Το συγκρότημα που η Ελλάδα αγαπάει και ενίοτε αγαπάει να μισεί επιστρέφει στη χώρα της οποίας η σημαία κοσμεί μία από τις πιο επιτυχημένες κυκλοφορίες του. Είτε ανήκεις στην πρώτη κατηγορία, είτε στη δεύτερη, δεν νομίζω ότι χωράει αμφιβολία για την επίδραση που είχαν οι Iced Earth στη metal σκηνή της Ελλάδας, ιδιαίτερα στον κόσμο που αυτή τη στιγμή είναι γύρω στα 30. Για πολλούς ήταν από τα πρώτα συγκροτήματα που άκουσαν, από τα πρώτα live που πήγαν και από τα πρώτα μπλουζάκια που αγόρασαν από το Tοp Man και τους κοιτούσαν περίεργα στο σχολείο.
Η λίστα που ακολουθεί είναι κάποια από τα κομμάτια που θα ακούσουμε (ή ελπίζουμε να ακούσουμε) από το θρυλικό συγκρότημα το Σάββατo 26 Nοεμβρίου στη σκηνη του Gagarin 205:
1. “Pure Evil”
Βγαλμένο από το “Night of the Stormrider”, ένα από τα πολλά concept albums της καριέρας τους, με τον John Greely στα φωνητικά, στο μόνο album που συμμετείχε αφού μετά από αυτό απολυθηκε από τη μπάντα σε μια από τις πρώτες αλλαγές μελών (θα ακολουθούσαν πολλές ακόμα) στους Iced Earth.
2. “Burning Times”
Σχεδόν αδύνατο να λείπει, καθότι μετά το ομώνυμο είναι το δεύτερο πιο πολυπαιγμένο κομμάτι των Iced Earth μετρώντας 299 συναυλίες μέχρι τώρα. Από την εποχή του “Something Wicked this Way Comes” που οι Iced Earth ακούγονταν παντού και στην περιοδεία του οποίου ηχογραφήθηκε το ιστορικό πλέον “Alive in Athens”.
3. “Watching Over Me”
Μαζί με το “Melancholy”, ίσως τα δύο γνωστότερα κομμάτια της μπάντας στην Ελλάδα και από αυτά που τους έκανε να ακουστούν και σε ένα ευρύτερο κοινό λόγω της μπαλαντοειδούς φύσης του. Τέταρτο στη σειρά κομμάτι του “Something Wicked This Way Comes”, γραμμένο από τον mainman της μπάντας Jon Schaffer για τον κολλητό του που σκοτώθηκε σε ατύχημα στην εφηβεία του.
4. “Plagues Of Babylon”
Το ομώνυμο κομμάτι από τον τελευταίο τους δίσκο, κατά κοινή ομολογία τον καλύτερό τους δίσκο των τελευταίων χρόνων. Με τον Stu Block στα φωνητικά να έχει ταιριάξει εξαιρετικά με το στυλ της μπάντας (…του Schaffer) και μετά το σχετικά αδύναμο “Dystopia” του 2011 το πρώτο κομμάτι του δίσκου έρχεται με ένα από τα καλύτερα και “συναυλιακότερα” ρεφραίν της μπάντας.
5. “Cthulhu”
Ένα ακόμη κομμάτι από την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά, για πολλούς από τα καλύτερα του δίσκου. Το ίδιο μάλλον ισχύει και για τη μπάντα καθότι εμφανίζεται αρκετά συχνά στα live τους. Δε νομίζω πως χρειάζεται να αναλυθεί το θέμα του. “Ph’nglui mglw’nafh Cthulhu R’lyeh wgah’nagl fhtagn”. Google it.
6. “Dystopia”
Το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου που κυκλοφόρησε το 2011, τον πρώτο με τον Stu Block στα φωνητικά. Σε αυτό το σημείο να πω ότι δεν αναφέρω γενικότερα αλλαγές μελών καθώς ο Schaffer είναι ο μόνος από το original line-up σε ένα σύνολο 31 (!!!) μουσικών. Ενδιαφέρον κομμάτι από έναν κατα τα άλλα μέτριο δίσκο.
7. “V”
Ένα ακόμη σημείο που ξεχώρισε από το album του οποίου τον τίτλο μοιράστηκαν με τους Megadeth ήταν το εν λόγω κομμάτι, με θεματική γύρω από τον ήρωα του comic της DC/Vertigo και μετέπειτα ταινίας των Wachowski siblings, V for Vendetta. Από τη μέρα κυκλοφορίας του έχει παιχτεί ζωντανά περί τις 200 φορές.
8. “Vengeance is Mine”
Κομμάτι του δίσκου που κυκλοφόρησε το 1996 τους έβαλε στα σπίτια ακόμη περισσότερων μεταλλάδων και μη ανά τον κόσμο, το “The Dark Saga”. Το concept album βασισμένο στο comic του Todd McFarlane, Spawn. Ο Schaffer έχει δηλώσει ότι η διαδικασία σύνθεσης του album του πήρε μόνο 2-3 εβδομάδες με το αποτέλεσμα να τον δικαιώνει καθώς περιέχει μερικές από τις καλύτερες δημιουργίες του.
9. “The Hunter”
Βασισμένο στην Angela, το χαρακτήρα που εμφανίστηκε στο 9ο τεύχος του Spawn με σκοπό να τον αφανίσει από προσώπου γης. Με ένα από τα καλύτερα refrain που έχει γράψει ο Schaffer και εξαιρετικα αγαπημένο από το κοινό. Η κραυγή του Barlow στο τέλος του κομματιού στο “Alive in Athens” ακόμα με ανατριχιάζει προσωπικά.
10. “A Question of Heaven”
Το προσωπικό μου αγαπημένο από όλη τη δισκογραφία της μπάντας και εντελώς υποκειμενικά ίσως το καλύτερο κομμάτι που έχουν γράψει ποτέ. Η εσωτερική πάλη του Al Simmons aka Spawn αντικατοπτρίζεται εξαιρετικά στο κομμάτι που κλείνει το “The Dark Saga”. Ιδιαίτερα από το “My spirit begins to rise…” και μετά ο Matt Barlow δίνει ίσως την πιο συναισθηματική ερμηνεία της καριέρας του. Για να δούμε πως θα τα πάει και ο Stu!
Περισσότερες λεπτομέρειες για τη συναυλία θα βρείτε ΕΔΩ.