Ο Burzum μάλλον μας κάνει μία κακόγουστη πλάκα. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς αυτό που ακούω στις τελευταίες του δουλειές. Με την απορία για το τι θέλει να πει ο ποιητής με βρήκε και το τέλος της ακρόασης του καινούργιου του δίσκου με τίτλο, “Thulêan Mysteries”. Αυτή είναι η δέκατη τρίτη του κυκλοφορία, η οποία συνεχίζει θριαμβευτικά την καθοδική πορεία προς τον πάτο, που ξεκίνησε το 2012 με το “Umskiptar”.
Ότι το μυαλό του είναι πιο καμένο και από τις εκκλησίες στην Νορβηγία στα 90’s είναι γνωστό, χρόνια τώρα. Την τελευταία οκταετία, όμως, αυτό το έχει “περάσει” και στην μουσική του. Μετά την αποφυλάκισή του κατάφερε να δημιουργήσει το “Belus” (2010) και το “Fallen” (2011), τα οποία είναι πραγματικά εξαιρετικές δουλειές. Κυρίως, το πρώτο άνετα στέκεται ανάμεσα στις κορυφαίες του κυκλοφορίες. Από κει και πέρα, όμως, το καράβι σάλπαρε για τα καλά.
Για να πω την αλήθεια ούτε τα “Dauði Baldrs” και “Hliðskjálf” είχα συμπαθήσει ποτέ ιδιαίτερα, γιατί πολύ απλά εάν ήθελα να ακούσω απόκοσμες ατμόσφαιρες από τον Vikernes προτιμούσα να καταφύγω στο “Filosofem” ή στο “Hvis Lyset Tar Oss”. Παρόλα αυτά όμως, τα δύο πρώτα του ambient albums είναι έτη φωτός πιο μπροστά και πιο ταξιδιάρικα από αυτά που μας πλασάρει τελευταία.
Προσπερνάμε το κακό εξώφυλλο και το πρόχειρο logo που είναι λες και το σχεδίασε στην ζωγραφική του υπολογιστή του και πάμε στην ουσία που είναι η μουσική. Έχουμε και λέμε, λοιπόν. Είκοσι τρία κομμάτια τέρμα μονότονα, εκνευριστικά απλοϊκά, χωρίς ίχνος έμπνευσης και φορτωμένα με ατμόσφαιρα που δεν μπορώ με τίποτα να κατανοήσω. Ο Vikernes προσπαθεί με το στανιό να φανεί ψαρωτικός, αλλά δεν πείθει. Προσωπικά, μου δίνει την αίσθηση ότι ψάχνει να τραβήξει ξανά το ενδιαφέρον των ακροατών και επειδή δεν έχει την διάθεση ή την έμπνευση να γράψει κάτι της προκοπής, το έχει ρίξει στους “πειραματισμούς”. Είμαι σίγουρος ότι αν τον συγκεκριμένο δίσκο τον είχε γράψει κάποιος άλλος θα έπεφτε σύννεφο το θάψιμο, αλλά τώρα θα υπάρξουν αρκετοί που θα του δώσουν ελαφρυντικά.
Με λίγα λόγια, το “Thulean Mysteries” απευθύνεται ξεκάθαρα στους die hard οπαδούς του Burzum. Οι υπόλοιποι που δεν θέλουν να χάσουν μιάμιση ώρα από την ζωή τους, ας προσπεράσουν.