Οι καναδοί Preoccupations (πρώην Vietcong), επιστρέφουν με το τρίτο κατά σειρά album τους και όλα δείχνουν πως πρόκειται για την καλύτερη στιγμή της καριέρας τους. Αν και την μουσική τους μπορείς να την ταμπελιάσεις βιαστικά κάτω από τον όρο post-punk, η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Χωρίς να το παλεύουν και πολύ, οι Preoccupations καταφέρνουν να φλερτάρουν με τη κακομοιριά και τη μαυρίλα των Joy Division, καμουφλάροντας τον σχεδόν βιομηχανικής κοπής ήχο τους με εξαιρετικούς πειραματισμούς και κιθαριστικά noise ξεσπάσματα.
Η επιτυχία του “New Material” εκ πρώτης όψεως οφείλεται κυρίως στον τρόπο που η μπάντα καταφέρνει να μετατρέπει σχεδόν pop προοπτικής μελωδίες, σε χαοτικούς συνθετικούς πειραματισμούς με την βασική ιδέα να μη χάνεται στη μετάφραση. Από την άλλη, αν σε κάτι δε μπορείς να αντισταθείς αυτής της κυκλοφορίας, είναι η ξεχωριστή σκοτεινή ατμόσφαιρά της που σε παρασέρνει άθελα της στα βαθιά.
Χωρίς να πρωτοπορούν στο είδος και οφείλοντας αρκετά σε μουσικές του παρελθόντος , η φιλοσοφία των καναδών είναι τόσο ακομπλεξάριστη που συναγωνίζεται πλέον στα ίσια αντίστοιχες -και πιο δημοφιλείς- μπάντες του είδους. Το “New Material” με λίγη τύχη και λίγο καλοπροαίρετο “σπρώξιμο”, θα είναι ο δίσκος που θα τους καθιερώσει ως μια από τις πιο επικίνδυνες μπάντες του είδους εκεί έξω.