Μια υπηρέτρια που βασανίστηκε απο τα αφεντικά της, έμελε να βαφτίσει ένα ταξίδι που ξεκίνησε πρίν 40 χρόνια και που συνεχίζει μέχρι και τις μέρες μας. Έτσι λοιπόν, το περασμένο Σάββατο, οι Σπυριδούλα γιόρτασαν αυτήν την επέτειο και μαζί τους γιόρτασε η ιστορία του ελληνικού rock. Όχι μόνο γιατί οι Σπυριδούλα αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα της, αλλά και γιατί εκείνο το βράδυ ήταν μαζεμένη η μισή ελίτ της. Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά τι συνέβη στο Gagarin…
Ανταπόκριση: Γιώργος Χούλλης / Φωτογραφίες: Γιώργος Κρίκος (περισσότερες εδώ)
Λίγα λεπτά μετα τις 22:00 η μπάντα ανεβαίνει επι σκηνής και ο επίτιμος guest που δεν είναι άλλος απο τον Δημήτρη Πουλικάκο τους συστήνει έναν-έναν. Το ξεκίνημα γίνεται με μία αφιέρωση σε αυτούς που έχουν φύγει και τα “Κίτρινο φώς” και “Που να Γυρίζεις”. Τον κύκλο των guests ανοίγει ο Αλέξης Ιωάννου (Burger Project) και συνεχίζει ο Νίκος Ζιώγαλας (που υπήρξε μέλος της μπάντας στο παρελθόν) αρχικά ευχόμενος οι Σπυριδούλα “να αντέξουν περισσότερα χρόνια απο τους Rolling Stones”, και αργότερα αφιερώνοντας το “Πέφτω Ψηλά” και μια διασκευή στο “Jealous Guy” του John Lennon.
Ενα ακόμη πρώην μέλος της μπάντας, ο Σωτήρης Θεοχάρης (ANFO / πρώην No Mind κι Αδιέξοδο), ανεβαίνει επι σκηνής και ερμηνεύει τραγούδια απο τον δίσκο “Ταξίδι στο κέντρο της πόλης” που ηχογράφησε με την μπάντα (“Πωλείται Συνείδηση”, “Είμαι Ελεύθερος”) συν μια εκτέλεση στο “Τω Αγνωστω Θεώ” απο το δίσκο “Φλου”. Για τη συνέχεια οι Alex K. και Γιώργος Καρανικόλας (Τhe Last Drive) ανεβαίνουν στη σκηνή και αφιερώνουν στον Fred Cole των Dead Moon το “Death Don’t Have no Mercy in This Land” (σε μία ανατριχιαστική εκτέλεση) και δίνουν ένα άρωμα 60’s με το “Ripple” των Grateful Dead και το “Sweet Jane των Velvet Underground.
Μετά απο μία ακόμη αναφορά στο “Φλού” (“Στην Κ.”, “Μου πες θα φύγω”) επι σκηνής ανεβαίνει ο Γιάννης Αγγελάκας για λίγες δικές του συνθέσεις (“Πόθοι”, Ο κόσμος μου θυμίζει” “Γιορτή”), ενώ επέστρεψε λίγο αργότερα για να μοιραστεί το μικρόφωνο με το Δημήτρη Πουλικάκο για μια διασκευή σε Γιώργο Μπάτη, όπου έδειχνε την κοινή αγάπη των μουσικών για τα ρεμπέτικα, μια αγάπη που φανερώθηκε σε μία ακόμη διασκευή σε Βαμβακάρη. Πιο πρίν προηγήθηκε ενας φόρος τιμής στον Νικόλα Άσιμο με μια διασκευή στον “Μπαγάσα” απο τους Νίκο Σπυρόπουλο και Πουλικάκο.
Λίγο αργότερα οι Πουλικάκος και Πολύτιμος ξαναπιάνουν τα πόστα και απογειώνουν τη βραδιά. “Σκόνη, Πέτρες, Λάσπη”,”Ο Μπάμπης ο Φλού”, “Το 69 με κάποιον φίλο” και “Ναύλον ντέφια και ψόφια κέφια” (ολα τους σε δυνατές εκτελέσεις) οδηγούν στο φινάλε με “Χούλιγκανς”, “Ξέσπασμα” και το “Εν Κατακλείδι” με τους Πουλικάκο και Πολύτιμο να επιστρέφουν (ειδικά το πιάνο του δεύτερου είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με το τραγούδι) και να δίνουν ένα όμορφο φινάλε.
Και κάπως έτσι οι Σπυριδούλα γιόρτασαν 40 χρόνια παρουσίας στην ελληνική rock σκηνή. Με μία αληθινή γιορτή διάρκειας τεσσάρων ωρών, παρουσία φίλων και συνοδοιπόρων σε αυτό το μακρύ ταξίδι και κοινο κάθε ηλικίας να δίνει το παρόν. Ας ευχηθούμε η συνέχεια σε αυτό το ταξίδι να είναι μεγάλη και να δώσει κι άλλες τέτοιες βραδιές στο μέλλον.