Το φυσικό κάλλος και ο έναστρος ουρανός της Κέρκυρας, συνθέτουν το δημιουργικό καταφύγιο των Electric Litany, το σκηνικό εκείνο που σηματοδότησε την έναρξη μίας νέας, ευρηματικής περιόδου για το τετραμελές, ελληνοβρετανικό συγκρότημα, το οποίο τρία περίπου χρόνια μετά την κυκλοφορία του δεύτερου album του “Enduring Days You Will Overcome” (2014), αποφασίζει το καλοκαίρι του 2017, να αποκοπεί για λίγο από τους ρυθμούς των βρετανικών μεγαλουπόλεων, για να αντλήσει έμπνευση από τον τόπο καταγωγής του frontman του, Αλέξανδρου Μίαρη.
Ως απόρροια αυτής της στενής επαφής με τη φύση, οι Electric Litany δημιουργούν 9 κομμάτια σε ένα παραθαλάσσιο σπίτι στο νησί, τα οποία τοποθετούν στις αποσκευές τους μετά το πέρας του καλοκαιριού, για να τους συνοδεύσουν στο Βόρειο Λονδίνο και το studio Fish Factory, εκεί όπου ηχογραφήθηκε η νέα, τρίτη κατά σειρά δισκογραφική τους δουλειά “Under A Common Sky”, με παραγωγό τον Γιώργο Μπότη. Στο επίκεντρό της, βρίσκεται η προσωπική τους ένωση με το φυσικό περιβάλλον, όπως αυτή επιτεύχθηκε κατά την παραμονή τους στην Κέρκυρα, με μία πανδαισία συναισθημάτων να την πλαισιώνει, αλλά και η ανθρωπιστική κρίση, με αποκορύφωμα το προσφυγικό ζήτημα και τη νοσηρή ανάδυση των νεοναζί, των φασιστών και της ακροδεξιάς στο πολιτικό σκηνικό ανά τον κόσμο.
Το “Under A Common Sky”, πέντε περίπου χρόνια μετά την κυκλοφορία του δεύτερου album, μέσα από τις αιθέριες, μυσταγωγικές δημιουργίες του, μοιάζει προορισμένο να αποτίσει φόρο τιμής στα 70’s. Τα post-rock και synthwave στοιχεία, που χαρακτηρίζουν την ηχητική ταυτότητα του group, συμπορεύονται με τις pop και ηλεκτρονικές μελωδικές γραμμές, καθιστώντας το ως την πιο πολύπλευρη και ενδιαφέρουσα δουλειά της έως τώρα πορείας τους. Οι σκοτεινοί ήχοι του “CFU”, αποτυπώνονται στο μυαλό μας με τη μορφή ενός μαινόμενου, επιβλητικού στρόβιλου, που όσο σκιάζει τα μύχια της ψυχής, άλλο τόσο γοητεύει. Το “Sealight”, σε μία δυστοπική ατμόσφαιρα, τοποθετεί στο επίκεντρό του τον πολυσήμαντο ρόλο της γυναίκας, όπως φανερώνεται και μέσα από το ευφάντασο video του κομματιού. Η ερωτική φιγούρα της, συγκρούεται με τη βίαιη μορφή της, προσεγγίζοντας ακόμη και τον θάνατο και δημιουργώντας ένα καθηλωτικό, αντικρουόμενο οπτικοακουστικό αποτέλεσμα.
Δύο από τα πιο “catchy” και προσωπικά αγαπημένα μου κομμάτια, είναι το “England” και το “Bedroom”, με τα pop και ζωηρά ηλεκτρονικά στοιχεία, αλλά και την γαλήνια φωνή του Αλέξανδρου, να δεσπόζουν. Ο απόηχός τους, μας κατευθύνει στο προσφάτως οπτικοποιημένο single “Refugee (Under A Common Sky), σε σκηνοθεσία του Morgan Matyjasik. Έχοντας ήδη καλλιεργήσει ενθουσιώδεις απόψεις και κριτικές, μέσα από το ανθρωποκεντρικό περιεχόμενο των στίχων του, αλλά και την κινηματογραφική, «απόκοσμη», μα παράλληλα άρρηκτα συνδεδεμένη με την πραγματικότητα αποτύπωσή του στο video clip, το “Refugee” μας καλεί να ορθώσουμε σθεναρά το ανάστημά μας μπροστά σε κάθε φασίστα και ρατσιστή, που επιμένει να διαχωρίζει και να κατηγοριοποιεί τους ανθρώπους, ακόμη και στον ουρανό, εκεί όπου δε μπορεί να τοποθετηθεί τίποτε άλλο, παρα μονάχα νοητές συνοριακές γραμμές. Όπως μάλιστα δήλωσαν σε συνέντευξη τους τα μέλη των Electric Litany, το συγκεκριμένο track, είναι ο λόγος που δεν ντρέπονται για τη δουλειά που κάνουν.
Όταν ο θρυλικός παραγωγός Alan Parson, υπεύθυνος για την παραγωγή του album τους “Enduring days you will overcome”, είχε «επευφημήσει» το συγκρότημα αναφέροντας χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στο BBC: “I said to myself, ‘they could be the next Radiohead”, οι Electric Litany, αφοσιωμένοι στο έργο τους, συνέχισαν έκτοτε να μας εκπλήσσουν, χαρίζοντάς σήμερα το “Embark”, ένα ακόμη μαγευτικό κομμάτι από το “Under A Common Sky”, στα «σπλάχνα» του οποίου εντοπίζει κανείς το μεγαλείο των Radiohead, αλλά και την ατμοσφαιρικότητα των Mogwai. Με τους ήχους της θάλασσας, τις εικόνες και τα αρώματα του καλοκαιριού να έχουν ξεχυθεί στο νέο τους δημιούργημα, οι Electric Litany ρουφούν ενέργεια από κάθε τι που τους εμπνέει, για να την διοχετεύσουν στις επερχόμενες live τους εμφανίσεις και την επαφή με το κοινό τους, με σκοπό να μας συστήσουν την ιστορία του “Under A Common Sky”.