Μάλλον έχουν περάσει αρκετά χρόνια από την εποχή που μαζεύαμε τα κομμάτια μας απ’ τα πεζοδρόμια αυτής της πόλης πηγαίνοντας σε punk rock parties και αντίστοιχα live. Όσο παρακάτω και αν έχουμε πάει, πάντα θα υπάρχουν μουσικές που ρομαντικά θα μας ξαναγυρίζουν στις μέρες που τα πράγματα ήταν πιο απλά. Οι Lagwagon, είναι μια μπάντα που έχει παραμείνει σταθερά κολλημένη πάνω σε μια σανίδα του skate σχεδόν τριάντα χρόνια. Μπορεί πλέον να τρώει αρκετές τούμπες, αλλά έχει ακόμη τα κότσια να κρατάει την ισορροπία της και την αξιοπρέπεια της. Οι καλιφορνέζοι στα νιάτα τους, μας είχαν χαρίσει μερικά απ’ τα καλύτερα punk rock albums (“Trashed”, “Hoss”) , κερδίζοντας τίμια -παρέα με τους Bad Religion, Pennywise, Nofx- μια θέση στις πιο ιστορικές μπάντες του είδους. Γι αυτό το λόγο και μόνο, αξίζουν έστω και για λίγο την προσοχή σου.
Το “Railer”, ακολουθώντας κατά γράμμα τον ορισμό του punk rock, είναι μια ακόμη συμπαθητική συνεισφορά στη δισκογραφία τους. Χωρίς να κάνουν ούτε μισό βήμα παραπέρα, παραμένουν σταθεροί στη γνωστή συνταγή που κάποτε αγαπήσαμε. Μελωδικά ρεφρέν στα όρια του singalong, γρήγορες βαριές κιθάρες, σχεδόν heavy metal σολίδια, ασταμάτητο drumming, ένταση και συναίσθημα. Κομμάτια όπως τα “Surviving California”, “Bubble”. “Dark Matter” έχουν το τσαγανό να στηρίξουν εκ νέου το μύθο τους, και να ενθουσιάσουν τους fans τους. Δυστυχώς όμως, αν και έχουν ωριμάσει παρέα με το κοινό τους, αυτή η κυκλοφορία απευθύνεται αποκλειστικά σ’ αυτούς και μόνο. Χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα κάτι κακό, τα πάντα στο “Railer” σίγουρα τα έχεις ξανασυναντήσει.
Στις μέρες μας, πέρα από ελάχιστες εξαιρέσεις, το είδος που υπηρετούν οι καλιφορνέζοι έχει μάλλον κουραστεί συνθετικά. Απ’ την άλλη, ακόμη και την εποχή που ήταν στα ντουζένια του, το punk rock δε το χαρακτήριζε η πρωτοτυπία του, αλλά το πάθος του. Και απ’ αυτό οι Lagwagon έχουν ακόμη μπόλικο. Οπότε respect.