Thee Holy Strangers. Ακόμα και αν δεν τους ξέρεις ή αν δεν τους έχεις ακούσει ποτέ, μια γρήγορη ανάγνωση ενός βιογραφικού τους είναι επαρκής για να υποψιαστείς ότι πρόκειται να παρακολουθήσεις ένα πολύ καλό live. Ένα τέτοιο live λοιπόν έλαβε χώρα την περασμένη Παρασκευή στο An Club. Όσοι ήσασταν εκεί, γνωρίζετε περί τίνος πρόκειται και όσοι δεν το αντιληφθήκατε εγκαίρως και δεν ήρθατε, σπεύσατε με την αμέσως επόμενη ευκαιρία.
Ανταπόκριση/Φωτογραφίες: Ιωάννα Κίτρου (περισσότερες εδώ)
Στο ρόλο της μπάντας που θα έκανε το opening της βραδιάς και που θα ζέσταινε το κοινό που μόλις είχε αρχίσει να καταφθάνει: οι Lotus Emperor. Σχηματίστηκαν μόλις το 2013 και δεδομένου ότι έχουν πραγματοποιήσει ελάχιστες εμφανίσεις, δείχνουν να πειραματίζονται ακόμα με τον ήχο τους. Ήρεμοι, χωρίς όμως να είναι αδιάφοροι αλλά και χωρίς να προκαλέσουν ενθουσιασμό, σημείωσαν μια ενδιαφέρουσα έναρξη με doom n’roll ήχους. Ωστόσο, αναμένουμε την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου μέσα στο 2015, για να αποκτήσουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα.
Στη συνέχεια, οι Thee Holy Strangers, που μόνο “strangers” δεν θα τους χαρακτήριζε κανείς, αφού όλα τα μέλη της 7μελούς μπάντας, με πρωτεργάτη τον Αλέξη Καλοφωλιά των θρυλικών Last Drive, έχουν πλούσια προηγούμενη προϋπηρεσία σε αξιοσημείωτες μπάντες τις εγχώριας μουσικής σκηνής (Dustbowl, Night On Earth, Down ‘n’ Out, Μake Believe κ.α.). Οι επιρροές τους από τη country μουσική και από το αμερικανικό rock n roll, φάνηκαν ευθύς εξ αρχής καθώς ξεκίνησαν με μια διασκευή του Link Wray στο “Falling Rain”. Τον Link Wray ξανασυναντήσαμε στο set list της βραδιάς, αυτή τη φορά με το “Fire and Brimstone”, όταν και ο Άλεξ μας σύστησε στα υπόλοιπα 6 μέλη της μπάντας. Ο γεμάτος ήχος τους, η ένταση σε συνδυασμό με τις πολύ καλές ερμηνείες των δύο
κοριτσιών της παρέας, κερδίζουν αμέσως ακόμα και το πιο ανυποψίαστο μέρος του κοινού. Έπαιξαν περίπου μιάμιση ώρα, κρατώντας για προτελευταίο κομμάτι το “Grandmas’s hands” του Bill Withers, δείχνοντάς μας τη πιο soul πλευρά τους. Από τα δικά τους κομμάτια προσωπικά ξεχώρισα το πολύ έντονο και ρυθμικό “Trouble on Trouble”, το οποίο και με έπιασα να σιγοψιθυρίζω στην έξοδο.
Συμπέρασμα: Οι Thee Holy Strangers έχουν αδιαμφισβήτητα πολύ υλικό να μας παρουσιάσουν και ελπίζω μέχρι το επόμενο live, να έχουν κυκλοφορήσει την ολοκληρωμένη δουλειά τους. Eγώ πάντως σίγουρα θα είμαι εκεί.
Υ.Γ.: Ευχαριστώ πολύ τον συνάδελφο Γιώργο Χούλλη, για την παρατηρητικότητα και την πολύτιμη βοήθειά του.