Οι Bombing The Avenue θα βρεθούν στο πλευρό των Black Hat Bones μαζί με τους The Mighty N στις 19 Ιανουαρίου, με αφορμή την παρουσίαση του νέου EP της εκ Σπάρτης ορμώμενης τετράδας. Ανανεωμένοι και έτοιμοι για την επόμενη δισκογραφική τους δουλειά, το rock trio απάντησε στις ανακριτικές ερωτήσεις της Χριστίνας Σούκη για το RockinAthens.gr!
To 2010 που ξεκινούσατε ήσασταν μικροί (κάποιος δεν είχε μπει καλά – καλά στην εφηβεία!). Έχουν περάσει επτά χρόνια και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είστε οι ίδιοι με τότε, τόσο σε θέμα προσωπικότητας όσο και εμπειρίας. Αυτό έχει επηρεάσει τους Bombing The Avenue; Τι διαφορές βλέπετε εσείς οι ίδιοι στην μπάντα σας;
Το θέμα αλλαγής προσωπικότητας και το ότι έχουμε συλλέξει αρκετές και σημαντικές εμπειρίες σε αυτήν την διάρκεια των οχτώ ετών ζωής της μπάντας είναι σίγουρα μεγάλες επιρροές για μας. Πλέον είμαστε μία εντελώς διαφορετική μπάντα σε όλα τα θέματα σε σχέση με την μπάντα των πρώτων ημερών δημιουργίας της.
Όσο εύκολο φαίνεται να δημιουργείς κάτι με τα αδέρφια σου, το οποίο να το φθάνεις εις πέρας, άλλο τόσο δύσκολο μπορεί να προκύψει στο τέλος, μιας που η τόση μεγάλη οικειότητα και άνεση που μπορούν να έχουν μεταξύ τους, μπορεί αυτομάτως να τους βάλει σε ένα πιο ‘cool’ mode. Συνέβη με εσάς ποτέ κάτι τέτοιο;
Οι οικογενειακοί δεσμοί μεταξύ μας έχουν αποτελέσει σίγουρα ένα μέρος της ταυτότητας μας ως μπάντα. Στην αρχή κιόλας, το βλέπαμε και αρκετά ‘χαριτωμένο’. Κάτι που αργότερα, μέσα στην πορεία του όλου πράγματος, προσπαθήσαμε να το απομακρύνουμε όσο γινόταν και να πούμε ότι όταν μπαίνουμε στο studio ή ανεβαίνουμε στο stage, είμαστε ο Πάνος, ο Δημήτρης και ο Ιάσονας που παίζουμε μουσική και αυτός είναι ο απώτερος σκοπός. Nothing more, nothing less!
Κουβαλάτε στην πλάτη σας τα “Avido” και “Civil Servant”. Να ελπίζω πως όλο και κάτι βρίσκεται στα σκαριά, έστω και σαν ιδέα, ή ακόμη δεν είστε έτοιμοι για την επόμενη δισκογραφική δουλειά;
Η ιδέα της επόμενης δισκογραφικής μας δουλειάς βρίσκεται στα κεφάλια μας εδώ και τρία περίπου χρόνια. Η καθυστέρηση της υλοποίησής της οφείλεται σε δικά μας προσωπικά θέματα, τα οποία αντμετωπίστηκαν, και πλέον ο καινούριος δίσκος βρίσκεται στα σκαριά, με τα μπασοτύμπανα να έχουν ήδη ηχογραφηθεί, και την επιμέλεια και παραγωγή να την έχει αναλάβει ο αγαπημένος μας Άλεξ Μπόλπασης. Το όνομα του επόμενου δίσκου θα είναι “Dysfunctional” και θα αποτελείται από επτά κομμάτια.
Όταν κυκλοφόρησε το “Civil Servant” απέσπασε εξαιρετικές κριτικές. Φοβηθήκατε πως μπορεί να συνέβαινε το αντίθετο; Ή ήσασταν σίγουροι πως αυτό που συνθέσατε ήταν καλά δουλεμένο και τουλάχιστον αξιοπρεπές;
Όταν κυκλοφορούμε κάτι, γνωρίζουμε πολύ καλά ότι σίγουρα θα αρέσει σε κάποιους και σε κάποιους άλλους όχι. Πριν όμως το κυκλοφορήσουμε, φροντίζουμε να αρέσει σε μας. Όλες οι κριτικές είναι πάντα ευπρόσδεκτες. Το Civil Servant ήταν οι Bombing το 2015. Πλέον κοντεύουμε 2018!
Ξέρουμε όλοι, εννοείται, το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η underground σκηνή και το γεγονός πως δεν υποστηρίζεται στην Ελλάδα ή αν υποστηρίζεται, τότε αυτό γίνεται επιλεκτικά και μονομερώς. Παρ’ όλα αυτά, έχω την εντύπωση πως ολοένα ανεβαίνει τα τελευταία χρόνια. Εσείς τι πιστεύετε; Θεωρείτε πως υπάρχει περίπτωση να φτάσουμε σε εκείνο το σημείο, όπου τα πράγματα θα κυλούν από μόνα τους και αξιοκρατικά;
Δεν έχουμε την ψευδαίσθηση ότι ζούμε στο Los Angeles ή στο Seattle, ούτε περιμένουμε η Αθήνα να γίνει το καινούριο Βερολίνο (ναι, το χουμε ακούσει κι αυτό…), όποτε αναλόγως μ’ αυτά που μας δίνονται μέχρι στιγμής προχωράμε. Υπάρχουν συγκεκριμένα ‘σκαλοπάτια’ για να καταφέρεις συγκεκριμένα πράγματα σ’ αυτό που ονομάζουμε rock σκηνή πλέον, που άλλοι τα ακολουθούν και άλλοι όχι. Όπως υπάρχουν και παραδείγματα μπαντών που έχουν ανέβει αυτά τα σκαλοπάτια με ιδρώτα πολλών ετών και έχουν μεγαλουργήσει.
Νομίζω πολλοί είναι εκείνοι που θα ήθελαν να απολαύσουν μία όμορφη περιοδεία από εσάς! Είναι στα επερχόμενα σχέδιά σας ή προς το παρόν δε σας ενδιαφέρει κάτι τέτοιο;
Μόλις ολοκληρωθεί ο καινούριος δίσκος, έχουμε ήδη στα σχέδιά μας μία ελληνική, μία βαλκανική (και άμα κάτσει, ευρωπαϊκή) και μία κυπριακή περιοδεία.
Ο Δημήτρης είναι μέλος τριών από τα main σχήματα της μουσικής σκηνής (Bombing The Avenue, Cellar Dogs, Cyanna Mercury), κάτι το οποίο σημαίνει ότι σίγουρα οι υποχρεώσεις του αυξάνονται και μπορεί και να συγκρούονται. Πόσο εύκολο είναι να κοντρολάρεις τη δουλειά σου και, ίσως και την έμπνευσή σου, για να αντεπεξέρχεσαι σε όλες τις απαιτήσεις; Και πόσο εύκολο είναι για τον Πάνο και τον Ιάσονα να στηρίζουν το Δημήτρη και να τον βοηθούν σε αυτό;
Νομίζω ήρθε η ώρα να το αποκαλύψουμε! Στην πραγματικότητα ο Δημήτρης προέρχεται από ένα εξωγήινο είδος που αναπαράγεται με διχοτόμηση. Κανένας, επίσης, δεν μπορεί να εξηγήσει πως βρισκόταν και έπαιζε σε δύο lives ταυτόχρονα και την ίδια στιγμή σε διαφορετικό stage. Αφήνουμε το μυαλό σας να οργιάσει!
Ποια ήταν η μεγαλύτερη ήττα (αν υπήρξε) που έχετε φάει ως συγκρότημα; Σκεφτήκατε ποτέ τότε να ‘παρατήσετε’ τους Bombing The Avenue ή να τους αδρανοποιήσετε, έστω, για ένα χρονικό διάστημα;
Ξεκάθαρα πιστεύουμε πως η μεγαλύτερη ήττα που έχουμε φάει και τρώμε ακόμα σαν συγκρότημα είναι η καθυστέρηση μας από την κυκλοφορία ενός album μέχρι την κυκλοφορία του επόμενου. Πιστεύουμε και προσπαθούμε ώστε να το αλλάξουμε κάποια στιγμή αυτό. Όχι, δεν έχουμε σκεφτεί ποτέ ούτε να δυαλύσουμε ούτε να ‘παγωσουμε’ ποτέ τους Bombing.
Τι σας δίνει περισσότερη τροφή για σύνθεση; Κοινωνικά ζητήματα, προσωπικά βιώματα ή οτιδήποτε μπορεί να σας κινήσει το ενδιαφέρον;
Τροφή για σύνθεση μας δίνουν περισσότερο τα προσωπικά μας βιώματα, τα οποία τα αποτυπώνουμε με δικό μας τρόπο μέσα στα τραγούδια μας. Μας αρέσει πάρα πολύ να δημιουργούμε και να αποτυπώνουμε στα κομμάτια δικές μας ιστορίες και όχι τόσο πολύ κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, αν και μπορεί στο μέλλον να αλλάξει αυτό.
Σε μισό μήνα περίπου θα σας δούμε πλάι στους Black Hat Bones, με The Mighty N. Μιλήστε μου λίγο γι’ αυτό το gig!
Και οι δύο μπάντες είναι πολύ φίλοι μας και μοιραζομαστε σκηνές και αίθουσες ηχογραφήσεων since 2010. Τα υπόλοιπα θα τα δείτε και θα τ’ακούσετε από κοντά.
Και κάτι τελευταίο, για τον επίλογο! Υπάρχει κάποιο παράπονο που μπορεί να έχετε από όλη την εφτάχρονη πορεία σας, είτε από τη σκηνή είτε από εσάς τους ίδιους;
Παράπονο για τον εαυτό μας είναι ίσως αυτό που προαναφέρθηκε και στην ερώτηση 8. Όσον αφορά τη σκηνή, πολλά άτομα που την απαρτίζουν μας έχουν βοηθήσει σε άπειρα θέματά μας και τους ευχαριστούμε γι αυτό!