήσεις και να την επικροτήσω, καθώς φαίνεται να λειτουργεί πολύ καλά, χωρίς να αλλοιώνει στο ελάχιστο την ταυτότητα της μπάντας. Όσοι ακολουθείτε το ιδίωμα και δεν έχετε ακούσει ακόμη το συγκεκριμένο πόνημα, κάντε το, γιατί χάνετε μια από τις κυκλοφορίες της χρονιάς!