Τέταρτος ολοκληρωμένος δίσκος για τους Baby Guru και ως τετράδα πλέον, που ακούει στο όνομα “IV”, και κρύβει για άλλη μια φορά όμορφες συνθέσεις από ένα μεγάλο φάσμα της μουσικής που αγαπάμε. Με διάχυτη πάντα μια 70’s και early 80’s αισθητική, θα ακούσεις από εμπνευσμένο ψυχεδελικό rock και τους αγαπημένους αφρικάνικους ρυθμούς τους μέχρι όμορφες pop στιγμές με μια ονειρική διάθεση.
Οι Baby Guru μια μπάντα λοιπόν που έχει καταφέρει σε σχετικά μικρό χρονικό διάστημα, όχι μόνο να κερδίσει την αναγνώριση σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά να καταφέρει παρέα με άλλες μπάντες που ξεπήδησαν σιγά σιγά, να δημιουργήσουν μαι όμορφη ξεχωριστή μουσική σκηνή, με την δυναμική ενός μουσικού κινήματος, πράγμα σπάνιο εν έτη 2017. Για τους πιο πάνω λόγους κάθε καινούργια κυκλοφορία τους, είτε είσαι φανατικός τους ακροατής είτε όχι, έχει μια ειδική βαρύτητα, καθώς και μια ξεχωριστή θέση στο χρόνο που θα διαθέσεις για να απολαύσεις τα καινούργια 8 δημιουργήματά τους. Και λέω να απολαύσεις, γιατί όσο περνάει ο χρόνος κάνουν το πλήθος από τις επιρροές τους, που ουσιαστικά τους “γέννησαν” μουσικά, να ξεθωριάζουν όμορφα και οι συνθέσεις τους να αποκτούν όλο και πιο δυνατή μουσική προσωπικότητα. Ακόμα και από την ομορφιά της απλότητας του εξωφύλλου μπορείς να καταλάβεις τι ακριβώς ακολουθεί.
Ξεκινάμε λοιπόν την ακρόαση με την όμορφη pop μελωδία του “Tell Me What You’re Made of”, ακολουθεί το επίσης μελωδικό “Bluebird Picnic” αφήνοντας ένα εξωτικό άρωμα που θα συναντήσουμε και στην συνέχεια. “Oaxaca (The Calvino Song)” με το αγαπημένο ανακάτεμα από όμορφες κιθάρες μέχρι τα αγαπημένα τους και μας synths, με τη γλυκιά μελαγχολική διάθεση του “Before Sundown” να ακολουθεί. Επιστροφή στο εξωτικό τους ταξίδι στο “Motel Rwanda” με ήχους από την αφρικάνικη ήπειρο να γεμίζουν το χώρο, πριν το ψυχεδελικό ταξίδι που σου προσφέρει το “Palace In The Sun”. “Nothing Really Bothers Me” ευθύς αμέσως με την χορευτική του όμορφη διάθεση, για να μας παραδώσει στο τελευταίο ταξίδι του album με το “Amarousion”.
Ένας δίσκος που απευθύνεται σίγουρα σε πιο “έμπειρους” ακροατές, με τις πιο ώριμες συνθέσεις της μπάντας έως τώρα. Πάντα βέβαια με την δική τους προσωπική σφραγίδα, χωρίς όμως να υπάρχει η ανάγκη για εντυπωσιασμούς ή hit-tracks. Όμορφες αφηγήσεις λοιπόν σε ένα δίσκο που έχει τραγούδια ξεχωριστά διαλεγμένα, αυτά ακριβώς που εκπέμπουν αυτή την ιδιαίτερη λάμψη που μας έκανε να τους ξεχωρίσουμε από την πρώτη στιγμή, όπως και η λάμψη στα γράμματα του εξώφυλλου.