Η φύση έχει προικίσει τον Arjen Anthony Lucassen με το δώρο της αστείρευτης μουσικής έμπνευσης. Το δώρο αυτό έχει ό ίδιος επιλέξει να το διοχετεύει κατά καιρούς σε πολύ επιτυχημένα side projects όπως τους εσωστρεφείς Guilt Machine, τους μελιστάλακτους The Gentle Storm ή τους ακραιφνώς μεταλλικούς Star One. Αναμφίβολα όμως το σημαντικότερο πνευματικό του παιδί, για το οποίο θα μείνει στην ιστορία του metal είναι το σχήμα των Ayreon.
Μέσα από το σχήμα αυτό και με την κυκλοφορία 9 αριστουργηματικών albums έχει κατακτήσει τον θρόνο του κορυφαίου δημιουργού στο χώρο της sci-fi space metal όπερας. Με την εξαίρεση του προηγούμενου, λίγο περίεργου για τα δεδομένα τους, “The Theory of Everything” (2013) όλοι οι δίσκοι συνδέονται μέσω της αναφοράς τους στην ιστορία των Forever, μιας εξωγήινης φυλής που εγκαταλείπει τον κατεστραμμένο πλανήτη της προς αναζήτηση νέων κόσμων. Στο “The Source” ο Lucassen επιστρέφει σε ασφαλή λιμάνια τόσο μουσικά όσο και στιχουργικά καθώς επιλέγει να μας εξιστορήσει, μέσω ενός prequel, την απόδραση των Forever από τον πλανήτη Alpha και την εγκατάστασή τους στον ωκεάνιο πλανήτη Y με την χρήση μια ουσίας που τους επιτρέπει να ζουν υποθαλάσσια.
Στο ταξίδι του αυτό ο Lucassen έχει συντρόφους και υποστηρικτές, όπως πάντα, μέλη της αφρόκρεμας των τραγουδιστών της σύγχρονης power και progressive metal σκηνής. Θα συναντήσουμε λοιπόν εδώ τους κυρίους James LaBrie (Dream Theater), Hansi Kürsch (Blind Guardian), Tommy Karevik (Kamelot), Russell Allen (Symphony X), Will Shaw (Heir Apparent), Tobias Sammet (Edguy, Avantasia) αλλά και τις κυρίες Floor Jansen (Nightwish) και Simone Simons (Epica) και πολλούς άλλους. Δεν πρέπει να παραλείψουμε και τις συμμετοχές των Mark Kelly (Marillion), Paul Gilbert (Mr. Big, Racer X) και Guthrie Govan (The Aristocrats) σε πλήκτρα και κιθάρες. Όλες οι ερμηνείες είναι υψηλού επιπέδου, καθώς οι πάντες δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό σαν να τραγουδούσαν στις δικές τους μπάντες.
Στο μουσικό κομμάτι τώρα, το “The Source” ανήκει στην κατηγορία των albums που ακούγονται με τον παλιομοδίτικο τρόπο από την αρχή μέχρι το τέλος καθώς το ένα τραγούδι οδηγεί στο άλλο. Η αφοσίωση όμως αυτή θα ανταμείψει τον ακροατή με ύμνους προοδευτικής metal όπερας, όπως τα “The Day That The World Breaks Down”, “Everybody Dies” και “Deathcry Of Race” (με έντονα Jetrho Tull στοιχεία). Δεν λείπουν οι στιγμές δυναμικού heavy καλπασμού όπως στα “Run Apocalypse Run” και “Planet Y Is Alive!” αλλά και οι όμορφες μελωδικές ανάσες των “Sea of Machines”, “All that was” (με κέλτικες folk αναφορές) και του πανέμορφου “Star Of Sirrah”.
Αν είστε οπαδοί κάποιων από τα παραπάνω μουσικά είδη είτε απλά εκτιμάτε μια καλή ιστορία επιστημονικής φαντασίας μην χάσετε την ευκαιρία για μια θέση στο διαστημόπλοιο των Forever.