Η γοητευτική δυναμική που κουβαλάει ο πρώτος δίσκος ως προς τις υποσχέσεις που δημιουργεί και είναι συνυφασμένες με την ανέλιξη του συγκροτήματος, είναι η περίπτωση του A Social Grace των Psychotic Waltz.
Έχοντας αφήσει πίσω το αρχικό Αslan (εμφανίζεται στα πρώιμα demos) επέλεξαν ως μόνιμο όνομα αυτό, που σύμφωνα με τους ιδίους, ήταν το πλέον ταιριαστό για την μουσικής τους: μια καινοφανής εκδοχή του προοδευτικού metal που δεν είχε προηγούμενο και ούτε δυστυχώς μπόρεσε στη συνέχεια να λάμψει όπως άλλα ονόματα του χώρου.
Η δισκογραφική διαδρομή τους, αν και αρκετά βραχύβια, ήταν εξαιρετική αποδοτική με τέσσερεις δίσκους σε διάστημα έξι χρόνων πριν λήξει ξαφνικά και σίγουρα άδοξα αυτό που τόσο φιλόδοξα εγκαινίασε το A Social Grace.
Το περίεργο εξώφυλλο του αντίκρισε τον κόσμο το 1990, μια σπουδαία χρονιά συνολικά για τη metal μουσική, έμεινε ανεξίτηλο σε πείσμα των δυσμενών συνθήκων που αντιμετώπισε. Πάρα τις θετικές κριτικές που το υποδέχτηκαν δεν είχε ανάλογη ανταπόκριση στο κοινό και η χλιαρή του υποδοχή απέναντι στο σύνολο της δισκογραφίας τους δεν άλλαξε ποτέ.
Το Α Social Grace δημιουργούσε το δικό του μουσικό σύμπαν, φαινομενικά απροσπέλαστο από αμύητα αυτιά, μεγάλο σε διάρκεια και ακατάδεχτο σε χαρακτηρισμούς, μπορούσε μόνο υπό το πρίσμα του αναδυομένου progressive metal να ιδωθεί και χωρίς στερεότυπες αντιλήψεις να προσληφθεί από τον ακροατή.
Πολύ μακριά από τον αρκετά εύληπτο χαρακτήρα που είχαν πολλά διάσημα progressive metal albums κατά τη διάρκεια των 90’s, όταν σταδιακά το νέο μουσικό κίνημα γινόταν αποδεχτό αλλά ταυτοχρόνως και προϊόντος του χρόνου λιγότερα τολμηρό, οι Psychotic Waltz στο κατώφλι της δεκαετίας ήταν μια μπάντα που έφερνε μόνο καινοτομίες.
Στους περίεργους και μυστηριώδεις τίτλους των τραγουδιών, το A Social Grace βάφτιζε κομμάτια που ήταν φτιαγμένα από τεχνική και συναίσθημα, αινιγματικοί στίχοι τραγουδημένοι λυρικά από τον Buddy Lackey ενώ το κιθαριστικό του δίδυμο δημιουργούσε ανεπανάληπτα θέματα: σαν να ζωγράφιζαν με τις νότες τους καταστάσεις ανάλογες με το εξώφυλλο, απόκοσμες εικόνες ενός σαγηνευτικού αχαρτογράφητου κόσμου.
Το progressive metal δεν θα ήταν ποτέ το ίδιο. Οι 70’s αναφορές προσανατολισμένες κυρίως προς τους Jethro Tull συνδυάζονταν με την ακόμα τότε μικρή διαδρομή του προοδευτικού metal για να κάνουν τις πρώτες σελίδες της ιστορίας να φαίνονται ακόμα πιο λαμπρές.
Οι Psychotic Waltz ήταν πραγματικά πολύ σπουδαία μπάντα -το αποδεικνύει και η διαδρομή των μελών μετά τη διάλυση- και η επιστροφή τους, δρομολογημένη εδώ και πολλά χρόνια, είναι πηγή ελπίδας στο μαρασμό του χώρου.
Oι αναμνήσεις που δημιουργεί το A Social Grace στους ακροατές του θα μπορούσαν να συνοψιστούν πετυχημένα από τους στίχους ενός κομματιού που εμπεριέχεται σε αυτό:
“I remember a sight at the dreams that we had, and the injustice they’ve suffered had driven them mad. I remember when we had the right to be sad all the time”.