Οι Toundra ήταν πάντα μια μπάντα απροσδιορίστου είδους. Θυμάμαι να ακούω για πρώτη φορά το “III” και να αισθάνομαι ένα περίεργο ενθουσιασμό, ένιωθα κάπως σα να παρακολουθώ μια ιστορία για της οποίας την εξέλιξη ήμουν πολύ περίεργος και ανυπόμονος να μάθω. Η μουσική τους ηχούσε, και πλήθος από εικόνες πλημμύριζε το μυαλό μου φτιάχνοντας έτσι ένα περίεργο σύμπλεγμα εικόνων και συναισθημάτων που υπάκουε σε συχνές και βίαιες αλλαγές. Το σενάριο της ιστορίας γινόταν όλο και πιο πολύπλοκο και πολύμορφο με τους Toundra να περνάνε απ τη μια ιδέα στην άλλη και απ τα ψηλά στα χαμηλά, μία αστραπιαία και μία απαρατήρητα.
Θεωρώ ότι σε μπάντες όπως οι Toundra, που παίζουν περισσότερο instrumental ιστορίες, παρά την πεπατημένη του “εισαγωγή–κουπλέ–ρεφρέν-κουπλέ–ρεφρέν–σόλο και τέλος”, καλό είναι κανείς να ακούει τις μουσικές τους ιστορίες ολόκληρες τουλάχιστον, αν όχι επανειλημμένα, για να έχουν μια συνοχή και να μπορεί νανιώσει πέντε πράγματα παραπάνω και να καταλήξει στην ταμπέλα του experimental. Ναι, είπαμε είναι περίεργοι, ούτε τόσο post ούτε τόσο metal που πολλοί θέλουν να τους χαρακτηρίζουν. Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι ο λόγος της πανευρωπαϊκής τους επιτυχίας από το 2007 έως και σήμερα, είναι ότι η μουσική και οι συνθέσεις τους έχουν καταφέρει να εκφράσουν και να προσεγγίσουν ένα ευρύ φάσμα κοινού, από τους πιο metal fans μέχρι και τους πιο indie, χωρίς να είναι έτσι εύκολο να τους βάλει κανείς μια ταμπέλα και καλύτερα, αν θέλετε τη γνώμη μου.
Την επιτυχία τους αυτή έρχεται να σφραγίσει και το καινούριο τους άλμπουμ, το οποίο θα κυκλοφορήσει στις 26 Ιανουαρίου του 2015. Το τέταρτο στη σειρά, με τίτλο “IV” είναι ακόμα ένα πολύ δυνατό instumental album, το οποίο και αυτό με τη σειρά του “αφηγείται” μια ιστορία. Αφορά δύο αλεπούδες όπως και το εξώφυλλο πολύ όμορφα απεικονίζει, που προσπαθούν να αποδράσουν από μια φωτιά που έπιασε το δάσος, παράλληλα όμως για τη μπάντα αποτελεί και μια παραβολή σχετικά με την καταστροφή και την βία του ανθρώπου απέναντι στο περιβάλλον.
Η δουλειά που έχει ρίξει η μπάντα συνθετικά, έχοντας καλύψει για άλλη μια φορά ένα μεγάλο φάσμα ηχοχρωμάτων και συναισθημάτων, αλλά και η ηχοληψία του Carlos Santos, σε συνδυασμό με την μίξη και το master του Santi Garcia, δημιούργησαν ένα μοναδικό αποτέλεσμα. Με το “Strelka” για πρώτο κομμάτι του δίσκου, όταν ακούσει κανείς τα τύμπανα καταλαβαίνει τι οχετός συναισθημάτων και εικόνων πρόκειται να ακολουθήσει. Τα τύμπανα είναι άψογα, με τον ήχο τους εξαιρετικά βαρύ και γεμάτο, και συνθετικά να ξεπερνούν τα όρια κάθε φαντασίας. Η δημιουργικότητα και το timing του Alex Pérez δίνουν για άλλη μια φορά άλλο feelling στα κομμάτια, άλλοτε βαρύ και ασήκωτο με απίστευτο όγκο, και άλλοτε ενθουσιώδες και χαρούμενο σαν τις πρώτες μέρες τις άνοιξης όπως εμένα μου θυμίζει το “Viesca” το πέμπτο εν σειρά στο “IV”. Όσον αφορά τις κιθάρες και εκεί, η επιλογή του ήχου είναι άψογη, καθώς τονίζει και τις metal αλλά και τις post επιρροές που φαίνεται να έχουν οι Ισπανοί, και δηλώνει ότι γνωρίζουν πολύ καλά και τι παίζουν και σε ποιους απευθύνονται.
Κοντολογίς, το “IV” από ηχητικής πλευράς αναδεικνύει για άλλη μια φορά τη σκληρή δουλειά που έχουν ρίξει οι Toundra προκειμένου να πετύχουν ένα τέτοιο αποτέλεσμα αλλά, ταυτόχρονα από συνθετικής πλευράς φαίνεται και το ταλέντο τους στο να εκφράζουν σκέψεις, συναισθήματα και να “αφηγούνται ιστορίες” με τον εξαιρετικό instrumental τρόπο τους.
Πρόκειται για μια αξιόλογη μπάντα με μια επιτυχημένη 8χρόνη εξελικτική πορεία, με συμμετοχές και εμφανίσεις σε πολλά πασίγνωστα Ισπανικά fests αλλά και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης, εκτός όμως της Ελλάδας δυστυχώς. Παρ’ όλα αυτά με ανακοινωθέν το Ευρωπαϊκό τους tour στις αρχές του Φεβρουαρίου και με έναν απ τους πιό δυνατούς δίσκους του είδους για το 2015 να βγαίνει στα τέλη του Ιανουρίου, δε μπορεί κανείς παρά να ελπίζει πως οι Toundra θα μας επισκεφθούν και θα μας δώσουν την χαρά να τους απολαύσουμε σε μια μοναδική πρώτη εμφάνιση!