Οι Disturbed, επιστρέφουν στην Πλατεία Νερού στις 26 Ιουνίου, με σκοπό να επαναλάβουν την τεράστια εμφάνιση του 2019 (την οποία μπορείτε να θυμηθείτε εδώ). Από τη δημιουργία τους, στα τέλη των 90’s, και έως σήμερα, οι Disturbed έχουν στο ενεργητικό τους περισσότερες από 17 εκατομμύρια πωλήσεις και σχεδόν 8 δις streams. Ταυτόχρονα, κατέχουν ένα σπουδαίο ρεκόρ με πέντε σερί κυκλοφορίες δίσκων τους να κάνουν ντεμπούτο στην κορυφή του charts των ΗΠΑ, κάτι που μόνο αυτοί και οι Metallica έχουν καταφέρει. Παρακάτω, ο Πάνος Κουτσουράδης ξεχωρίζει τα κορυφαία κομμάτια της δισκογραφίας τους.
“Down with the Sickness”: Το δεύτερο single του debut album τους “The Sickness” και το πρώτο κομμάτι που σου έρχεται αυτόματα στο μυαλό, όταν αναφέρεται κάποιος στους Disturbed. Σίγουρα έχουμε να κάνουμε με το πιο δημοφιλές κομμάτι των Αμερικανών, που έχει εμφανιστεί σε πολλές ταινίες και video games (βλ. Queen of the Damned, Dawn of the Dead, WWE, κ.α.) και έχει γίνει πλατινένιο. Χωρίς αμφιβολία το “oh, wah-ah-ah-ah!” της εισαγωγής αποτελεί σημείο αναφοράς στα φωνητικά του David Draiman.
“Voices”: Άλλη μία κορυφαία στιγμή από το πρώτο τους album και αναμφίβολα μία από τις πιο in-your-face συνθέσεις της μπάντας. Στιχουργικά καταπιάνεται με την παράνοια και την ψυχωτική διαταραχή του μυαλού. Ο frontman τους για να καταφέρει να αποδώσει όσο το δυνατόν καλύτερα live το “Voices” και να βάλει το κοινό στο σωστό κλίμα, έβγαινε με ζουρλομανδύα και μάσκα α λα Hannibal Lecter. Ο πιο κατάλληλος τρόπος, δηλαδή, για να αναπαραστήσει την «αρρώστια» αυτού το κομματιού.
“Prayer”: Το πρώτο κομμάτι που είδε το φως της δημοσιότητας από τον δεύτερο και αρκετά επιτυχημένο δίσκο, “Believe”. Η έμπνευση για τη δημιουργία του “Prayer” ήρθε από τα γεγονότα της 9/11 και από τον θάνατο του παππού του David Draiman. Ουσιαστικά, αποτελεί έναν διάλογο μεταξύ του David και του Θεού. Αναμφίβολα μία από τις πιο δυνατές στιγμές των Disturbed και ένα από τα πιο catchy refrain που έχουν γράψει.
“Liberate”: Μένουμε στον ίδιο δίσκο και στο τρίτο single που κυκλοφόρησε μέσα από αυτόν. Οι στίχοι αναφέρονται στο ότι το μυαλό μας θα πρέπει να είναι πάντα «ανοιχτό» και η καρδιά μας να παραμένει καθαρή από το μίσος. Εκτός της όμορφης, αυτής, θεματολογίας το “Liberate” ξεχωρίζει και λόγω του Draiman, ο οποίος κλέβει την παράσταση με το γρήγορο rap-άρισμα στη γέφυρα του κομματιού.
“Stricken”: Άλλο ένα από τα πιο χαρακτηριστικά κομμάτια των Disturbed, επιπέδου “Down with the Sickness”. Το video clip του είναι γυρισμένο σε μία εγκαταλελειμμένη ψυχιατρική κλινική και διηγείται μία ιστορία αγάπης. Η κοπέλα της υπόθεσης, ενώ στην αρχή δείχνει να ενδιαφέρεται για τον «πρωταγωνιστή», στην συνέχεια απομακρύνεται. Εκείνος προσπαθεί να κρατήσει την σχέση ζωντανή, παρόλο που γνωρίζει ότι η συμπεριφορά της θα τον οδηγήσει στην «άβυσσο» (“Into the abyss will I run”), εννοώντας την κατάθλιψη.
“Ten Thousand Fists”: Η πρώτη πολιτικοποιημένη σύνθεση που κυκλοφόρησαν οι Disturbed μέχρι εκείνη τη περίοδο. Αναφέρεται στην τεράστια δύναμη που αποκτάει ο κόσμος ενάντια στο κακό, όταν ενωθεί και δράσει ομαδικά. Όπου «κακό» βάλε τον George Bush, μιας και εκείνος ήταν η πηγή έμπνευσης για την δημιουργία του “Ten Thousand Fists”. Επιπλέον, αποτελεί και ένα από τα πιο συναυλιακά κομμάτια των Disturbed, με τον Drainman να ζητάει πάντα από τον κόσμο να σηκώσει τις γροθιές του στο άκουσμα του εισαγωγικού riff. Ανατριχιαστική στιγμή που ελπίζω να την ζήσουμε από κοντά στις 30 Ιουνίου.
“Indestructible”: Φτάνουμε αισίως στο 2008 και την τέταρτη κυκλοφορία των Disturbed, “Indestructible”. Εδώ έχουμε να κάνουμε με τον, αν όχι καλύτερο δίσκο τους, τότε σίγουρα με τον πιο ώριμο. Δώδεκα κομματάρες, με το ομότιτλο, όμως, να ξεχωρίζει λίγο περισσότερο. Δυνατά riffs, περισσότερη μελωδία και τα καλύτερα refrains που έχουν γράψει μέχρι εκείνη τη στιγμή (βλ. “The Night”). Το “Indestructible”, όπως αναφέρει ο ίδιος ο David Draiman, αποτελεί έναν ύμνο για τους στρατιώτες, κάτι που τους βοηθάει να γίνουν ανίκητοι. Πέρα από αυτό, ο κιθαρίστας της μπάντας, Dan Donegan, είχε πει ότι η συγκεκριμένη σύνθεση αναφέρεται και στους ίδιους τους Disturbed μιας και κατάφεραν να επιβιώσουν στην μουσική βιομηχανία και να συνεχίσουν αυτό που γουστάρουν με μεγάλη επιτυχία.
“Inside the Fire”: Οι σκοτεινές ιστορίες συνήθως αποτελούν πηγή έμπνευσης για μεγάλα πράγματα. Αυτό ακριβώς ισχύει και στην περίπτωση του “Inside the Fire”. Το κομμάτι αναφέρεται στην εμπειρία του David Draiman, στην οποία η ναρκομανής σύντροφος του αυτοκτόνησε μετά τον χωρισμό τους. Συγκλονιστικοί στίχοι, που σχετίζονται με την εξάρτηση της κοπέλας στην ηρωίνη, καθώς και με τις σκέψεις αυτοκτονίας που έκανε ο David, ώστε να πάει να την συναντήσει στον άλλο κόσμο. Βλέποντας κανείς το video clip του τραγουδιού θα καταλάβει αρκετά για το νόημα του.
“Another Way to Die”: «The time bomb is ticking and no one is listening, our future is fading, is there any hope we’ll survive?», προειδοποιούν εδώ οι Disturbed προσπαθώντας να αφυπνίσουν κάπως τον κόσμο σχετικά με την κλιματική αλλαγή, την υπερθέρμανση του πλανήτη και την μόλυνση του περιβάλλοντος. Μία πιο ευαισθητοποιημένη πλευρά, που καλό θα ήταν όλα τα συγκροτήματα να δείξουν κάποια στιγμή στη καριέρα τους.
“A Reason to Fight”: Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι μεγαλύτερο από μία όμορφη και δυναμική μπαλάντα. Οι Disturbed περνάνε ένα μήνυμα αισιοδοξίας στα άτομα που αντιμετωπίζουν καθημερινά τους δαίμονες τους. Μία ανατριχιαστική και ταυτόχρονα συγκινητική σύνθεση που σου δίνει ένα μικρό push στο να συνεχίζεις να πολεμάς την κατάθλιψη και οτιδήποτε άλλο σε κρατάει κάτω. Αρκεί να δεις το official live video για να καταλάβεις τι λέω. Το πιο «σημαντικό» κομμάτι του τελευταίου τους δίσκου (“Evolution”).
“The Sound of Silence”: Δεν θα μπορούσε να λείπει η συγκεκριμένη διασκευή από αυτή την λίστα. Έχουν επιχειρήσει και στο παρελθόν να κάνουν cover και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία (“Shout 2000”, “Land of Confusion”), αλλά με το “Sound of Silence” κατάφεραν να το πάνε σε άλλο επίπεδο. Το κομμάτι γνώρισε τεράστια επιτυχία παραμένοντας στις κορυφές των charts για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ακόμα και αυτοί που δεν γνώριζαν τους Disturbed τους έμαθαν μέσα από αυτήν την εκτέλεση. Highlight αυτής της διασκευής ο εκπληκτικός David Draiman με την, ίσως, πιο συγκλονιστική ερμηνεία που μας έχει χαρίσει μέχρι σήμερα.