Το ετήσιο Up The Hammers σήμανε την έναρξη της φεστιβαλικής περιόδου, με τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς του ήχου να καταφθάνουν από κάθε γωνιά της Ευρώπης (και όχι μόνο), για να αδειάσουν -εκτός των άλλων- τα βαρέλια μπύρας του γνωστού venue της Λιοσίων.
Ανταπόκριση: Αναστασία Παπαδάκη & Στέφανος Λοΐσιος / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Οι Σουηδοί Night, μπορεί να είχαν τον άχαρο ρόλο του opening act, αλλά για καλή τους τύχη πολλοί ήταν εκείνοι που είχαν έρθει από νωρίς για να τους παρακολουθήσουν και απ΄ότι φάνηκε όχι χωρίς λόγο. Το καλοπαιγμένο retro heavy metal τους δε σε αφήνει ασυγκίνητο, αποτελώντας φόρο τιμής στα 70’s και τα 80’s, χωρίς ωστόσο να ακούγεται παλιακό ή γραφικό. Ελπίζω την επόμενη φορά που θα επισκεφθούν τη χώρα μας να τους απολαύσουμε σε ένα μεγαλύτερο set. – (A.Π.)
Ατόφια αδρεναλίνη από τους speed metallers Vulture κι αν ο ήχος δεν ήταν με το μέρος τους, δεν πείραξε ούτε κοινό, ούτε συγκρότημα. Στα 40 σχεδόν λεπτά που διήρκησε η εμφάνισή τους, οι εκ Γερμανίας ορμώμενοι Vulture έπαιξαν κομμάτια από τις δύο κυκλοφορίες που έχουν ως τώρα, μια extra-thrash διασκευή στο “Rapid Fire” των Judas Priest κι έδειξαν πως αν είσαι έτοιμος για όλα, δεν μπορείς παρά να αφήνεις τις καλύτερες εντυπώσεις. – (A.Π.)
Ηχητικά προβλήματα είχαν και οι ‘δικοί μας’ Agatus, που θα έπαιζαν ολόκληρο το “The Eternalist” του 2016. Σε αντίθεση όμως με την προηγούμενη μπάντα, οι Έλληνες black metallers, αν και χειρίστηκαν την ατυχία τους με πλήρη επαγγελματισμό, επηρεάστηκαν αρκετά από τα τεχνικά προβλήματα που προέκυψαν από την αρχή σχεδόν της εμφάνισής τους, με αποτέλεσμα να μη δημιουργηθεί τελικά αυτή η σκοτεινή ατμόσφαιρα που προσπάθησαν να φέρουν στο Gagarin. – (A.Π.)
H ώρα λίγο μετά τις 19:15, αν δεν με απατάει η μνήμη μου και στην σκηνή ανεβαίνουν οι Attika από την Florida, στο πρώτο τους show ever στην Ευρώπη με το βάρος να πέφτει κυρίως στο δεύτερο album τους, το “When Heroes Fall”, ενώ παρουσίασαν και τρία νέα κομμάτια: “Price”, “Like A Bullet” και “Metal Lands”. Ομολογώ πως δεν ήξερα τι να περιμένω από τους Attika επί σκηνής, αλλά τελικά απόλαυσα το set και την απόδοση τους, ενώ το ίδιο καλά πέρασαν και όσοι ήταν κολλημένοι δίπλα μου στο κάγκελο κατά την διάρκεια της εμφάνισης τους, απολαμβάνοντας τους Αμερικάνους metallers. – (Σ.Λ.)
Από Αμερική και Φλόριντα, στην Ελλάδα και την Θεσσαλονίκη με τo επόμενo σχήμα που ανέβηκε στη σκηνή και αυτή δεν μπορεί να είναι άλλο από την (κατά την άποψη μου) κορυφαία μπάντα που έχει βγάλει ο Βορράς στο ιδίωμα πίσω στα 80’s. Φυσικά μιλάμε για τους Northwind… Στιβαροί, στακάτοι και άψογοι επί σκηνής οι «Βόρειοι» τα έδωσαν όλα και αποτέλεσαν ένα από τα highlights της πρώτης μέρας του Up The Hammers Festival. “Red Justine”, “Achilles Last Stand”, “King Alexander”, “Eagles Now They Fly” και δεν συμμαζεύεται… Ήρθαν, παρέδωσαν συστημένο μέταλλο από τον Ελληνικό Βορρά και μας άφησαν χορτάτους. Τόσο απλά. – (Σ.Λ.)
Tην σκυτάλη από τους Northwind, πήραν οι Ιταλοί Doomsword και γνώρισαν την αποθέωση από την πρώτο κομμάτι ως και το ενδέκατο και τελευταίο που έπαιξαν στο set τους. Όπως πάντα άψογοι επί σκηνής και πάντα έτοιμοι να δώσουν το σύνθημα της μάχης και των υψωμένων γροθιών στον αέρα. “For Those Who Died With Sword In Hand”, όνομα και πράμα. Με ένα γεμάτο καλούδια setlist οι Ιταλοί ικανοποίησαν και με το παραπάνω με την απόδοση τους και με το κλίμα που δημιούργησαν και έστρωσαν τον δρόμο ιδανικά για τον Mark ‘The Shark’ Shelton και τους Manilla Road που θα έκλειναν τη βραδιά. – (Σ.Λ.)
Η παρέα του Mark Shelton είναι ένα από τα αγαπημένα «underground» συγκροτήματα στην Ελλάδα και φαίνεται ξεκάθαρα σε κάθε τους εμφάνιση στην χώρα μας… Φυσικά το βράδυ της Παρασκευής δεν αποτέλεσε εξαίρεση… Άνοιγμα με “Necropolis” και ο πανικός ξεκίνησε με το καλημέρα. “Crystal Logic” και “Flaming Metal System” για την συνέχεια και άντε να πάρεις ανάσα. Σηκωμένες γροθιές, sing-a-longs ένας φουσκωτός καρχαρίας που έφτασε στην σκηνή σε κάποια φάση και γενικότερα ότι θα περίμενε κανείς για κλείσιμο της πρώτης ημέρας του φετινού Up The Hammers. Με 20 κομμάτια στο setlist δυναμίτη, οι Manilla Road τα έδωσαν όλα επί σκηνής, γνώρισαν δικαίως την αποθέωση και έριξαν με τον καλύτερο τρόπο την αυλαία της βραδιάς αφήνοντας ικανοποιημένους άπαντες.