Μερικές ημέρες πριν από την παρθενική εμφάνιση των Baroness στην Αθήνα και το Gagarin 205, ο drummer της μπάντας Sebastian Thomson είχε μία σύντομη (τηλεφωνική) συζήτηση με τον Άρη Ζαρκαδάκη, λίγες ώρες πριν ανέβει στη σκηνή του Olympia Theatre στο Δουβλίνο
Καλησπέρα Sebastian. Σε βρίσκω στο Δουβλίνο σωστά;
Σωστά. Είμαστε στο Δουβλίνο. Πάιζουμε στο Olympia Theatre απόψε. Είναι ένα υπέροχο venue. Και η περιοδεία πηγαίνει μια χαρά μέχρι στιγμής.
Λοιπόν…το τελευταίο σας album “Gold & Grey” κοντεύει να κλείσει 3 μήνες κυκλοφορίας και ο μουσικός τύπος παγκοσμίως το έχει αποθεώσει…
Αυτό είναι αλήθεια και ευχαριστούμε πολύ. Οι κριτικές ήταν πάρα πολύ θετικές.
Πολλοί το θεωρούν ως ό,τι καλύτερο έχετε κυκλοφορήσει μέχρι στιγμής.
Ναι, το έχουμε ακούσει κι αυτό (γέλια).
Προσωπικά θεωρώ ως την κορυφαία στιγμή των Baroness το album “Blue Record” (2009) αλλά το τελευταίο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό αλλά εξίσου όμορφο.
Θα συμφωνήσω μαζί σου. Εγώ βέβαια δεν ήμουν τότε στη μπάντα, αλλά ο συγκεκριμένος δίσκος ήταν ο αγαπημένος μου από ότι είχαν κυκλοφορήσει οι Baroness έως την περίοδο που μπήκα κι εγώ στο συγκρότημα.
Εσύ και ο Nick (Jost) είστε στο συγκρότημα από το προηγούμενο album ενώ στο “Gold & Grey” υπάρχει και η προσθήκη της Gina Gleason. Πρόσφατα ο John Baizley δήλωσε πως εσύ και ο Nick τον έχετε βοηθήσει να γίνει καλύτερος συνθέτης και γενικά να αντιληφθεί τη διαδικασία της σύνθεσης εντελώς διαφορετικά.
Κοίτα, κάτι που είχαμε στο μυαλό μας όταν εγώ και ο Nick μπήκαμε στη μπάντα ήταν το να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τον ήχο των Baroness. Όχι να τον ξαναδημιουργήσουμε αλλά να τον συνεχίσουμε και να τον εξελίξουμε. Αυτό έγινε και στο “Purple”. Ήταν σίγουρα διαφορετικό αλλά ήταν και συνέχεια, εξέλιξη…
…η οποία συνεχίστηκε και στο “Gold & Grey”, το οποίο έχει τα στοιχεία που ‘μπήκαν’ από το “Purple” αλλά είναι ακόμα πιο άμεσο και λιγότερο ‘proggy’;
Η αλήθεια είναι πως εδώ νιώσαμε πιο άνετοι ώστε να εισάγουμε και κάποιες επιρροές που είχαμε πριν τους Baroness, κάτι το οποίο θεωρήσαμε λίγο ‘ακατάλληλο’ στο “Purple”.
Κάθε νέο στοιχείο που μπαίνει στη σύνθεση, εξελίσσει τον ήχο του συγκροτήματος. Εσύ ας πούμε στο solo project σου ασχολείσαι πολύ με την ηλεκτρονική μουσική…
Ναι, δεν υπάρχει μονο το metal (γέλια) κι ελπίζω όλα αυτά που φέραμε με τον Nick στους Baroness να λειτούργησαν θετικά.
Φτάσαμε λοιπόν στο τέλος αυτού του concept που είχε στο μυαλό του ο John με τον χρωματικό κύκλο και τα εξώφυλλα των albums;
Ναι νομίζω πως έφτασε στο τέλος του. Μάλλον είχε φτάσει στο τέλος του από το προηγούμενο album. Αν το καλοσκεφτείς, το χρυσό είναι μέταλλο και το γκρι δεν είναι καν χρώμα. Αν καταλαβαίνεις τι εννοώ…
Η περιοδεία συνεχίζεται λοιπόν απόψε. Έχετε πολλά dates μπροστά σας ακόμα για το Ευρωπαϊκό σκέλος.
Συνολικά θα είμαστε στο δρόμο 9 εβδομάδες. Είναι η μεγαλύτερη περιοδεία που έχουμε πραγματοποιήσει. Ας ελπίσουμε πως όλα θα κυλήσουν σωστά. Είμαστε λιγάκι νευρικοί αλλά και ενθουσιασμένοι ταυτόχρονα. Προσπαθούμε να ανεβάσουμε το συγκρότημα σε ένα νέο, υψηλότερο επίπεδο. Προσπαθούμε να δουλέψουμε περισσότερο. Είναι πολύ σημαντικό να είσαι στο δρόμο και να δίνεις shows. Οι fans είναι σημαντικοί και το να συστήνεις τη μουσική σου σε νέο κοινό είναι μία πρόκληση. Υπάρχουν πολλοί μουσικοί, πολλοί σημαντικοί μουσικοί που γράφουν εξαιρετικά πράγματα αλλά δεν είναι αρκετά τυχεροί ώστε να μπορέσουν να βγουν εκεί έξω να τους ακούσουμε. Είναι πολύ σημαντικό να είσαι σε θέση να δείξεις στον κόσμο τι μπορείς να κάνεις.
Η περιοδεία σας περνάει κι από τη χώρα μας για πρώτη φορά. Και είμαστε αρκετοί εδώ που είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι και ανυπόμονοι ταυτόχρονα.
Σας ευχαριστούμε πολύ γι’αυτό.
Πως είναι να ακούει ο κόσμος τη μουσική σου στην άλλη άκρη του πλανήτη; Πως το αντιλαμβάνεσαι όλο αυτό;
Κοίτα…πολλοί εδώ στις ΗΠΑ δεν έχουν τις γνώσεις, δεν ψάχνονται όσο οι Ευρωπαίοι, ειδικά στον underground ήχο, οποιδήποτε underground ήχο. Βέβαια υπάρχει και άλλη εξήγηση. Είναι πολύ ευκολότερο για αμερικάνικες μπάντες να περιοδεύσουν στην Ευρώπη παρά για ευρωπαϊκές στις ΗΠΑ. Υπάρχει το θέμα της visa ας πούμε που δυσκολεύει αφάνταστα τα ευρωπαϊκά συγκροτήματα. Πάρε για παράδειγμα την προηγούμενη μπάντα μου τους Trans Am. Ακόμα και σε περιόδους που δεν ήμασταν και πολύ δημοφιλείς, ήταν εύκολο για εμάς να έρθουμε στην Ευρώπη και να βγάλουμε κάποια λεφτά μέσω των συναυλιών μας ακόμα και σε μικρά clubs. Όλοι οι φίλοι και γνωστοί μου που παίζουν στην Ευρώπη μου λένε πόσο δύσκολο είναι για αυτούς να περάσουν τον Ατλαντικό για συναυλίες. Ίσως αυτό όλο να είναι ένας λόγος που εσείς έχετε περισσότερο ενδιαφέρον αλλά και ευκολότερη πρόσβαση σε δικά μας συγκροτήματα…
Πάνω σε αυτό που λες έχουμε και το πρόσφατο παράδειγμα με τον drummer των Orange Goblin.
Φίλε μου αυτό είναι τρελό. Και γίνεται ακόμα χειρότερο με τη κυβέρνηση που έχουμε τώρα…Φαντάσου εγώ δεν είμαι γεννημένος στις ΗΠΑ. Έχω γεννηθεί στην Αργεντινή αλλά ζω στη Νέα Υόρκη τα τελευταία 30 χρόνια με πράσινη κάρτα. Μόλις το καλοκαίρι πήρα την υπηκοότητα μην τυχόν και αντιμετωπίσω προβλήματα. Δεν είναι ότι δεν μπορούσα νωρίτερα. Ήμουν λίγο τεμπέλης. Αλλά όσο αυτά τα θέματα γίνονται αυστηρότερα, θορυβήθηκα και έτρεξα να τακτοποιήσω αυτή την εκκρεμότητα.
Sebastian, κάπου εδώ να σου ευχηθώ ένα καλό show απόψε και να σε ευχαριστήσω για την κουβέντα μας.
Ευχαριστώ (στα ελληνικά). Φίλε μου ξέρω τα βασικά, έχω ξαναέρθει στη χώρα σας και όχι μόνο στη Μύκονο…(γέλια). Με τους Trans Am έχω βρεθεί σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη αρκετά χρόνια πριν αλλά και με το προσωπικό μου project (Publicist) στην Αθήνα. Και έχω κάνει διακοπές στη Μήλο τη Μύκονο και όλα αυτά τα νησιά όταν ήμουν πολύ νεώτερος.
Ευχαριστώ και εγώ και ελπίζω να μπορέσουμε να τα πούμε και από κοντά στο show στην Αθήνα.