Η Kim Gordon δε χρειάζεται συστάσεις. Μετά την οριστική διάλυση των Sonic Youth, τα μέλη της μπάντας έχουν πλέον ορίσει ο καθένας το δικό του καλλιτεχνικό δρόμο μέσω διαφόρων μουσικών projects, αλλά και solo albums. Η Kim Gordon πέρα από τους εφήμερους πειραματισμούς της με τους Body/Head, απείχε δισκογραφικά αρκετό καιρό. Το προ τριετίας one-off single “Murdered Out” που πρόδωσε την ανάγκη της να συνθέσει δική της μουσική, βρήκε το δρόμο του στα αυλάκια του “No Home Record” που μόλις κυκλοφόρησε. Από τη πρώτη κιόλας ακρόαση, το μόνο σίγουρο είναι πως όλη αυτή η αναμονή άξιζε τον κόπο.
Τo “No Home Record” έχει μια εξαιρετική αντίληψη της σύγχρονης μουσικής πραγματικότητας, αποφεύγοντας οριακά τους ακραίους πειραματισμούς (που μάλλον υποψιαζόσουν), συνδυάζοντας άψογα στο συνθετικό πλαίσιο του noise / art – rock που υπηρετεί, γερές δόσεις από σχεδόν χορευτικά «σπασμένα» grooves και κιθαριστικής background φασαρίας, στολισμένα με τα αφοπλιστικά cool φωνητικά της κυρίας Gordon. Χωρίς να περιορίζεται καλλιτεχνικά, αυτή η κυκλοφορία θα μπορούσε να περιφέρεται άνετα σε «ψαγμένο» mainstream περιβάλλον, δίχως να ξεπουλάει ούτε για μια στιγμή το βαρύ βιογραφικό που κουβαλάει. Με λίγα λόγια, και περαστικός απ’ το μουσικό σύμπαν των Sonic Youth να είσαι, το “No Record Home” θα το πιάσεις με την πρώτη. Και μάλλον θα το εκτιμήσεις.
Το album μπλέκει ξεδιάντροπα ρυθμούς και μουσικά genres με εντυπωσιακή συνοχή. Έχει μια πιο συγκροτημένη τύπου “Ciccone Youth” χορευτική (και χαβαλεδιάρικη) διάθεση, χωρίς να λείπουν και οι πιο “Dirty” στιγμές. Τα “Sketch Artist”, “Air BnB” και “Hungry Baby” μάλλον ξεχωρίζουν. Σίγουρα όμως θα χορέψεις στον experimental hip – hop ρυθμό του “Paprika Pony” (ok, trap είναι αλλά δε το λέμε), αλλά και στο κολλημένο beat του “Don’t Play It”. Το “Cookie Butter” έχει μια σχεδόν Suicide εισαγωγή, καταλήγοντας σ’ έναν lo-fi industrial παραλογισμό. Απ’ την άλλη, έχεις το “Murdered Out” που θα μπορούσε εύκολα να ήταν κομμάτι των Nine Inch Nails. Το “Get Yr Life Back” είναι ίσως η πιο «no-wave απ’ τα παλιά» στιγμή του δίσκου.
Δεκάρι καρφωτό, χωρίς δεύτερη σκέψη. H Kim Gordon μέσα από το πρώτο της solo album προβάλει μια πιο φιλική και στυλάτη εκδοχή του εαυτού της και τα καταφέρνει εξαιρετικά. Το “No Home Record” είναι μια από τις καλύτερες κυκλοφορίες της χρονιάς. Και όχι, δεν κερδίζει λόγω βιογραφικού.