Πριν καλά-καλά το ντεμπούτο album των Όρη σαραντίσει και βρει το δρόμο του, το βράδυ της Πέμπτης είχαμε το προνόμιο να παρακολουθήσουμε ζωντανά (για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες) τις ιδιαίτερα εθιστικές post-punk /math rock/βάλε ό,τι ταμπέλα θες μουσικές τους.
Ανταπόκριση: Πάνος Παναγιωτόπουλος / Φωτογραφίες: Δημήτρης Δαλακλής (περισσότερες εδώ)
Αυτοπροσδιορίζοντας -σχεδόν ύποπτα- το εν λόγω live ως “Κύκνειο άσμα μιας περιόδου”, το τρίο απ’ την Αθήνα μας ξεκαθάρισε πως μετά από αυτή την εμφάνιση, θα κάνουμε καιρό να ακούσουμε νέα τους. Γιατί; Γιατί έτσι.
Παρά τον κυκλοθυμικό καιρό και την ανυπόφορη κίνηση στα εθνικά δίκτυα λόγω του σημαιοστολισμένου εορταστικού τριημέρου, το ανακαινισμένο live space του Six D.O.G.S ήταν σχεδόν γεμάτο από κόσμο. Χωρίς αναμονές και δεύτερες σκέψεις, τα Όρη έκαναν την εμφάνιση τους επί σκηνής κλέβοντας τις εντυπώσεις από το πρώτο λεπτό. Κοντράροντας τις τάσεις της λεγόμενης “λόκαλ” σκηνής, οι τρείς αυτοί τύποι, με τις απροσδιορίστου μουσικής ταυτότητας κολλητικές συνθέσεις τους, αξίζουν την περιέργεια σου και με το παραπάνω.
Η εισαγωγή στο μουσικό σύμπαν των Όρη, έγινε με ένα νέο (;;;) κομμάτι, το οποίο από τεχνικής άποψης αποτελεί νοητή συνέχεια του ντεμπούτου έργου τους. Αλλά στην πιο εντυπωσιακή και ορ(ι/η)ακά επιθετική version του. Συνέχεια με τα εξαιρετικά ” وري” (το αραβικό δηλαδή), και “Pai”, το οποίο ξερίζωσε αρκετά κεφάλια. Μετά την παρουσίαση ενός ακόμη νέου τραγουδιού και ενός εξωπραγματικού Hip-Hop Jam (ναι βρε, Yo! φάση) από το πουθενά, τα “Party Fright” και “Satsuzaki” είχαν την τιμητική τους. Με σύμμαχο τον πολύ καλό ήχο και την εκρηκτική διάθεση της μπάντας, η βραδιά είχε την αναπάντεχη επιτυχία που δύσκολα θα ξεχάσεις. Και αυτό φάνηκε και στον κόσμο, που λένε.
Όσο για το live jam του “Μαίρη” που έκλεισε την βραδιά, καλύτερα να ήσουν εκεί για να νιώσεις.