Είναι αξιοθαύμαστο στις μέρες μας, να υπάρχουν μουσικοί που τιμούν την δεκαετία ανάμεσα στα 50’s και 60’s, κυρίως στην rock ‘n’ roll πλευρά της. Ένας από αυτούς είναι Θεσσαλονικιός, Manos Wild, όπου δύο χρόνια μετά το “The Ducktail Tip Of The Iceburg”, κυκλοφόρησε τον νέο του δίσκο, με τίτλο “Rock ‘n’ Roll Hero!”. Tο album αποτελείται από 12 κομμάτια, εκ των οποίων, τα επτά είναι εξ ολοκλήρου γραμμένα από τον ίδιο.
Το πρώτο δικό του κομμάτι -δεύτερο στην σειρά του album- είναι το “I Got the Bug”, και σου φέρνει αμέσως στο μυαλό τον Elvis Presley. Ναι ο Μάνος, έχει φανερές επιρροές από τον βασιλιά της rock ‘n’ roll και το δείχνει σε όλο το album. Συνεχίζει με τη rockabilly μπαλάντα “The Game is Over”, δημιουργώντας μια ρομαντική ατμόσφαιρα. Σε παρόμοιο ύφος είναι και το “Fighting Your Memory”, με την διαφορά πως συμμετέχει ο Μπάμπης Προδρομίδης στο σαξόφωνο, δίνοντας μια πιο blues – jazz αισθητική στο κομμάτι. Το πιο δυνατό απ’όλα όσα έγραψε ο Μάνος, είναι με διαφορά το “Pink Ponytail”, αφού σε παρασέρνει από τα πρώτα δευτερόλεπτα στον χορό, με την κιθάρα να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο, και βρίσκεις τον εαυτό σου χωρίς να το καταλαβαίνεις, να τραγουδάς μαζί του τους στοίχους του κομματιού.
Αρκετά όμως με τα δικά του, ας περάσουμε στις διασκευές που έχει κάνει. Ο δίσκος ανοίγει με το κλασσικό “Rock ‘n’ Roll Guitar”, του Johnny Knight και θα έλεγες, πως είναι η γρήγορη rockabilly, εκδοχή του κομματιού, με την έλειψη του πιάνου να την ακούνε πολλοί, αλλά λίγοι να καταλαβαίνουν. Στη συνέχεια, μας παρουσιάζει το “Never Mind”, του Cliff Richard, χωρίς να σου θυμίζει ιδιαίτερα το πρωταρχικό κομμάτι, αλλά σου δίνει την εντύπωση πως ακούς άλλο ένα hit του Elvis Presley. Το “Hep Cat”, του Larry Terry, η αλήθεια είναι πως δυσκολεύτηκα να το αναγνωρίσω, αφού αν δεν έβλεπα στον δίσκο πως είναι του ιδίου, θα νόμιζα πως είναι ένα από τα κομμάτια του Mr. Wild. Η έκπληξη των διασκευών, είναι το “Seems To Me”, του Roy Orbison, καθώς είναι η πιο πετυχημένη και πιο κοντά στην αισθητική του 1958. Τελευταίο είναι το “Tennessee Rock ‘n’ Roll”, από τον Bobby Helms, ένα swing κομμάτι, με γρήγορο tempo, σε μία εξαιρετική εκτέλεση από τον Μάνο, κλείνοντας τον δίσκο με τον ίδιο τρόπο που άνοιξε, δηλαδή με διασκευή.
Ενώ το σύνολο του “Rock ‘n’ Roll Hero!”, είναι μία καλή δουλειά, χάνει σε παραγωγή, με αποτέλεσμα να μην είναι το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα που θα μπορούσαμε να έχουμε από τον Mano Wild. Ωστόσο δεν θα μείνω σε αυτό, καθώς όλος ο δίσκος είναι φτιαγμένος από τον ίδιο στο προσωπικό του studio και αξίζει να πω, πως είναι μία καλή προσπάθεια.