Εκεί, Ηπείρου & Αχαρνών, στον χώρο που ξεκίνησε και γιγαντώθηκε η ελληνική rock σκηνή. Στον χώρο αυτόν ξαναζωντάνεψε ένα μεγάλο μέρος της, με έξι μπάντες και καλλιτέχνες που αποτελούν ένα μεγάλο μέρος της.
Ανταπόκριση: Γιώργος Χούλλης
Το ξεκίνημα έγινε γύρω στις 20:00 με τους Στίγμα 90, που συναυλιακά ήταν μία πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα που δεν τους είχα ξαναδεί στο παρελθόν. Για περίπου 40 λεπτά που κράτησε η εμφάνιση τους παίξαν ένα δυνατό set που περιλάμβανε σχεδόν όλα τα κλασικά τους απο το παρελθόν, αλλά και κάποια καινούργια που αναμένεται να κυκλοφορήσουν στο μέλλον. Να σημειωθεί οτι ο κόσμος γέμισε το Κύτταρο απο την αρχή κιόλας…
Σειρά είχε ο Λήτης που ανέβηκε επί σκηνής στις 21:10 συστήνωντας την μπάντα του με τους ήχους του “Peter Gunn Theme” και ξεκινώντας με το “Πλατεία Εξαρχείων” που αφιέρωσε στους Καλτεζά-Γρηγορόπουλο. Η συνέχεια περιλάμβανε πολλά απο τα γνωστά του τραγούδια όπως τα “Αράχνη”, “Νυχτώνει” “Ποδανά” και “Τεμπέλης”. Ο κόσμος γινόταν ολο και περισσότερος καθώς περνούσε η ώρα και θαύμαζε έναν Λήτη που παρά τις συμπλιγάδες που συνάντησε στην 50χρονη πορεία του, αρνείται να το βάλει κάτω.
Και η συνέχεια ανήκει στον Δημήτρη Πουλικάκο και την παρέα του, τους Ασσους του Καράτε όπου συμμετέχουν οι Νίκος Εφεντάκης, Δημήτρης Παπαδημητρίου, Κυριάκος Δαρίβας και ο εδώ και 50 χρόνια συνοδοιπόρος του Θείου Νώντα, Δημήτρης Πολύτιμος. Μια ανεβαστική εμφάνιση με τραγούδια από την πορεία του αειθαλή rocker καθώς και διασκευές στα “Take me To The River”, “Sympathy For the Devil” και το “Υπάρχω” του Στέλιου Καζαντζίδη που έκλεισε το set. Αξιοσημείωτες και οι ατάκες του ανάμεσα στα τραγούδια, πάντα με την γνωστή Αριστοφανική αίσθηση του χιούμορ.
Οι Magic de Spell που ακολούθησαν δεν δυσκολεύτηκαν καθόλου να κερδίσουν το κοινό απο το πρώτο κιόλας τραγούδι (η διασκευή στη “Μπαταρία” του Ασιμου). Εξίσου ξεσηκωτικές ήταν και οι διασκευές στον “Κυρ-Παντελή” του Πάνου Τζαβέλλα, τον “Μαθητή” του Ζαμπέτα, αλλά και τις δικές τους συνθέσεις που στιγμάτισαν τα 90’s σαν τα “Τέρμα το Διάλειμμα”,”Νίψον Ανομίματα” και “Διακοπές στο Sarajevo” (το τελευταίο με αφιέρωση στις μπάντες των 90’s που τερμάτισαν την πορεία τους και ένα medley Τρύπες/Ενδελέχεια στην ειαγωγή), πλάι σε καινούργια τραγούδια απο την τελευταία τους δισκογραφική δουλειά με τον Γιάννη Παλαμίδα και έναν φόρο τιμής στην Κατερίνα Γώγου με το “Εμένα οι Φίλοι μου” που έκλεισε την εμφάνιση τους.
Για την επόμενη μία περίπου ώρα η σκηνή άνηκε στους Απροσάρμοστους. Οι τρεις επιζώντες της μπάντας που συνόδευε τον Παύλο Σιδηρόπουλο για 12 χρόνια (Οδυσσέας Γαλανάκης, Αλέκος Αράπης, Κυριάκος Δαρίβας) σ’ ένα set με όλα τα γνωστά τραγούδια που είχαν την τύχη τα ηχογραφήσουν με τον Παύλο (“Η”, “Το 69”, “Στην Κ.”, “Το βιβλίο των ηρώων”). Για το φινάλε ανέβηκε μαζί τους ένας guest στο σαξόφωνο για το “Αντε… και καλή τύχη μάγκες” και “Rock n’ Roll στο κρεββάτι”. Κάθε live τους μπορεί να μην κρύβει εκπλήξεις, κρατάει όμως ζωντανή την μνήμη ενός απο τους μεγαλύτερους Έλληνες rockers.
Μετά από τουλάχιστον πέντε ώρες live τα Μωρά στη Φωτιά είχαν το δύσκολο έργο να κρατήσουν σε ενέργεια το κοινό. Αρχικά στα πρώτα 2-3 τραγούδια υπήρχε μία σχετική ακινησία, αργότερα όμως με το “Εμβατήριο πένθιμο και κατακόρυφο” οι ρυθμοί άρχισαν να ανεβαίνουν. Για 1 ώρα και 40 λεπτά το κοινό που είχε απομείνει (ήταν και αρκετό) δεν πτοήθηκε απο την ώρα και την κούραση και έγινε ένα με τη μπάντα τραγουδώντας και χορεύοντας με τα “Μανιφέστο”, “Παυσίπονο” και διάφορα παλιά και καινούρια από την δισκογραφία τους. Το encore περιλάμβανε τα “Σκυλίσια μέρα” και τη διασκευή στο “Third Uncle” του “νονού” τους Brian Eno, ενώ η έντονη απαίτηση του κοινού έφερε το συγκρότημα πίσω στη σκηνή για τρίτο encore όπου έπαιξαν για δεύτερη φορά το “Κάτω στην πόλη”.
Συνολικός απολογισμός: 6 ιστορικές μπάντες, περίπου 8 ώρες μουσικής, μία ιστορική, μια αξέχαστη και -πάνω απ’ όλα- αυθεντική βραδιά.