Η αλήθεια είναι ότι αυτό το κείμενο θα έπρεπε να το έχω γράψει μερικές μέρες νωρίτερα. Κάτι η δουλειά, κάτι το περιεχόμενο του, με ανάγκασαν να το καθυστερήσω.
Πριν από δέκα ημέρες λοιπόν, συμπληρώθηκαν εικοσιπέντε χρόνια από την μέρα που με κάμποσες μαχαιριές, ο Kristian Vikernes ή Varg ή Count Grishnackh ή Louis Cachet αφαίρεσε την ζωή του Euronymous (κατά κόσμον Øystein Aarseth). Ένας άλλος τρόπος που θα μπορούσαμε να ονοματίσουμε την συγκεκριμένη μέρα, είναι όπως το έκανε ο Ash, στον 2ο δίσκο των Nargaroth “Black Metal ist Krieg”, The Day Burzum Killed Mayhem.
Προτού αρχίσουμε να ξετυλίγουμε τον μίτο με τα γεγονότα εκείνης της νύχτας, καλό θα ήταν πρώτα να σκιαγραφήσουμε τους χαρακτήρες της ιστορίας. Χαρακτήρες που θα μπορούσαν άνετα να πρωταγωνιστούν σε κάποια νουβέλα του Lovecraft ή του Stephen King, ακόμα και να επρόκειτο για drow ξωτικά που το έσκασαν από το βασίλειο της Menzoberrazan.
Γεννημένος στις 22/3 του 1968 στο Egersund της Νορβηγίας, ο Euronymous έμελλε να υπάρξει ηγετική φιγούρα στην τότε νεοσύστατη σκηνή του Black Metal. Στα χρόνια που θα ακολουθήσουν, ο Euronymous θα παίξει τον ρόλο του κέντρου των εξελίξεων και τον κοινό παρανομαστή πολλών μπαντών που στο μέλλον θα γίνουν θρύλοι. Ο ίδιος έπαιζε κιθάρα και από το 1984, μαζί με τον Necrobutcher και τον Manheim είχε ήδη την δική του μπάντα, τους θρυλικούς Mayhem. Πέραν όμως από την ιδιότητα του μουσικού, ο Euronymous ήταν ιδιοκτήτης ενός δισκοπωλείου στο Όσλο, το Helvete (ελληνική μετάφραση: Κόλαση). Το εν λόγω κατάστημα αποτέλεσε την βάση πολλών γεγονότων που θα μας απασχολήσουν παρακάτω. Εκεί λοιπόν μαζευόταν όλη η αφρόκρεμα της τότε σκηνής, τυποί δηλαδή σαν τον Fenriz, τον Ihsahn, τον Faust, τον Satyr, τον Blackthorn και πολλούς ακόμα.
Όλο αυτό το εγχείρημα θα ονομαστεί Black Metal Inner Circle ή εν συντομία The Black Circle. Το Inner Circle είχε από μουσική δράση μέχρι και εγκληματική (ανάλογα από ποια σκοπιά θα το δεις δηλαδή, πχ Μέγας Θεοδόσιος ο Ά). Συνολικά όλη αυτή η κίνηση μέχρι το 1994 θα συνδεθεί με παραπάνω από 50 εμπρησμούς (πετυχημένους ή μη) εκκλησιών αλλά και με την δολοφονία του Magne Andreassen από τον Faust. Το Inner Circle από ότι καταλαβαίνουμε ήταν κάτι περισσότερο από απλά μία παρέα νέων που μοιράζονταν το ίδιο πάθος για την μουσική, όπως εύστοχα τους είχε χαρακτηρίσει τότε το βρετανικό Kerrang!, ήταν μία τρομοκρατική οργάνωση Σατανιστών, της οποιάς τα εξόδα καλύπτονταν από το Helvete. Προφανώς καταλαβαίνετε και ποιος ήταν ο αρχηγός.
Ο Euronymous ο οποίος είχε πάρει το παρατσούκλι του από τον δαίμονα του Άδη Ευρύνομο, ήταν ενεργός σε διάφορες και διαφορετικές μεταξύ τους οργανώσεις. Εκτός του ακραίου metal, στην ζωή του υπήρχε και η πολιτική, ήταν μέλος της Rød Ungdom και θαύμαζε προσωπικότητες όπως Στάλιν. Η ενδυμασία του περιελάμβανε μόνο μαύρα ρούχα, μαύρες μπότες μέχρι το γόνατο και ένα δερμάτινο ιδίου χρώματος μπουφάν γεμάτο ραφτά και κονκάρδες. Επίσης τα μαλλιά του ήταν μαύρα (βαμμένα πιθανότατα) και είχε ένα μαύρο αριστοκρατικού τύπου μουστάκι για να συμπληρώνει την εικόνα. Κατά κάποιους όλο αυτό ήταν μία περσόνα, η περσόνα Euronymous δηλαδή, κατά άλλους, όπως ο Mortiis, o Euronymous ήταν πράγματι ένας εξαιρετικά ακραίος Σατανιστής. Πίστευε στο θεϊστικό Σατανισμό (ή πνευματικός Σατανισμός) και όπως έλεγε ο ίδιος πίστευε σ’έναν κερασφόρο διάολο, μία προσωποποίηση του Σατανά.
Άλλος ένας τομέας με τον οποίο είχε καταπιαστεί ο Euronymous ήταν η δισκογραφία. Ο ίδιος είχε ιδρύσει και «έτρεχε» την Deathlike Silence Productions, μία εταιρεία που ειδικευόταν αποκλειστικά στο ακραίο μέταλ. Μέσα από αυτήν την δισκογραφική κυκλοφόρησαν δουλειές από μπάντες όπως οι Enslaved, Sigh, Burzum και φυσικά Mayhem.
Πέντε χρόνια μετά την γέννηση του Euronymous, στις 11/2, στο Bergen της Νορβηγίας, έρχεται στην ζωή ο Kristian Vikernes, o οποίος είκοσι χρόνια μετά θα αλλάξει το όνομα του σε Varg, δηλαδή λύκος. Από τα δεκατέσσσερα του θα αρχίσει να παίζει κιθάρα και δεν θα αργήσει να σχηματίσει τα πρώτα του συγκροτήματα. Σε ένα από αυτά θα συνεργαστεί και με τον Abbath ο οποίος θα τον συστήσει στον σκληρό πυρήνα της σκηνής.
Εκεί λοιπόν θα συναντηθεί για πρώτη φορά με τον Euronymous ο οποίος θα τον πάρει υπό την προστασία του. Θα αναρωτιέστε γιατί υπάρχει αυτή η ασυμμετρία αναφορικά στα στοιχεία που έχω παραθέσει μέχρι τώρα για τους δύο, ο λόγος είναι για να αναφείξω την διαφορά που είχαν σε σημασία σαν προσωπικότητες στην σκηνή σε ΕΚΕΙΝΗ την χρονική στιγμή.
Αυτό που ξεχώριζε και τους δύο από τους υπόλοιπους, τους ένωνε μεταξύ τους αλλά και έμελλε να τους διαχωρίσει για πάντα, ήταν ο έντονος ψυχισμός τους αλλά και η ακρότητα τόσο στις απόψεις τους όσο και στην έκφραση τους. Φημολογείται ότι από τότε ο Varg είχε αυτές τις ακραίες ναζιστικές απόψεις το οποίο όμως αν το καλοσκεφτούμε, σε μία σκηνή όπου κουμάντο έκανε ο Euronymous θα ήταν πολύ δύσκολο να εξωτερικευτεί, οπότε είτε υπήρχαν αλλά εκδηλώνονταν δειλά είτε απουσίαζαν εντελώς.
Σύμφωνα με τον Necrobutcher, οι δυο τους έμοιαζαν τόσο πολύ σαν άνθρωποι που υπήρχαν δύο ενδεχόμενα στον ορίζοντα (ναι η γη είναι σφαιρική και άρα υπάρχει ορίζοντας), ή θα γινόντουσαν ένα ή στο τέλος θα έμενε μόνο ένας. Τελικά η υπόθεση του Necrobutcher βγήκε πραγματική, καθώς την νύχτα της 10ης Αυγούστου του 1993, σημαδεύεται από την δολοφονία του Euronymous από τον Vikernes.
Τώρα πάμε στο δύσκολο κομμάτι, τι δηλαδή ήταν αυτό που οδήγησε τον δράστη στο έγκλημα του. Κοιτώντας τα γεγονότα πλέον από πολύ μακρυά είναι σίγουρα πιο εύκολο να βγάλουμε συμπεράσματα, κατά τον Vikernes λοιπόν ήταν τα χρήματα που του χρωστούσε ο εκλιπών, καθώς και ότι σχεδίαζε να τον δολοφονήσει με ένα όπλο ηλεκτροσόκ. Κατά την ταπεινή μου άποψη, αυτή η δολοφονία ήταν το αποτέλεσμα μίας σύγκρουσης για το ποιος θα ηγηθεί στην σκηνή τότε, μία σύγκρουση που βρήκε και τους δύο ηττημένους, τον καθένα για διαφορετικό λόγο. Μοιάζει όμως και με ένα άρρωστο παιχνίδι της μοίρας, λες και η σημαντικότερη σκηνή στον ακραίο χώρο, για να πάρει την φήμη που της αναλογούσε χρειαζόταν μία ακραία πράξη. Τι τελικά απ’όλα ισχύει ίσως να μην το μάθουμε ποτέ, τι θα γινόταν αν ο Euronymous ζούσε μέχρι και o Vikernes δεν πήγαινε για εικοσιένα χρόνια φυλακή θα είναι επίσης άγνωστο. Αυτό που ξέρουμε όμως με σιγουριά είναι ότι και οι δύο, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην γέννηση και εδραίωση του Black Metal, ο καθένας από το δικό του μετερίζι. Όπως προείπα, ήταν ιδανική ακραία πράξη για σημαδέψει ιδανικά την πιο ακραία έκφανση της heavy metal μουσικής…
When it’s dark and when it’s cold
The freezing moon can obsess you