Με αφορμή την εμφάνισή τους στο πλευρό των The Atomic Bitchwax, ο Χρήστος Κατσίμπας βρήκε την ευκαιρία να… ανακρίνει τους ‘δικούς μας’ 45Rats. Διαβάστε παρακάτω τι είχαν να του πουν…
Γεια σας αρούρια και καλώς ήρθατε στο rockinathens.gr!
Γεια σου και σένα Χρήστο, καλώς σας βρήκαμε, και ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση για αυτή τη συνέντευξη.
Συστηθείτε παρακαλώ σε όσους δεν γνωρίζουν τι εστί 45Rats!
Είμαστε οι 45Rats, Αθηναϊκό τρίο και πιο συγκεκριμένα από του Ζωγράφου! Στα τύμπανα είναι ο Δάμος, στο μπάσο ο Kavaldi και στην κιθάρα ο Ευθύμης. Αν και σχολικοί φίλοι, τελικά καταλήξαμε να σχηματιστούμε ως μπάντα το 2008, παίζοντας instrumental heavy rock. Στο ενεργητικό μας έχουμε ένα EP, το “First Gear”, και ένα LP, το “Electric”. Από live, δόξα τω Lemmy έχουμε κάνει ένα σωρό σε αρκετά μέρη στην Ελλάδα, με σημαντικά support όπως με τους Orange Goblin, τους Kadavar, τους Samsara Blues Experiment, Radio Moscow και άλλους. Είχαμε την τύχη να συνεργαστούμε με το Αμερικάνικο περιοδικό μόδας GQ, δίνοντας τους το “Double Cut” από τον δίσκο μας, για να ντύσουν το promo video για τον ηθοποιό Michael Fassbneder. Αυτά σε γενικές γραμμές, και για όσους δε μας ξέρει, ή θέλει να μας μάθει καλύτερα, θα του προτείναμε να μας δει σε κάποιο live τριγύρω, να έχει και μια πιο ολοκληρωμένη άποψη για το ποιόν μας.
Το “Electric” είναι ο πρώτος ολοκληρωμένος δίσκος σας και έχει περάσει αρκετός καιρός από την κυκλοφορία του. Που βρίσκονται αυτή τη στιγμή οι 45Rats συνθετικά;
Η αλήθεια είναι ότι στον αέρα βγήκε τον Αύγουστο του 2013 και στις αρχές του 2014 κυκλοφόρησε και σε βινύλιο. Το κυριότερο πρόβλημα για τις ανεξάρτητες μπάντες, ή καλύτερα για σχεδόν όλες τις μπάντες, είναι η συνεχής ανάγκη χρημάτων. Το θέμα είναι ότι ακόμα και έτσι το προσπαθούμε. Αυτή τη στιγμή είμαστε σε φάση σύνθεσης νέου υλικού. Έχουμε αρκετά νέα κομμάτια τα οποία δουλεύουμε συνεχώς μέχρι τα φτάσουμε στο σημείο που θέλουμε. Ελπίζουμε αν όλα πάνε καλά ο δεύτερός μας δίσκος να κυκλοφορήσει μέσα στο 2015.
Γιατί διαλέξατε να κινηθείτε σε instrumental μοτίβο και όχι στα κλασσικά; Ποιος είναι ο παράφωνος της ιστορίας;
Ξεκινώντας την μπάντα αρχίσαμε να δουλεύουμε πάνω στις ιδέες που είχαμε, χωρίς να έχουμε συνειδητοποιήσει ουσιαστικά ότι κανείς μας δε μπορεί να υποστηρίξει τη θέση των φωνητικών. Από άποψη ικανοτήτων, ο Δάμος αντικειμενικά είναι σε καλύτερη μοίρα από τους άλλους δύο, αλλά τύμπανα και φωνή δεν είναι ότι πιο εύκολο, σε κάποιο θα έπρεπε να μείνει πίσω. Είχαμε στήσει τα πρώτα μας κομμάτια με προοπτική να έμπαιναν κάποια φωνητικά στο μέλλον, αλλά αυτό τελικά δεν έγινε ποτέ. Οπότε μείναμε ως τρίο. Κακά τα ψέματα, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα να βρεις τραγουδιστή ο οποίος να δέσει με τη μπάντα έτσι όπως θα θέλαμε όλοι. Από την άλλη το να έμπαινε ένα νέο μέλος ανάμεσά μας μπορεί να άλλαζε διάφορες αναλογίες στη χημεία που έχουμε αποκτήσει τόσα χρόνια ως φίλοι και μετά ως μπάντα. Βέβαια κάτι τέτοιο δε είναι απαραίτητα κακό, ίσα ίσα που μπορεί να δώσει και πολλά θετικά, αλλά από κει και πέρα κολλάς στα χαρακτηριστικά που θα ήθελες να έχει ο frontman της μπάντας σου, τα οποία δεν τα βρίσκεις και τόσο εύκολα. Ξέρεις είναι κάπως περίεργα τα πράγματα στις μπάντες, είναι ένα είδος σχέσης, ίσως και πολύ πιο πολύπλοκης από μια ερωτική!
Ακούγοντας κάποιος την μουσική των 45Rats, από το ‘αρχαίο’ ακόμα “First Gear” μέχρι και το “Electric” ανακαλύπτει με χαρά του τη μεγάλη πρόοδο που έχει επιτευχθεί στο συγκρότημα. Πόσους τόνους ιδρώτα έχετε χύσει στο προβάδικο ώστε να φτάσετε στο επιθυμητό αποτέλεσμα;
Πάρα πολύς ιδρώτας, ειδικά το καλοκαίρι! Για να καταλάβεις το προβάδικό μας, το οποίο είναι μία αποθήκη στο υπόγειο μιας πολυκατοικίας, την οποία την έχουμε μονώσει από παντού και δεν μένει η παραμικρή τρύπα ανοιχτή! Οπότε καταλαβαίνεις πόσο ωραίο χαμάμ γίνεται το καλοκαίρι! Το χειμώνα τα πράγματα είναι ιδανικά! Πέρα από την πλάκα, σε ευχαριστούμε που το επισημαίνεις. Μεταξύ “First Gear” και “Electric” πέραν των πολλών live που έχουμε κάνει, ρίξαμε και αρκετή δουλειά, όσο αυτό είναι δυνατό σε σχέση με τις υπόλοιπες υποχρεώσεις που έχουμε. Ευτυχώς βέβαια η ζωή μας δεν είναι μόνο η δουλειά οπότε τις περισσότερες φορές το κουμαντάρουμε κάπως και αφιερώνουμε χρόνο για δουλειά στο συγκρότημα. Σε συνέχεια κιόλας του προηγούμενου ερωτήματος σου, ο δίσκος είναι πιο πολύ δουλεμένος με Instrumentalλογική. Κι αυτό από μόνο του είναι μια πρόοδος. Σε κάθε ηχογράφηση το αποτέλεσμα τις περισσότερες φορές μπορεί να πλησιάζει το επιθυμητό, ή να νομίζεις ότι πλησιάζει, αλλά όταν απομακρύνεσαι χρονικά από αυτό που έφτιαξες, πάλι κάτι δε θα σε καλύπτει, θα ήθελες να είναι κάπως αλλιώς. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι κάθε κυκλοφορία είναι μία «φωτογραφία» της μπάντας. Δε ξέρω αν μπορούμε να το πούμε, ούτε και αν θα μπορέσουμε ποτέ, ότι «Α! αυτό είναι ακριβώς αυτό που θέλουμε», είτε σε επίπεδο συνθέσεων, αναγνωρισιμότητας, αποδοχής, κλπ κλπ. Αν το κάνεις ίσως να σε πάει πίσω σαν μουσικό ή συγκρότημα.
Πως δημιουργείται ένα κομμάτι των 45Rats; Ποια τα ερεθίσματα του κάθε ενός από εσάς;
Κυρίως είναι η πρώτη ιδέα που μπορεί να έχει κάποιος από τους τρείς μας, και τις περισσότερες φορές είναι ένα riff όπου πάνω σε αυτό αρχίζουμε και χτίζουμε οι υπόλοιποι. Η κάθε ιδέα βέβαια για τον καθένα μπορεί να έχει και διαφορετικές «ρίζες». Κυρίως αυτό που παίζει ρόλο είναι η ψυχολογία, που θα σε ωθήσει να πιάσεις την κιθάρα και να παίξεις ένα riff, αλλά από κει και πέρα είναι πολλά γεγονότα από την καθημερινότητα μπορούν να σου δώσουν άπειρα ερεθίσματα. Δεν υπάρχει κάποια στάνταρ φόρμουλα που δουλεύουμε τα κομμάτια, κάποιες «συνήθειες» ναι, αλλά όχι κανόνες.
Εκείνα τα χρόνια τα παλιά οι Chef και Kavaldi είχαν μια εκπομπή στο DowntunedMag.com. Πόσο σας βοήθησε όλο αυτό ώστε να έρθετε σε επαφή με μουσικές που ίσως δεν είχαν πέσει στην αντίληψη σας πιο παλιά;
Κούλα μ’ακούς; Δεν θα λέγαμε ότι μας έμαθε νέες μουσικές. Κάποιες νέες μπάντες ίσως μάθαμε αλλά ήταν πάντα στο στυλ που μας αρέσει. Εμείς τα κομμάτια που γουστάραμε παίζαμε και κάποια που τα είχαμε ξεχάσει τα ξανά θυμηθήκαμε. Η φάση ήταν να περνάμε καλά να «χαβαλεδιάζουμε» στο chatκαι να πίνουμε τα κρασιά μας και τις μπύρες μας.
Αυτό το μουσικό ιδίωμα, το λεγόμενο stoner rock τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πραγματικά μεγάλο. Ποιες οι δικές σας σκέψεις;
Πάντα rock ήταν, είναι, και θα είναι, όπως μας το διδάξανε ο Mick Jagger και η παρέα του, ο Lemmy, ο Iommi, o Page, ο Bohnam, ο Angus Young και το υπόλοιπο σινάφι. Οι εποχές όμως αλλάζουν με αποτέλεσμα να έχουμε και κάποιες διαφοροποιήσεις στις χροιές, όχι όμως στην ουσία. Αυτό που σήμερα ονομάζουμε stoner είναι κατά τη γνώμη μας απλά ένας γενικότερος όρος ώστε να προσδιορίσει που περίπου ανήκει κάποιος μουσικά, αλλά να προσδιορίσει και τα όρια της σκηνής στην οποία ανήκει. Κι αυτό γιατί οι περισσότερες λεγόμενες «stoner» μπάντες ανήκουν κυρίως στον underground χώρο, οπότε προσδίδει κι αυτό ένα είδος ταυτότητας, άσχετα αν το είδος της εκάστοτε μπάντας πάει να γίνει λίγο πιο metal ή πιο post, ή πιο rock’n’roll, πάλι πολλοί θα το χαρακτηρίσουν ως stoner. Ο όρος βέβαια ίσως να έχει βοηθήσει αρκετά και την σκηνή, ειδικά την ελληνική να αρχίσει να έχει την αναγνώριση που της αξίζει, και σε εγχώριο αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Θέλει κι άλλη δουλειά βέβαια, ώστε να ισοσταθμιστεί η ποσότητα των συγκροτημάτων με την ποιότητα και να υπάρξει και το αντίστοιχο κοινό που θα στηρίξει σταθερά τη σκηνή. Αυτή τη στιγμή είναι σε πολύ ικανοποιητικό επίπεδο, αλλά θέλει και κάτι παραπάνω ώστε να μην είναι τόσο εύθραυστη η σκηνή και να μπορέσει να εδραιωθεί.
Έχετε κάνει άπειρα support σε μερικά πολύ μεγάλα συγκροτήματα. ποιες οι εμπειρίες που έχετε αποκομίσει;
Πολύ ωραίες εμπειρίες παρόλο που με κάποιους η επαφή που θα έχεις θα είναι μόνο μερικά λεπτά γνωριμίας. Και αυτό γιατί έχουν πολύ συγκεκριμένο πρόγραμμα. Γενικά όμως όλοι είναι πολύ φιλικοί και άνετοι. Από την άλλη όταν παίζεις με «μεγάλες» μπάντες μπορείς να παρατηρείς αυτό που κάνουν, πως στήνονται, τι συνήθειες μπορεί να έχουν. Νομίζω αυτό μπορεί να σε βοηθήσει πολύ. ‘Όπως και να ‘χει μιλάμε για επαγγελματίες που αυτό που κάνουν, το κάνουν με σοβαρότητα.
Στις 7 Μαΐου ανοίγεται για τους The Atomic Bitchwax. Πως αισθάνεστε που θα βρεθείτε στην ίδια σκηνή με ένα συγκρότημα που κατά την άποψη μου αποτελεί ένα εκ των πνευματικών σας πατέρων;
Είμαστε πάρα πολύ ενθουσιασμένοι! Είναι μία μπάντα που αρέσει και στους τρεις και την κατατάσσουμε ανάμεσα στις επιρροές μας. Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά και να περάσουμε όλοι πολύ ωραία!
Κύριοι σας ευχαριστώ για το χρόνο σας! Ο επίλογος δικό σας!
Εμείς ευχαριστούμε πολύ και σας περιμένουμε να γκρουβάρουμε στις 7 Μαΐου!