Έπειτα απο μια μεγαλειώδη και soldout εμφάνιση στο Ηρώδειο το καλοκαίρι, η αγαπημένη Μonika επανεμφανίστηκε στη σκηνή του Fuzz για δυο ακόμα συναυλίες, στα πλαίσια της περιοδείας του τελευταίου της δίσκου με τίτλο “Secret In The Dark”.
Ανταπόκριση: Κώστας Βαχάρης / Φωτογραφίες: Αναστασία Παπαδάκη (περισσότερες εδώ)
Βρέθηκα απο αρκετά νωρίς στο χώρο, την δεύτερη μέρα της συναυλίας, όποτε και εξασφάλισα μια καλή θέση στις πρώτες γραμμές του κοινού. Ενός κοινού, που κατάφερε να κάνει το μαγαζί να μοιάζει αρκετά πλήρες, χωρίς όμως να έχεις έλλειψη οξυγόνου. Στις 22:00 ακριβώς και αφού άνοιξε η τεράστια κόκκινη αυλαία, εμφανίστηκε η Μόνικα με τη συνοδεία της δικής της μπάντας αυτή την φορά, αφού δεν είχε το ίδιο line up με αυτό στο Ηρώδειο που πλαισιωνόταν από καταξιωμένους και “international” μουσικούς. Οκτώ μουσικοί συνόδευαν την τραγουδοποιό με τσέλο, βιολί, κρουστά, κιθάρα, μπάσο, πλήκτρα, τρομπέτα, καθώς εκείνη ενάλλασσε την κιθάρα απο ακουστική σε ηλεκτρική ενώ πέρναγε -ανά διαστήματα- και από το πιάνο.
Ξεκινώντας με το “Planning Something” κάπως υποτονικά, έτσι δηλαδή όπως ξέρουμε την Μόνικα, βρεθήκαμε σε ένα συνεχές ανέβασμα του tempo άλλα και του “τόνου” για να φτάσουμε σε μια μίξη μεταξύ ντισκο, funk, pop, rock, ολα με αφετηρία τα 70’s μέσα απο ένα σύγχρονο πρίσμα. Ό,τι δηλαδή κάνει και στο τελευταίο της album όπου η μουσική κατεύθυνση έχει διαφοροποιηθεί σε σχέση με τα προηγούμενά δυο. Το κοινό χαιρόταν με το κονσέρτο άλλα δεν το έδειχνε αισθητά ίσως πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Η ίδια η τραγουδοποιός έδειχνε να περνάει φανταστικές στιγμές (είπε οτι πάντα χαίρεται να κάνει live στην Αθήνα) είχε πολύ καλή επαφή με το κοινό, χόρευε και έδινε το ρυθμό με την κάθε ευκαιρία. Εδω βεβαία να πούμε ότι ο ηχος για άλλη μια φορά δεν βοήθησε, καθώς τα παντα, με πρωτη και καλύτερη την φωνή, δεν ακουγόντουσαν όσο δυνατά θα τα θέλαμε, γεγονός που συνέβαλε καθοριστικά στην υποτονικότητα που αναφέρθηκε παραπάνω. Αν δεν ήσουν δηλαδή φαντάζομαι φανατικός ακροατής της καλλιτέχνιδας, δεν θεωρώ οτι θα είχες μια αλησμόνητη εμπειρία. Ίσα ίσα, το αντίθετο.
Από πλευράς τραγουδιών που ακούστηκαν, ολα τα “hits” ήταν για άλλη μια φορά εκεί. Highlights θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν τα “Yes I Do” και “Over The Hill” (το οποίο ακούστηκε στο encore). Από κει και πέρα, άλλα κομμάτια που έπαιξαν ήταν τα “Give Us Wings”, “Shake your Hands”, “Secret In The Dark”, “Babe”, “Not Enough”, ενώ κάποια στιγμή ακούστηκε και μια διασκευή σε Stevie Wonder. To show τελείωσε μετά απο μια ωρα και πενήντα λεπτά (μαζί με το encore) με το “Avatar”. Σε γενικές γραμμές ήταν ενα αρκετά κάλο live που αν και βασικά απευθυνόταν σε fans της Μonika θα μπορούσε αν είχε λίγο πιο υψηλή ένταση να απευθύνεται σε ενα μεγαλύτερο κοινό και να το ξεσηκώσει για να περάσει μια ακόμα πιο όμορφη βραδιά. Maybe next time.